baby sitter | rosékook ✓ (düzenleniyor)

one

Asansörün aynasından kendimi incelerken çoktan sekizinci kata geldiğimizi görmemiştim bile. Sarı saçlarımı kulağımın arkasına attıktan sonra asansörden çıktım. Sekreter olduğunu düşündüğüm hanımefendi beni yönlendirirken hafif topuklu ayakkabılarımın bu denli ses çıkarması beni oldukça rahatsız etmişti. Kolumun üstüne koyduğum ceketi daha da sıkı kavradım. Kadın kapıyı açıp geçmem için kenara çekildiğinde gülümsedim ve odaya girdim. Oldukça büyük ve ferah bir odaydı. Tahmin ettiğim gibi soğuk renkler kullanılmıştı. Şeffaf, kocaman ve üzeri oldukça dolu olan masanın ardındaki deri koltuğunda oturan Bay Jeon sonunda başını kaldırıp bana baktığında yüzüme ufak bir gülümseme yerleştirdim. Baştan aşağıya çekinmeden beni süzdüğünde gülümsememin solmasına izin vermedim. Ne kadar çocuk eğitimi konusunda gelişmiş birini aradığını söylese de dış görünüşe önem vereceğini biliyordum.

" Oturabilirsiniz Bayan Park." Eliyle masanın önündeki bordo rengindeki kadife koltuğu işaret etti. Çantamı koltuğun önündeki küçük sehpaya bırakıp koltuğa oturdum ve vücudumu Bay Jeon'a çevirdim.

" Öncelikle biraz Daehwi'den bahsetmek isterim. Eminim ilanda fark etmişsinizdir ama yine de kendi ağzımla söylemek istiyorum. Kendisi dört yaşında ve oldukça içine kapanık bir çocuk. Annesinin vefatından beri iyi olduğunu da söyleyemem. Bir yıldır Daehwi'ye annem bakıyordu ama artık bir uzman tarafından iyi bir eğitim alması gerektiğini düşünüyorum. Burada çok vakit geçirdiğimden dolayı maalesef ki Daehwi'ye fazla zaman ayıramıyorum. Ona aynı anda hem yeterli miktarda sevgi ve eğitim verecek birini arıyorum bu nedenle. Biraz sizden bahsedelim mi?" Diksiyonu oldukça düzgündü. Başımı sallayıp çantamdaki CV'mi çıkardım ve uzattım. Bay Jeon alıp incelemeye başladığında ben de konuşmaya başladım.

" Üniversiteyi İngiltere'de, psikolojik danışmanlık ve rehberlik bölümüyle bitirdim. Ardından da psikoloji ve eğitim & gelişim alanlarında yüksek lisans yaptım. Ayriyetten çocuk psikolojisiyle ve çocuk aklının nasıl işlediğiyle ilgili bir kaç eğitim sertifikamı CV'mde bulabilirsiniz. Bunun dışında ilgilendiğim çocuklara eş zamanlı olarak ingilizce eğitimi de veriyorum. Zaten ingilizcenin günümüzdeki önemini siz de biliyorsunuzdur. Ne kadar küçük yaşta öğrenirse kendini o kadar çok geliştirebilir. Tabii ki çocuk gelişiminde doğru eğitimin çok önemli olduğunu çoğu kişiden çok daha iyi biliyorum ama bence daha önemli bir şey var, o da sevgi. Eğer çocuk yeteri kadar sevgi göremezse, eğitim alamaz; almayı reddeder. Daehwi'nin de travma etkisiyle büyüdüğü için içine kapanık bir çocuk olduğunu söylediniz. Travmalar tabii ki çok büyük bir rol oynuyor bu konuda ama, asıl konunun yeteri kadar sevgi görememe olduğunu düşünüyorum. Eğer ki sizinle anlaşabilirsek, kısa süre içerisinde Daehwi'nin bu travmatik yönünün yavaş yavaş iyileşeceğine eminim. Ben de annemi oldukça küçük bir yaşta kaybettim, bu konuda çoğu kişiden daha iyi empati yapabilirim Daehwi'ye karşı. Eminim ki Daehwi'nin tek istediği onu seven ve anlayan biridir." Bay Jeon başıyla onaylayıp gülümsedi. Dosyayı bana geri uzatırken yüzünde hoşnut bir ifade vardı.

" Daehwi'yle tanışmak ister misiniz?" Başımı salladım.

" Tabii ki, oldukça memnun olurum." Ayağa kalkıp odadan çıktığında rahat bir nefes verdim. İşe alınma konusunda kendime güveniyordum. Kapı hafif bir tıkırtıyla açıldığında ayağa kalktım ve bakışlarımı Bay Jeon'un elini tutan erkek çocuğuna çevirdim. Babasına olan benzerliği birkaç saniyeliğine de olsa şaşkınlığıma kurban olmama neden olsa da anında kendimi toparladım. Beni inceledikten sonra yavaşça babasının bacaklarının arkasına saklandı. Gözlerindeki çekingenliği görmemek elde değildi. Daha iyi bir iletişim kurmak adına onunla aynı boyda olmak için eğildiğimde elimi uzattım.

" Merhaba, ben Chaeyoung. Tanışmak ister misin? İsmini öğrenmeyi çok isterim." Başını kaldırıp babasına baktı, onay bekliyordu. Bay Jeon başını salladığında ise saklandığı yerden çıktı ve bana yaklaştı. Minik elini avcuma yerleştirdiğinde hafifçe sıktım. O da aynısını yaptığında gülümsemek benim için kaçınılmazdı.

" Ben Daehwi." O kadar güzel bir çocuktu ki gülümsemeden duramıyordum.

" Tanıştığımıza çok memnun oldum Daehwi." Aynı şekilde gülümsedi.

" Ben de Chaeyoung, ancak istersen bana noona diyebilirsin." Güldüm. Tekrar babasına döndüğünde ise doğruldum.

" Daehwi sana bakıcı baktığımızdan bahsetmiştim ya hani, Chaeyoung artık senin bakıcın babacığım." Daehwi'nin kaşları anında çatılırken söze girdim.

" Öncelikle otursak olur mu?"

Bay Jeon kendi masasına, ben bordo kadife koltuğa, Daehwi de tam karşıma oturduğunda yüzüme hoş olduğunu düşündüğüm bir gülümseme yerleştirdim.

" Ben bakıcı istemiyorum."

" Daehwi birazcık beni dinleyebilir misin? Öncelikle bilmeni isterim ki beni bakıcın olarak görmeni hiç ama hiç istemiyorum. Biliyorsun baban hayatınızı bu şartlarda tutmak için çalışmak zorunda. Bu yüzden günün yirmi dört saatinde her daim evde olamaz. Yaşadığın evdeki noonaların ve hyungların seninle oldukça ilgileniyorlardır eminim ki, ama her zaman yanında olamayabilirler. Beni bakıcın olarak değil de, zamanını beraber geçireceğin biri olarak düşün. Gün içinde daima yanında olacağım ve beraber çok güzel şeyler yapacağız. Oyun oynayacağız, yemek yiyeceğiz, çizgi film izleyeceğiz, ve yeni şeyler öğreneceğiz. Tabii istemiyorsan, kararına saygı duyacağım." Düşünür gibi bir hali vardı.

" Tamam." Bay Jeon gülümsediğinde ben de gülümsedim.

" Yarın sabah işe başlarsınız, eşyalarınızı taşımanız için şoförümü göndereceğim. " Tabii ben bu gerçeği tamamen unutmuştum. Artık tamamen oraya yerleşmem gerekiyordu. Bir saniyelik dalgınlığımı Bay Jeon'a çaktırmadım.

" Teşekkür ederim Bay Jeon." Ayağa kalktığımda tekrar Daehwi'nin elini sıktım. İlk günden bana sarılmak istemeyeceğinin farkındaydım.

" Yarın görüşürüz Daehwi." Gülümsedi.

" Görüşürüz Chaeyoung noona." Bay Jeon'la da el sıkıştıktan sonra odadan çıktım.

Şimdi, geriye sadece Jimin'e artık beraber yaşayamayacağımızı söylemek kalmıştı.

...
•düzenlendi•
Merhaba! Umarım hikayemi seversiniz.
Bir kaç gündür baby sitter hikayeleri okudum ve oldukça hoşuma gitti, ben de bir tane yazayım dedim.

Umarım ilk bölümümüzü beğenmişsinizdir.

İyi günler❤️