Долгилсон их мөрөн минь
Хаашаа намайг урсгана вэ
Дуусашгүй хүчит салхин чи
Хэн рүү намайг тууна вэШороон ширхэг бүртэй чинь би
Үг солих гэж хичээлээ
Навчны судал бүрийг чинь
Тоолж дуусгах гээд ч барсангүйОн цагийн чинь урсгал намайг
Хамж одохоор завдлаа
Одоо цагийн чинь биелэл хүртэл
Хаана ч тэгээд байсангүйӨнгөрснөөс би бүгдийг нь эрэв
Ирээдүйг бас дуустал нь элээв
Модод хажуугаар хийсч
Аажимдаа мөчир нь ч нүцгэрнэ.
2019.03.24
YOU ARE READING
Шүлэг
PoetryСэтгэл хөдлөл аль нэг цэгрүүгээ хэтэрхий хазайсан үед бичигдсэн шүлгүүд. Амьдралд хэтэрхий дурласан эсвэл юуг ч юм цөхөртлөө хайсан мэдрэмжүүд.