EFSUNLU AŞK

• 44

Hiç aklıma getirmediğim durumla karşı karşıya kalmıştım. Dilim damağım tutulmuştu tek bir kelime diyemedim. İkisinin isminin yan yana geçtiği cümle beni hüsrana uğrattı.

-"Geçmiş , geçmişte kalır öyle değil mi hayatım ?" Akın abi annemin omzunu sıkıp uyarır tonda konuştu.

Öfkeden olan biteni kavrayamadığım için aklıma gelen tek sakinleşme yolum masanın altından elimi karnıma koymak oldu.

Ne demişti doktor bebeğim için stresten sıkıntıdan uzak duracaktım. Yoksa ona zarar verebilirdim.

-"Öyle tabiki." dedi annem onaylayıp.

Derin bir nefesle elimi karnımdan çektim. Daha benimsemeye vaktim olmayan bebeğim beni sakinleştirmişti.

Masanın kenarına koyduğum çantamı alıp onlara baktım.

-"Kalkalım." dedim ve gelecek herhangi bir cevabı beklemeden kalkıp çıkışa yürümeye başladım.

Arkamdan seslenen Atahan'ı asla ve asla umursamadan yolun kenarında beklemeye geçtim.

-"Liya güzelim bekle dinle."

Dolan gözlerimi ondan sakınırken koluma sardığı elini ittim. Oflayıp şoförü aradıktan sonra iki dakika geçmeden araba geldi. Endişeyle yanımıza gelen annemlere ağzımın içinden iyi geceler dileyip arabaya oturdum.

-"Kızacak bir şey yok ortada bana bakar mısın ?!"

Kızacak bir şey yok diyip kendisi bağırması ?!

-"Konuşmak istemiyorum Atahan." Sesimin titremediği için kendi kendimi tebrik ettim.

Atahan söylediğimi dinlemiş evimize gelene dek konuşmamıştı. Arabadan inip anahtarlarımla kapıyı açtım ve direk olarak yukarı çıktım. Kesinlikle yalnız kalıp içimi dökene kadar ağlamam gerekiyor yoksa vücudumu kasmaktan her yanım tutulacaktı.

-"Abartmıyor musun biraz güzelim ?" Yatak odasına adımımı attığımda kolumu tutmuştu.

Susmanın sadece bana zarar olacağına emin olunca çantamı pufa bırakıp kollarımı göğsümde bağladım. Ayakta durmaktan topuklular artık canımı fazlasıyla yakıyordu ama belli etmedim.

-"Abartıyorum öyle mi Atahan ? Sen sırf sadece selam verdiği için demediğini bırakmadığın bir mahalle arkadaşım vardı bilmem hatırladın mı ? Bu akşam ki gelen kimdi peki ? Eski sevgilin ! Ya ben yanındayım ya bu yaptığın bana nasıl hissettirdi biliyor musun ?! Gözümün önünde senin karşında eridi kadın ! Sende çok normalmiş gibi onunla konuştun ! Bana o kadar kızdığın bir konuda şuan abarttığımı söylemen çok komik gerçekten çok komik ! "

Bağırmamın etkisiyle kendimi kaybedip ona doğrulttuğum elimi sonradan fark edip indirdim. Sinirden nefes nefese kalmıştım. Elimi alnıma koyup ona arkamı döndüm.

Sakinleşebilmek için ne yapacağımı hiç bilmiyorum. Ama ilk defa kendimi kaybedecek kadar sinirlenmem onun suçuydu !

-"Tamam haklısın. Özür dilerim. "

Bu kolay kabullenişini beklemiyordum. Biraz daha bağırışsak sanki rahatlayacak gibiydim.

-"Özür dilemenle bir şey değişmiyor." dedim ve dolapta bana ait olan bölümü açtım. İnce toz pembe pijama takımımı alıp yanından geçerek odadan çıktım. Yanında giymeye tabiki alışmıştım fakat şuan onu gıcık etmek istiyorum.

Banyoda giyinip çıkarttıklarımı kirliye attım. Yüzümü temizledikten sonra çekmeceden aldığım tokayla saçlarımı rastgele topuz yapıp banyodan çıktım. Yatak odasının açık kapısına bir kaç saniye bakıp çıplak ayak alt kata indim. Ev oldukça sessizdi. Bir kat daha inip mutfağın lambasını yaktım. Bu akşam doğru düzgün yemediğim için midem kazınıyordu. Doyana dek Atahan'a sinirlenmeyi bir kenara bırakmalıydım.