Bende böyle olmayı seçtim işte. İnsanların karanlığına karşı içimdeki ışığı seçtim. Benim hayatım, benim kararlarım olan dünyayı seçtim.
İREM AFRA IŞIK...
***
"Mutsuz son olur mu sevgilim?"
Sor...
İzlenme sayısı az ola bilir ama açıkçası kendim dahi gelişmeleri merak ediyorum. Bu yüzden sürekli yazmak istiyorum. Bu arada kızımızın ismi artık 'İrem'.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalaaar🌸
☆
Görkemli. Gösteriş.
Adı gibi gerçekten.
Tuna isminin anlamını biliyordum önceden. Daha her şey yolundayken. Ben mutluyken. Takıntım vardı. İsimlerin manasını araştırmayı seviyordum. Karşıma çıkmıştı sadece.
Seviyordum bu ismi.
Daha mat. Daha sade.
Bu yüzden baya bir araştırmıştım hatta ismi taşıyanların uğurlu sayısına kadar biliyordum. Karakter analizi falan.
O gün orada bankta bana adını söyledikten sonra yine kaybolup gitmişti. Artık şaşırmıyorum alışkanlık her halde. Yavaş yavaş hayatıma dahil oluyor ve açıkçası ben bağlanmak istemiyorum kimseye bu yüzden bu durumdan çokça rahatsızım.
Yatağım da oturmuş sırtımı yatak başlığına dayayarak kulağım da kulaklık gözlerim kapalı rahatlamaya çalışırken telefonuma gelen bildirim ile irkilerek bakışlarımı elim de olan telefona çevirdim.
Bilinmez numara.
Telefonumun kilit ekranını açtıktan sonra whatsapp'a gelen mesaja girdim ve bana gönderilene baktım.
"Gömülür?" diye sesli söyledim gelen mesaja bakarken.
Bir kaç saniyenin sonun da anlamıştım anlamını. Bu o şarkının ismi.
Tuna: Gömülür.
İrem Afra: Numaramı nereden buldun?
Evet evet şu an beni rahatsız eden tek şey bu. Bu çocuğu tanıyorum yada değil bilmiyorum bile. Adı, soyadı. Bu kadar. Ha birde tabii tek bir şey söyleyip sonra birden ortadan kayıp olma yeteneği.
Mesaj anında mavi tık olunca yazıyor yazısı online yazısının yerini aldı.
Tuna: Şu an gerçekten tek merak ettiğin bu mu?
Değil tabii ki. Ama ben bilmeliyim benim numaramın bu varlıkta ne işi var?
İrem Afra: Evet.
Tuna: Değişik kızsın :)
Ben mi değişiğim? Tamam evet biraz anormal ola bilirim ama onun kadar değil.
Irem Afra: Bunu bana aniden karşıma çıkıp sonra geldiği gibi de giden insan mı dedi?
Harika bir cevap. Kendim ile gurur duydum.
Emoji kullanmıyor bu arada. Ben de kullanmam evet ama acaba karizması bozulur diye mi kullanmıyor.
Tuna: Sadece müzik zevkini seviyorum. Hoşuma gidiyor.
Müzik zevkim için beni delirtiyorsun ama. Birden karşıma çıkıp kayıp oldukça kendimi artık deli zannetmeye başladım.
İnsanların çok zayıf bir noktası vardır aslında. Benim zayıf noktam ise bağlanmak. Güven. Tabii ki de hazinem. Yani hayallerim ve umutlarım.
Şarkılarımı kimseye dinletmem ben ve şimdi bu çocuk benim şarkılarımı, listemi dinlemiş her yerde karşıma çıkmaya başlıyordu. Şimdi de numaramı bulmuş yazmaya cesaret ediyor.
İrem Afra: Seni tanımıyorum. Beni tanımıyorsun ve hala daha numaramı bulup yazmaya cüret ediyorsun. Bu cesaret nereden geliyor?!
Yazıyor...
Tuna: Bir beni tanıyorsun. İki seni tanıyorum. Üç biz buna Tuna Keskin cesareti diyoruz güzelim.
Güzelim? Gerçekten gıcık olmaya başlıyorum artık. Birde öpme vardı demi?
Onun bana yazdığı gibi bende ona cevap vermeye karar verdim. Ona güvenmiyorum ve bu yüzden onun numarasını eklemeyi bile düşünmüyorum.
İrem Afra: Bir ben senin güzelin değilim. İki adın ve soyadın dışında hiç bir şey bilmiyorum. Üç ben o Keskin cesaretini keserim yalnız.
Çevrimiçi olduğu sürece bir şey yazmadı bir kaç dakika. Artık cevap vermeyecek derken telefonu kapatacaktım ki, telefon da numarasının belirmesi ile olduğum yerde kala kaldım.
Önümde yeşil ve kırmızı dairelere bakarken hangisini bassam hayatımı etkiler diye düşünürken bir anlık cesaretle yeşil tuşa bastım ve boğazımı temizleyip telefonu kulağıma götürdüm.
Telefon da duyduğum kahkahayla kaşlarımı çatarken konuştu.
"Şaka mısın sen?"
"Senin kadar büyük olamam."
Cevabımla kahkahasını durdurup boğazını temizledi oda ve cevap verdi.
"Demek Keskin cesaretini kesersin ha İrem Afra Işık."
Bu çocuk benim ismimi, soyadımı nereden biliyor?
"Aynen öyle Tuna Keskin."
Güldü. Ne çok gülüyor bu böyle.
"Gerçekten dedikleri gibi varmışsın."
Dedikleri gibi mi? Kim konuşa bilir ki beni. Kimsenin götü yetmez benim arkamdan konuşmaya.
"Dedikleri gibi?" diye sordum anlamsızca düz bir sesle.
"Keskin ailesini duydun mu sen?"
İsterse balta ailesi olsun umrumda bile değil.
"Umrumda değil. Beni nereden tanıyorsun?"
Gür bir kahkaha sesi yine.
Tanrım!
"Kârım olduğun için seni tanımam çok doğal İrem Afra Keskin."
Kârım mı?
Eveeet.
U dönüşü. Kendim bile beklemiyordum o derece yani. Ama gerçekten görülme ve vote çok çok az. Üzülmüyor değilim. Umarım beğenirsiniz💕
