𝐟𝟒'𝐬 𝐛𝐞𝐬𝐭𝐟𝐫𝐢𝐞𝐧𝐝 ➴ caisi (dyshen)

10 - Gummyworms

Nagsimula na ang klase. Gumawa ng groupings ang Teacher namin by 2's. And guess what? Kagrupo ko nanaman si Ah Si.

"Ang slow mo talaga! Di nga yan ganyan!" Sabi ni Ah Si saakin.

"Wow. Galing ah. Baka nga ikaw yung slow saating dalawa. Sabi ko nga diba "Sa tingin ko lang." Di ko sinabing "Ganto ito."!"

"Psh." Umirap siya.

"Hirap mo maging kagrupo" sabi niya saakin.

"Kaw din!" Sagot ko.

Maya-maya kinausap niya ko.

"Shancai, sorry."
"Saan?"
"Kanina."
"Dahil?"
"Sabi ko slow ka eh."
"Sorry din."
"K lang."

First time ko lang siya narinig na magsorry pero alam ko yung reason kung bakit. Kahit mas matalino siya kaysa sakin, di niya kaya gawin tong group work na to na magisa. Hinayaan ko na lang.

"Kumakain ka neto?" May pinakita siyang gummy worms.

"Hindi." Sagot ko kahit kumakain ako non. Peyborit ko pa yon noh!

Kaso ang sarap ng kain niya gusto kong humingi na parang ayaw ko. Baka kasi mapahiya ako. Madamot yan minsan eh. Buti nagbigay sa Oreo.

"Eto o tikman mo."

"Ayaw."

"Kain na baby!" Tukso niya sakin.

"Ayoko nga!" Napapatawa nalang ako

"Ano ba yan, bibigyan na nga ayaw mo pa! Alam kong gusto mo to eh!"

"Wala lang kasi ako sa mood! Gumawa nalang tayo imbes na kumain ka lang nang kumain diyan!"

"Kj neto."

"Anong sabi mo?"

"Killjoy."

"Sino?"

"Ka. Ay, di ka pala sinuka."

"Alam mo epal ka talaga noh?!"

Kinukuha ko yung gummyworms sa kanya pero nilalayo niya lang.

Nung muntik ko nang makuha, muntik ng dumikit yung mukha ko sa kanya.
Grabe ang lapit ng mukha ko sa kanya. Never ko pang natitigan si Dao Ming Si ng ganito. Shet.

Bat ganun? Ang bilis ng tibok ng puso ko. Ano bang nangyayari? Feeling ko huminto lahat. Parang huminto yung oras. Ang tagal naming nagtitigan. Nakita din kami ni Hua Ze Lei. Pati yung F4. Pati mga kaibigan ko. Sila Xhing Ha, Xiao Yu, at Lizhen. Homaygash. Hindi ako makagalaw. Parang na STUCK yung katawan ko sa sahig.

Tumapon yung gummyworms. Finally, nakagalaw na ko.

"Sorry."

"Heh. Okay lang yon." Ngumiti siya

Ayan nanaman yung cute na smile ni Dao Ming Si. Bumibilis nanaman tibok ng puso ko.

Ano ba yan heart? Para kay Lei ka lang bakit pati kay Dao Ming Si tumitibok ka? Ay hindi. Di na pala ko Lei. Hay, basta! Ang gulo talaga. Disaster talaga eh.

"Ayiieeee." Tukso lahat ng kaklase namin except kay Lei. Nandun lang siya nakatingin saamin. Para siyang worried. Di ko pa siya nakita nang ganun.

Pinulot ko lahat ng gummyworms at tinapon sa basurahan.

Lumapit din ako kay Hua Ze Lei. Di ko din alam kung bakit ko siya nilapitan. Di ko din alam kung ano sasabihin ko sa kanya. Nakakatakot na nakaka worry yung mukha ni Hua Ze Lei. Okay lang ba siya?

"Uhm, Lei. Aksidente lang lahat. Di ko din alam kung ano nangyari."

"Okay lang yon. Pero bakit kailangan mo pang magpaliwanag sakin?"

Ouch, lagi nalang akong napapahiya kay sa maraming tao. Ano ba yan Shancai. Bakit mo nga ba inexplain kay Hua Ze Lei yung buong pangyayari. Wala naman siyang pake diba? Di mo naman siya boyfriend.

Nakatingin lahat ng tao saakin. Bad trip naman. Malas na ata ang tawag dito. Malas Malas Malas Malas. Aghhhh, bakit ba? Shet naman o. Hanggang ngayon nakatingin parin silang lahat saakin.

"O bakit kayo nakatingin saakin?"

Nagsitawanan silang lahat.

Ano ba yannnn.

"Ano ba naman kayo?!"

"HAHAHAHAHAHAHAHAAHAHAHAH"

"Baliw kayo?"

————— • —————

Yassss. 600 words! WAY to gooo! Hahahahah. Lolz. By the way, may bago akong story. Crush Struggles.
Enjoy kayo! CHILL LANG! Lolll