JS 56: Argument

1 0 0
                                    

I got home earlier than Stacey. I wait until 9pm at the living room. Then i recieved a text. Saying that she will going to be late this night. So i called her.

"Darling."

"Jeon? Yes?"

"Where are you?"

"At work."

"Are you sure you're in work? It seems you're having a dinner with Tae."

"No. I'm at work."

"Just make sure. I'll punish you if you're not."

"I don't care. Just cook your food. Bye."

She ended the phone. What's happening? Is she mad at me? I'm very sorry for that. Maybe i've had a mistake. Does she still loves me? She's so cold.

End of POV

I'm still working. Masyado na ngang pagabi eh. I'm sure nag woworry na si Jeon. May meeting kasi kami today. About sa tour ng bangtan sa Singapore. Sinabi na ng manager namin kung sino sino yung mga naka assign na sasama.

Pero hindi ko manlang narinig yung pangalan ko. Bigla nalang akong nalungkot kaya tinanong ko ulit.

"Sorry sir? I didn't heard my name."

"Ohh. It means you're not assigned for this project. Maybe next time? Hmm?"

"Okay sir! Thanks!"

Hindi nga ako kasama. Haist. Kala ko pa naman makakapag bonding kaming walo. Pero okay lang. Next time nalang siguro.

Pag uwi ko ng bahay nakita kong tulog sa sala si Jungkook. Nakabukas din yung tv kaya pinatay ko muna. Ginising ko siya ng dahandahan.

"Jeon!"

"Jungkook!"

"Hey. Wake up."

Hinalikan ko siya sa pisngi. Pumunta ako sa kusina para kumain pero wala akong nadatnan. Siguro hindi toh kumain.

Lumabas ako sandali. Nag hanap ako ng pinakamalapit na store para bumili ng noodle. Bumili ako ng lima. In case na walang stocks sa bahay.

Nang makabalik ako sa bahay naginit ako ng tubig. Habang inaantay ko yung tubig, pinag mamasdan ko siya.

"He's so cute."

Nakatanggap ako ng text kay Tae. Di ko alam kung bakit. Siguro gusto niya lang ng kausap.

Taehyung: Stace. Are you awake?

Stacey: Yes hyung. Why?

Taehyung: Nothing. I just want to talk.

Stacey: Talk about what? Do you have any problem?

Taehyung: About your sister. Candice right?

Stacey: Ye?

Taehyung: How old is she?

Stacey: 19? I think?

Taehyung: Ohh. She's young.

Natigil ako nang kumulo na yung tubig. Agad kong nilagyan yung cup. For about 5 minutes dinala ko na sa living room.

Sinimulan ko na ulit gisingin si Jeon. Hindi ako tumitigil hanggang magising siya. Pinaamoy ko sakanya yung noodle. Medyo napunta ata sa muka niya yung usok kaya umubo siya.

Hanggang sa umupo siya sa harap ko. Then he rubbed his eyes.

"You didn't eat. I told you to cook."

"I want to eat with you."

"Aish. Once i told you to cook. It means i'm getting late at home."

"Next time. So. How's your dinner with Tae? Ohh. Wait why are you eating with me? Aren't you full?"

"Dinner with Tae?"

"Ye. You said it right?"

"No. I'm just kidding lately."

"Kidding huh?"

"Aish. Jeon. Don't make this far."

"Tsk. You're always like that."

"I'm just kidding."

"Stacey. I'm asking you right now!"

"What?"

"Do you love me? Tell me the truth."

"Yes of course."

San ba nang gagaling yung mga salita niya? Hindi niya ba maintindihan yung salitang joke?

"You're so cold."

"Maybe i have my work?"

"Tsk. Then why are we doing this if your priority is your work?"

"What's your problem? Can you stop? Stop being childish. We all know that i love you. So what's this?"

"Tsk. Now it's my mistake?!"

"Just-- ugh. Jungkook. You don't get it."

"Then let me."

"You know. I'm just wasting my time. I have to sleep."

"I'm still talking to you."

"Just-- stop."

Iniwan ko siya sa baba. Umakyat na ako. Dumiretso na agad ako sa kama. Sobrang gulo! Ano bang nang yayari? Ano bang akala niya?

Mga sampung minuto akong nagpahinga sa kwarto.

Naramdaman kong may mga yabag ng paa papunta sa kwarto kaya nag takip ako ng kumot.

Ramdam ko yung yakap niya saakin. Humihikbi siya. Bat siya naiyak?

"I'm sorry. I'm just afraid to lose you."

Humarap ako sakanya tapos tinanong ko siya.

"Why are you crying?"

"It's because i love you."

"Don't cry. Shhhh. Stop crying."

Pinunasan ko yung mga luha niya. Ayokong nakikita ko siyang umiiyak.

"I'm sorry."

"It's okay. Don't cry darling."

"I don't know what to do if i lose you."

"No Jeon. It won't happen okay?"

Hinalikan ko siya sa labi. Just to prove that it won't happen. Pinikit niya yung mga mata niyang luhaan.

Hindi ko naman siya iiwan. Bat ko yun gagawin? I love him. Why should i let him go?










Jeon And SmithWhere stories live. Discover now