I hate you, baby || ZAKOŃCZONE

106. "Ja... Nie wiem co powiedzieć... "

~ dwa dni później ~

Weszłam do szkoły i podeszłam do Tylera.

- Mam prośbę.

Spojrzał na mnie, tak samo i jego koledzy.

- Jaką?

- Podwieziesz mnie gdzieś po szkole? Proszę?

- Blake nie może? Matt? Alan?

- Od Matta nic nie chcę, od Blake'a tak samo, a Alan jedzie po Vanessę.

- Ja pierdole, przecież Blake...

- Tyler no proszę. Blake ma niedługo urodziny i muszę mu coś kupić.

- Pojedź autobusem, słońce.

Jakiś chłopak powiedział, Ugh...

- Ojciec cię nie może podwieźć?

- Masz coś innego do roboty?

- A żebyś wiedziała.

Oparł się o ścianę, a któryś z nich mi strzelił ze stanika. Boże no...

- Ej, bez takich.

Tyler się odezwał.

- A podobno jesteś moim bratem...

Czasami go nienawidzę. Idiota i dupek.

- Mogę cię podwieźć.

Wzruszył ramionami.

- Zapomnij.

- Oj daj spokój, teraz się obrazisz bo nie chciałem cię podwieźć?

- Nie, bo się zachowałeś jak dupek.

- Ona ma rację.

Emily powiedziała, a ja tam spojrzałam.

- Jak dupek? Powiedziałem że mogę cię podwieźć.

- Z łaską. Pojadę sobie z kimś innym, a ty jedź do domu i rozwal dupę na łóżku.

- Słonko złość piękności szkodzi.

Jeden z nich się zaśmiał, a ja po prostu odeszłam.

- Siema.

Alan się zaśmiał i mnie objął, ale go odepchnęłam i poszłam pod klasę gdzie ma lekcje Matt. Trudno.

- Podwieziesz mnie gdzieś?

- Jasne, ale teraz?

- Nie, po szkole.

- Pewnie. Gdzie?

- Do centrum. Nie mam ochoty na jakieś autobusy...

- Ej, co jest?

Alan podszedł i mnie do siebie odwrócił.

- Nic.

- Widziałem przecież.

- Tyler mnie wkurzył. I jego koledzy.

- Bo? Coś zrobił, czy jak?

- Poprosiłam go żeby mnie gdzieś podwiózł, a on że nie i tak dalej, a jego koledzy się ze mnie śmiali. Może gdyby wcześniej mnie tu nie gnębili to bym to jakoś przyjęła, ale... Po prostu źle się przez to poczułam.

- Ja cię mogę podwieźć.

- Nie, jedziesz po Vanessę. A poza tym, mieliście dzisiaj umówić się do lekarza.

- Ale...

- Nieważne. Matt, Podwieziesz mnie?

- Już się zgodziłem.