Four minutes na akong nag dadrive.
I looked at Jungkook.
"Why darling?"
"You didn't told me you can drive."
"Oh. Didn't i?"
"No."
"Now you know."
Tinignan ko siya pero siniringan niya ko.
"What was that for Jungkook?"
"'Don't know."
I touched his neck.
"You're hot."
"I know."
"I mean your temperature."
Nagawa mo pa talagang magbiro ngayon?
"I'll take you home."
"No.no.no."
"You're sick."
"So what? I'm not going to die with this."
"Aish. Unruly child."
Nanahimik siya habang nakasalumbaba.
Masyadong mainit yung mga mata niya.
Well. Not that that term.
Basta. Halatang may sakit siya.
Ilang kilometro lang may nakita akong pharmacy so i stopped over.
"I'll be back darling. Just wait."
"Where are you going?"
"Just stay there."
Antok antok na siya. Inopen ko ng kaunti yung pinto. Para makalanghap siya ng hangin.
I mean FRESH AIR.
Tumakbo na ko sa loob kasi ang haba ng pila.
Number 14 ako.
Lingon ako ng lingon sa labas to make sure he's safe.
Pag lingon ko. Tulog na siya. Naka sandal siya sa driver's seat.
Kinuha ko yung phone ko then i taked a picture of him.
Suddenly tumunog yung phone ko.
"Y-y-yes darling?"
"Hurry up. I'm getting worst."
"I'm coming. Just a few sec."
"Love you."
"L-l-love you."
I hanged the phone.
"What did i said?"
OMYYY. Ano yoooonn??
Hayys. Don't mind it.
"Next please."
Woooo. Tatlo nalang.
Hurry up.
Hurry up.
I checked my phone. Tinignan ko yung picture niya. He's always being cute.
I'm very lucky to have him.
Ooopss. Back to reality.
Ako na yung next.
Bumili na din ako ng tubig. I hope makatulong din toh sakanya.
Pagkatapos kong makabili dumiresto agad ako sa kotse. Nilagay ko na ulit yung seatbelt. Inayos ko yung formation ng ulo niya.
"Jungkook wake up."
Minulat niya ng dahan dahan yung mga mata niya.
"Yes?"
"Drink your med."
"Thank you darling. Come here."
He opened his arms.
I didn't move so he grabbed me.
"Aish."
Pinainom ko siya ng gamot. Tapos binigay ko sakanya yung tubig.
I continued to drive.
"You want to sleep Jeon?"
"Is it okay?"
"Yeah sure."
"Okay."
He crossed his arm then sleep.
"Aish Jungkook. You're so cute."
I rubbed his hair.
"I know."
Mulat na ngayon yung mata niya.
"Y-y-you heard that?"
"Yes. You said i was cute."
"Baack to sleep."
"You're looking at me am i right?"
"Aish. Back to sleep."
Tumingin ulit siya sakin. Para bang may gusto siyang sabihin.
Nilapit niya yung muka niya sakin
"H-h-hey. You're distracting me."
"Are you inlove with me?"
Hinampas ko siya ng malakas sa balikat.
"Ouch. I'm sick right?"
"You're such a-- aish. Just sleep."
Lumayo na siya sakin.
About 2 to 3 hours nakadating kami sa busan. I'm sure hindi niya nakita yung daan. Kasi tulog.
Kinuha ko na yung mga gamit ko then i waked him up.
Inalalayan ko siya to make sure na hindi siya tutumba.
"Jungkook! Wake up. You're to heavy."
Hindi siya gumigising so sinapak ko siya sa pisngi.
"What's the problem?"
Dun siya nagising.
"We're here Jungkook!"
"You don't have to whack my--"
"Aish."
Binuksan ko yung front door.
Sobrang bigat niya so pagpasok na pagpasok namin hiniga ko siya sa sofa.

YOU ARE READING
Jeon And Smith
FanfictionIto na yung simula ng journey ko na kasama siya. I hope hindi namin ito pagsisihan. Sisiguraduhin kong gagawin ko yung lahat para sa kanya. And this time, hindi ko na papakawalan yung taong mahal ko.....