° 21

92.6K 3.1K 150
                                    

-"Anne ?!"

Kulaklarım duyduğum sesin anneme olduğunu inkâr ederken masadan yere atlayıp ne yapacağımı şaşırdım. Annem kapıda şoka girmiş vaziyette bir bana bir Atahan'a bakıp duruyordu.

-"Anne , anne göründüğü gibi değil açıklamama izin ver lütfen." Bir kaç adımla ona ulaşıp ellerini tutacağım sırada geriye adıp attı. Çok sinirliydi. Bir o kadar da şaşkın.

Dudaklarını aralasa bile konuşma güçlüğü çektiği her haliyle belliydi. Ben ne kadar aptalım ?!! Annemin gelebilme ihtimalini bile bile yaptığım şeye bak ! Nasıl bu denli sorumsuz davranabildim ki ?!!

-"Göründüğü gibi olmayan ne ?!! " Arkasında beliren Akın abi durumu anlamış olacak ki annemi zorla içeriye getirdi. Bizde peşlerinden gittik. Koltukta Atahan'la yan yana oturmak yerine annemin yanına oturdum.

-"Size inanamıyorum ! Nasıl böyle bir şey yaparsınız ?! Liya açıkla bana derhal açıkla !!" Bağırarak ayağa kalkınca irkilip başımı eğdim. Koltuğun önünde eli alnında ileri geri hızla yürüyordu.

Ne diyeceğim ?

Ağzımı açamadım ki.

-"Tamay gel biz seninle bir konuşalım. " Atahan da annem gibi ayağa kalkıp kollarını tutarak onu durdurdu.

Bir hışımla Atahan'ı itti.
-"Neyi konuşacağız Atahan ?! Küçücük kızıma nasıl göz koyduğunu mu ?! Nasıl aklına girdiğini mi anlatacaksın ?! Ben sana güvendim kızımı yalnız bırakma yanında kal dedim ! Meğer kuzuyu kurda emanet etmişim !!"

Evin içinde sesi yankı yaptıkça dolan gözlerimi bir bir siliyordum. Haklıydı. Şaşırmak da kızmak da son derece haklıydı.

-"Saçmalıyorsun Tamay anlıyorum sinirlisin ama ileri gidiyorsun. Ben Liya'ya asla zarar verecek bir davranışta bulunmadım." diye bağırdı Atahan.

-"O senden ne kadar küçük görmüyor musun ,  nasıl farklı düşüncelere kapılabildin ?!! Hemde senin gibi bir adam ! Kızımı nasıl bir durumun içerisine soktun Atahan ?!! Liya daha çok masum senin dengin mi ?!! " Annemin öfkeyle kalp kıran sözlerine dayanamayan yaşlarım birer birer süzülürken koltuktan destek alarak kalktım.

Gözleri bana kaydı. Konuşmalıyım.

Boğazımı temizleyip yutkundum. İlk defa sesli olarak dile getireceklerim bana biraz ağır gelecekti.
-"Ona kızma bir suçu yok. Ben Atahan'ı seviyorum anne. Biz...biz uzak durmaya çalıştık , gerçekten. O-olmadı. Yapamadık. "

Onu sevdiğimi belkide hiç olmayacak yerde itiraf ettim. Yüzüne karşı söyleyemeyeceğim şeyleri burada yarım yamalak söyledim. Utançtan , mahcubiyetten titreyen ellerimi sıkarak annemin gözlerinin içine baktım.

Yüzüne acırcasına bir ifade yerleştirdi ve önüme gelip yüzümü tuttu.

-"Hayır , hayır bu bu sadece basit bir etkilenme. Atahan çünkü yakışıklı etkileyici birisi her genç kız gibi sende yalnızca etkilenmişsindir. O senden çok büyük Liya ona aşık olmuş olamazsın. "

Yaşlarımla ıslattığım elleriyle yanaklarımı sildiği sırada başımı iki yana salladım. Dudaklarım benden bağımsız titriyordu.

-"Anne..." dedim acı çekercesine. İnanmalı.

Etkilenme olmayacak kadar derin hisler bunlar.

Geriye çekilip annemden bir kaç adım uzaklaşmama neden olan Atahan'dı. Bileğimden çekerek kendi önüne getirdi beni.

-"Daha sakin konuşabiliriz. Ağlatma onu." dedi anneme hitaben.

Annem ciddi anlamda dağılmıştı. Saçlarını geriye atıp gözlerini kapattı ve açtı. Sakinleşmeye çabalıyorken Akın abi devreye girerek ona sarıldı.

EFSUNLU AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin