Unicode
အဟန်အိမ်ပြန်ရောက်တော့
အရှင်းဆိုဖာပေါ်မှာအိပ်ပျော်နေသည်
အဟန် လေးလံနေတဲ့ခြေလှမ်းတေနဲ့
အရှင်းအိပ်နေတဲ့ဆိုဖာဘေးကို
လျှောက်လာပြီး အရှင်းဘေးမှာ
ထိုင်ချလိုက်ကာ အရှင်းကိုကြည့်နေမိသည်
အဟန် သူ့ရဲ့လက်နဲ့အရှင်းရဲ့ဆံပင်လေးတွေကို
သပ်တင်ပေးလိုက်တော့
အရှင်းရဲ့နိုးလာပြီး
မျက်လုံးလေးပွတ်ရင်း"ပြန်ရောက်လာပြီလား''
အရှင်းမေးတော့အဟန်ပြုံးပြီး
ခေါင်းလေးငြိမ့်ပြသည်"ဘာစားပြီးပြီလဲ ငါခေါက်ဆွဲပြုတ်ပေးမယ်လေ''
ပြောလဲပြော ထမလို့ပြင်နေတဲ့အရှင်းကို
အဟန်လှမ်းဆွဲပီးဖတ်ထားလိုက်သည်
အရှင်းလဲရုတ်တရက်ဆိုတော့
ကြောင်သွားပေမယ့် နောက်တော့
အဟန့်ကျောလေးကိုပုတ်ပေးရင်း
နှစ်သိမ့်ပေးနေလိုက်သည်>>>အဟန် မင်းအဲလိုဖြစ်နေတာ
ငါမကြိုက်ဘူး မင်းကိုခံစားရအောင် လုပ်တဲ့သူတွေကို ငါသတ်ပစ်ချင်လောက်အောင်မုန်းတယ် မင်းပျော်ရွှင်အောင် ငါဘယ်လိုလုပ်ပေးရမလဲ
အဟန်ရယ်<<<ပိုးဆက်ရသွန်
"ဟန်လေးရယ် တို့ကိုမေ့သွားပြီတဲ့လား
ဟန်လေးကိုတွေ့ချင်လွန်းလို့
မြန်မာပြည်ကို တို့
မရောက်ရောက်အောင်ပြန်လာခဲ့ရတာပါ''ပိုးဆက်မျက်ဝန်းထဲက
မျက်ရည်တွေစီးကျလာကာ
အဝေးတစ်နေရာစီငေးကြည့်ရင်း
အတိတ်ဆီသို့................................Flash Back..............
"သမီး မေမေတို့ကနေဒါကိုလိုက်သွားရမယ်
ဟိုမှာသမီးအဘွားနေမကောင်းလို့
ဆေးရုံတင်ထားရတယ်တဲ့
သမီးအဘွားရဲ့အတွင်းရေးမှူးဆက်တာ''"ဘွားဘွားအခြေနေစိုးရိမ်ရလားမေမေ''
"အဲဒါတော့ မေမေလဲမသိဘူး
သမီးဖေဖေ လက်မှတ်သွားဖြတ်တယ်
မေမေတို့ညနေလေယာဉ်နဲ့လိုက်သွားရမယ်
သမီးအဝတ်စားတွေမေမေထည့်ပေးထားတယ်
သမီးယူချင်တာရှိရင်လဲထည့်ထား''"ဘယ်အချိန်ထွက်မှာလဲ မေမေ''
"၅နာရီ ထွက်မှာလေယာဉ်က
မေမေတို့ ၄နာရီခွဲလောက်အိမ်က
ထွက်ကြတာပေါ့''
YOU ARE READING
မင်းသာလျှင်(complete) Unicode & Zawgyi
أدب الهواةUnicode & Zawgyi ပထမဆုံးစရေးတဲ့ficလေးမို့ အရေးအသားညံ့ဖျင်းခဲ့ရင်တောင်းပန်ပါတယ်နော် အားပေးဝေဖန်ပေးကြပါဦးနော် အရမ်းချစ်ကြတဲ့သူငယ်ချင်းတွေကနေမထင်မှတ်ထားတဲ့အဖြစ်တစ်ခုနဲ့ကြုံခဲ့ရတဲ့သူတို့နှစ်ဦး မဖြစ်နိုင်တဲ့အချစ်လို့သတ်မှတ်ထားပေမယ့်ရင်မှာသူ့အလိုလိုပေါက်...