Taken by him.

H1

Hoofdstuk 1; The last normale Day

POV Zafi:

Ik ren naar boven. De bel is al lang gegaan. Ik sprint de trap op en sta voor een dichte deur. Zucht daar gaan we weer denk ik. Ik open de deur en loop zo snel als ik kan naar mijn plek. ''Zafirah? Vergeet je niet iets?'' ik zucht. ''Doe de deur voortaan gelijk dicht.'' Ik kijk verbaasd. ''Ik kijk het deze keer door de vingers.'' Zegt meneer Wouten. Ik maak bijna vreugde sprong, want dit is al de derde keer deze week dat ik te laat kom en het is nog maar donderdag. Ik doe snel de deur dicht en ga op mijn plek zitten. Tussen Lisa en Linde in. ''Kind, je moet echt leren je wekker op tijd te zetten en er dan ook uit te gaan.'' Fluistert Lisa. Nou ja dat probeert ze tenminste. Ik denk dat ze haar pilletjes weer eens is vergeten, want ze schreeuwt het meer. Nog 1 dag en dan is het weer vrijdag en dat betekent: WEEKEND. Wij zitten op een school waar je maar 4 dagen naar toe moet omdat er een leraren en leraressen te kort is. Ik heb vandaag tot 3 uur les en Lisa en Linde tot 4 uur. Dat komt omdat ik Frans dit jaar heb laten vallen. TRINNG. De les is al voor bij. Yess weekend. ''sorry girls, maar ik ga al naar huis ik moet Stacey uitlaten. Ik sprint naar de fiets en daar bots ik bijna tegen Dennis op. ik schrik mij rot want ik heb namelijk een super grote crush op hem. OMG wat een blunder. ''Euhm s-sorry.'' Mompel ik en ik wil al bijna weg lopen, maar Dennis houdt mij tegen. O my god wat is hij knap. Denk ik ''Geeft niet, maar...'' Huh wat bedoelt hij? ''.. je moet dan misschien wel je tas meenemen, als je die laat vallen.'' Hij geeft mij mijn tas aan. Ik loop helemaal rood aan. Hoe kon ik mijn tas vergeten?! ''Heb je misschien zin om wat te gaan drinken. Ik heb namelijk echt geen zin in Frans en jij hebt het toch al laten vallen?'' ''h-hoe weet je dat?'' Ik kijk hem verbaasd aan. Hij begint te lachen. O hij zo knap als hij lacht. ''Omdat je nooit in de Frans les zit en er geen problemen mee krijgt misschien.'' Ik begin ook te lachen. Ik moet echt stoppen met blunderen. ''O ja haha, maar ik inderdaad wel zin om wat te drinken. Zullen we bij het café op de hoek?'' O mijn god ik heb nu een afspraakje met de grootste hunk van de school en mijn crush. Mijn dag kan niet meer stuk. We lopen het school plein af en lopen richting het café. Ik bestel een Wiener melange (geen idee hoe je het schrijft.) en Dennis besteld een warme chocolademelk met slagroom. We kletsen wat en hebben het op een gegeven moment wel over echte serieuze zaken. Hij vroeg namelijk hoe ik aan het litteken op mijn arm kwam. Ik vertelde hem dat mijn vader dat heeft gedaan. Mijn vader had vroeger een alcohol en drugsverslaving. Mijn moeder was al overleden en nu zit ik in een pleeg gezin. Ik mag mijn vader wel bezoeken in de gevangenis, want hij is wel veranderd. Ik zou alleen nooit meer alleen met hem durven zijn. Ik kijk op de klok en schrik. Het is al  5 uur en ik zei tegen Emma (mijn pleegmoeder) dat ik om half 4 thuis zou zijn. Ach ze begrijpt het vast wel. ''Sorry, maar ik moet nu echt gaan. Ze beginnen zich vast al zorgen te maken.'' Dennis knikt en kijkt op zijn horloge. ''Het is al donker buiten. Loop anders even mee naar mijn huis, laat je fiets daar staan dan breng ik je met de auto.'' Ik vindt het een goed idee en loop met hem mee. We lopen door een steegje. Ik vindt het een beetje eng worden. Ineens voel ik 2 armen mij van achter vast pakken en vast houden. Ik kijk verschrikt naar Dennis, maar het enige dat hij doet is grijnzen. Ineens drukt hij een doekje tegen mijn mond. Ik ruik een sterke geur en dan wordt alles langzaam wazig en begint alles te draaien. Iemand tilt mij op en ik voel dat ik in een auto wordt gelegd. En dan wordt alles zwart...