Taken by him.

H6

POV Zafirah
Ik schrik wakker uit mijn slaap. Ik kijk om mij. Ik ben er nog steeds. Ik droomde dat ik hier nooit meer weg zou komen. En hoe langer ik hier blijf. Hoe meer ik die droom begin te geloven. Esther en Roos slapen nog. Ik sta op en zie dag er een paar kleren klaar liggen. Het is een kort jurkje met een blote rug. Ik zucht. Kunnen ze niet even een jogging Broek en een trui geven? Het is nou niet bepaald warm hier. Ik pak de kleren en ga naar de badkamer. Ik zet de douche aan. Hij is ijskoud. Ik stap onder de douche en word door het koude water helemaal wakker. Ik moet een ontsnappingsplan bedenken. Ik stap onder douche vandaan en droog mij af. Als ik ben aangekleed zie ik dat Roos en Esther ook langzaam wakker worden. De deur gaat open en ik schiet naar achteren. Er komt een jongen binnen. Hoe heette hij nou ook al weer? Sander volgens mij. Hij komt binnen met 3 borden. Op elk bord ligt een sneetje brood met een beetje boter en er staat een glas water. Hij zet het neer en ik zie hem twijfelen. Hij loopt de deur weer uit en doet hem dicht. Ik pak het bord en begin langzaam te eten. Aangezien we weinig hebben wil ik wat bewaren en verstoppen. En zo gaat het een week lang. Ik wordt niet uit mijn kamer gehaald en we krijgen weinig eten. Ik blijf onder tussen eten verstoppen. We krijgen wel af en toe wat extra eten van Sander. Volgens mij wil hij helemaal niet hier zijn. Het is weer een nieuwe dag. Maar dit keer wordt de deur niet geopend door Sander maar door Dennis. Ik schiet in een soort verdedigingshouding. "Hey babe, meekomen." Ik kijk hem boos aan. "He, ik ben je slaaf niet." Voor ik het door heb rolt het uit mijn mond. Ik voel een klap tegen mijn wang. "Nee je bent mijn slaaf inderdaad niet. Jij bent mijn speeltje." Hij lacht duister. Ik loop achter hem aan. We komen beneden aan en lopen naar de voor deur. "Wat gaan we doen?" Ik probeer de angst in mijn stem niet te laten horen. Maar hij heeft het toch door. "We gaan naar de Zwarte Markt." Ik kijk hem een beetje bang aan. Wat gaan er daar doen. Ik durf het niet te vragen en loop maar met hem mee. Ineens zie ik een ontsnapping. Er is een stuk bos verder op als ik hem in zijn kruis trap dan kan ik vluchten. Zonder dat ik het echt door heb trap ik hem en ren ik er van door. Ik zie nog net hoe hij neer zakt op de grond. "Klote wijf!" Roept hij maar ik kijk niet achter om. Ik ren het bos in. Ik heb geen conditie dus ik moet snel een verstop plek vinden. Ik verstop mij snel achter de struiken. Ik hoor voetstappen. "Zafirah, hier komen." Ik hoor hem voor bij lopen. "Als je nu komt is je staf minder groot." Ik moet bijna lachen.  Denkt hij serieus dat ik dan naar hem toe kom. Ineens voel ik een hand in mijn nek. Ik schreeuw zo hard en sla gelijk mijn handen voor mijn mond. Goed gedaan Zafi je hebt je ontsnapping weer verpest. Ineens staat Dennis voor mij. Volgens mij heeft Cole mij vast. En bedankt hé. "Dat was niet zo slim, darling." Ik kijk hem boos in zijn ogen. Maar wat ik zie doet mij huiveren. Ik zie woede. Pure woede. Hij tilt mij op en ik verzet mij stevig. "Dit maakt het er niet beter op." Sist hij in mijn oor. Ik word in het busje gegooid. Ik schreeuw zo hard ik kan. Dan voel ik het bekende doekje voor mijn mond. Ik probeer mijn adem in te houden. Maar ik ben buiten adem door het schreeuwen. Ik verlies langzaam bewustzijn.

POV Dennis
Kan ze nooit even normaal mee werken? Ik wordt zo woedend van haar. Ze ligt nu achterin bij Luke op schoot. Ik rij. We komen aan bij de markt. "Luke jij blijft hier bij haar." Hij knikt. Ik loop samen met Cole naar binnen. We komen langs veel deuren. We gaan bij de vierde deur naar binnen. "Hey man." Ik zie Dave. Ik lach en geef hem een bro hug. "Yo bro, heb je de guns?" Ik val gelijk met de deur in huis. "Ja en ik heb een extra dingetje wat je vast wel kan gebruiken. Ik hoorde namelijk dat je een nieuw chiccie hebt?" "Ja, maar ze moet nog wel leren luisteren. Ze heeft voor we vertrokken proberen te ontsnappen. Ik zal haar thuis een lesje leren." "Ik heb iets waar je haar echt mee kan straffen." Hij pakt iets uit een tas. Het is een flesje met een doorzichtige vloeistof. "Dit is een soort gif. Als je dit in haar eten doet krijgt ze ontzettend veel buikpijn en krampen. Daar leer je der wel een lesje mee." Ik grinnik. Hij weet altijd precies wat ik nodig heb. "Thanks, hier heb je het geld." Ik overhandig heb een bundel en hij geeft mij de guns en het medicijn. We nemen afscheid en lopen terug.

POV Zafirah
Ik wordt langzaam wakker. "Lekker geslapen?" Ik schrik en zie Dennis. Of het is Luke. Ik kijk gauw in zijn ogen. Het is Luke. Als ik 1 iemand meer haat dan Dennis dan is het Luke wel. Hij oprecht psychisch gestoord. "Hou je bek!" Mompel ik zachtjes terug. "Wat zei je?" Voor ik wat kan zeggen gaat de deur open. Daar is Dennis al. Jippie. #sarcasme.  Hij gooit een tas naar binnen. Ik kijk er nieuwsgierig naar. Er steekt is uit. Volgens mij is het een... pistool. Mijn ogen worden groot en ik kijk angstig naar Dennis. Hij lacht. We rijden terug en de rit duurt veel te lang. Zodra we er zijn wordt ik ruw naar mijn kamer gebracht. Roos en Esther kijken mij vragend aan. Ik was namelijk al weg toen hij nog sliepen. "Waar was je?!" Roos kijkt mij bezorgd aan. "We gingen naar een of andere markt. Ik probeerde te ontsnappen, maar het lukte niet." Ik kijk hen aan. Ik zie dat ze mij geschrokken aan kijken. De deur gaat open en daar staat Dennis. Eerst denk ik dat hij hier voor mij is, maar dan zie ik de borden in zijn hand. Ik zucht opgelucht. "Wacht maar, ik krijg jou nog wel. Het is nu alleen te laat. Morgen heb ik een goeie straf voor je in petto." En met die woorden verlaat hij de kamer. Ik moet eerlijk bekennen. Ik ben bang. Doodsbang.