MATULING lumipas ang panahon. Nagtapat na ng pag-ibig sa akin ang kaibigan at ka kamag-aral kong si George pero sinabi ko na hindi muna kami padalos-dalos. Sa isang banda kahit hindi sabihin ng mga kuya ko na may pagtingin din sila sa akin ay nararamdaman ko naman na ganoon din ang nararamdaman nila sa akin.
Si kuya Eric naman ay pinalad na makapunta sa Canada at tatlong taon na siyang nagwowork doon. Paminsan-minsan ay tumatawag siya sa akin.
Ang kuya Chad ko naman ay first year college na at nag-aaral naman sa isang sikat na Unibersidad sa Manila. Ganoon parin araw-araw ay tumatawag siya sa akin at kinukumusta ako at kapay may time siya umuuwi dito sa Panggasinan at hindi maiiwasan na matukso kami at nagaganap ang aming masigabog pagnanaig.
IKALAWANG linggo noon ng Abril at sa wakas ay magtatapos na ako ng High School. Hindi naman magkamayaw ang aking daddy Bernard sa paghahanda ng isang salo-salo sa aming bahay dahil ako ang Valedictorian sa aming pagtatapos.
Umaga pa lamang ay abala na ang lahat sa aming bahay sa paghahanda ng mga pagkain at pag-aayos.
Wala namang pagsidlan ng tuwa ang aking puso sa mga oras na iyon. Nauna na akong nagpunta sa school dahil mag-aatend ako ng Misa at pagkatapos ay tuloy na ang aming graduation seremony.
Alas nuebe na ng umaga at katatapos lang ng misa nang may marinig akong tawag mula kay kuya Eric mula sa Canada. Lumulundag ang aking puso sa mga oras na iyon at napag-alaman ko na uuwi daw siya sa bakasyon at doon ay ibibigay niya ang aking gift.
Pagkaraan ng tatlumpung minuto ay dumating na rin ang kuya Chad ko at si daddy Bernard sakto na magsisimula na ang graduation march namin. Nagulat ako dahil nagpagawa pa sila ng napakalaking tarps at ipinalagay sa harap ng school namin na kasing laki ng mga billboards sa Edsa.
Siyempre masaya ang lahat sa araw ng aming pagtatapos at parang mababali na ang leeg ko sa dami ng mga medals na isinabit sa akin. Hindi ko lubos maisip na kay bilis ang takbo ng mga pagyayari sa aking buhay.
<<ANG NAKARAAN>>
"hello Marivick" wika ni Bernard sa asawa.
"hello Nard, kumusta na, okey na ba si donya Nerica?" sabi naman ni Marivick sa kabiyak.
"Mavick 50/50 ang mama ngayon, kasalukuyang nasa operating room dahil may pumutok na ugat sa kanyang utak" paliwanag naman ni Bernard sa asawa at halatang kinakabahan ito.
"ganoon ba! Magdasal tayo Nard para sa ikagagaling ng mama" wika naman ni Marivick sa asawa.
"sige Nard, balitaan mo na lamang ako kong ano na ang kondisyon ni mama dahil pupunta ako sa palengke ngayon at mamaya ay magmall ako para makabili na ako ng mga gamit ni baby" wika naman ni Marivick.
"sige mag-iingat ka diyan Mavick tatandaan mo lage na mahal na mahal kita" wika naman ni Bernard.
"maraming salamat Nard, mahal na mahal din kita" sabi na man ni Marivick sa kabiyak.
Sa pagmamadali ni Marivick ay naiwan niya ang kanyang Cp sa kama at tuloy-tuloy siyang lumabas na inuupahan nilang bahay ni Bernard. Nauna siyang pumunta sa palengke dahil malapit lang naman ito sa kanila.
Sa kasamaang palad ay nadamay at naipit si Marivick sa kaguluhan sa palengke at salamat na lamang at may sumaklolo sa kanyang mag-asawa at dinala ito sa hospital.
Walang malay si Marivick nang nasa hospital na ito. Tinignan siya ng doktor at napag-alaman na delikado ang buhay ng bata sa kanyang sinapupunan kaya nagpasya silang i CS ito at hinanap ang mag-asawang nagdala sa kanya sa hospital.
Hindi namang nagdalawang isip si Alfonso at Maria at pumerma sila sa mga papel na ibinigay ng doktor sa kanila.
Habang isinasagawa ang CS ni Marivick at matagumpay namang nailabas ang bata, siya namang pagtunog ng cp nito na naiwan sa kanilang inuupahang bahay. Makailang ring na nito at nababagabag na si Bernard kong ano na ang nagyari sa kabiyak. Ibabalita sana nito na pumanaw na ang ina nitong si donya Nerica.
"Doc, kumusta na po iyong babae na buntis na dinala namin dito?", ang tanong ni aling Maria sa doktor na lumabas sa Delivery Room..,
"ah, nailabas na po ang bata pero huwag po kayog mabibigla, paglabas ng baby niya ay namatay na po siya" ang paliwanag ng doktor.
"Ha!, n-na s-saan na po iyong babae?" ang usisa nman ni aling Maria sa pagkagulat sa pagkarinig sa sabi ng doktor.
"Maghintay po kayo ng kalahating oras at puntahan ninyo iyong bangkay sa morgue, sige po maiwan na po muna kayo at marami pangpasyente ang naghihintay sa akin" paliwanag nman ng doktor at tuluyan nang iniwanan sila.
"Alfonso paano na yan, ano na gagawin natin ngayon?", ang tanong ni aling Maria sa kanyang asawa..,
"Wag ka mag-alala aamponin natin iyong bata", sabi namanni Alfonso sa kanyang nag-aalalang kabiyak... Si Alfonso at aling Maria ay isang mangangalakal na taga Panggasinan, sila ay may nag-iisang anak na si Eric nasiam na taong gulang. Nang maasikaso ng mag-asawa ang libing atang pag-aampon sa bata at pinangalanang Libra Ace ay umuwi na sila agad sa Panggasinan.
>> UMUWI na kami nina daddy Bernard, tatay at nanay Maria, kuya Chad.
>>sundan
©casey
