H10

253 9 0
                                    


POV Zafirah

*2 dagen later*

Roos, Esther en ik hebben het ontsnappingsplan helemaal uitgestippeld. Vandaag gaan de jongens weer een bank overvallen. Alleen Dennis blijft thuis. Het plan is: wij gaan ,als Dennis beneden is, zachtjes naar beneden. Als we beneden zijn zoeken we een makkelijke verstopplek. Als Dennis naar de keuken of iets anders gaat, trek ik een sprintje richting de voordeur. Ik doe dit alleen omdat we anders teveel opvallen. Zodra ik de deur heb geopend volgt eerst Roos en daarna Esther. We doen de deur achter ons op slot zodat we net iets langer de tijd hebben. Aangezien ik Dennis zijn sleutels heb. En dan moeten we een weg vinden en gaan liften. Nou dat is dus het plan. We hebben warme kleren klaar liggen en donkere zodat we niet snel gezien worden of het koud krijgen. Nu nog wachten tot dat de jongens weg zijn. Het voelt als een eeuwigheid, maar na ongeveer een uur komen Justin en Sem. ''Girls, we zijn ongeveer over een kleine 2 uur terug. Jullie weten dat Dennis blijft. Wij gaan nu. Doeg!'' We zeggen gedag en gaan dan doen alsof we naar bed gaan. Aangezien het al 20:03 is. Het klinkt heel vroeg, maar je kan hier niet veel anders doen dan slapen of kletsen. Als we beneden een deur horen dichtslaan, staan we op. Ik sluip naar de deur. Ik luister en houd mijn adem in. Stilte. We trekken onze donkere kleren aan. Ik waag het er op. ''Meiden ik heb misschien een beter idee. Ik ga eerst op onderzoek uit. Als ik de kans krijg ren ik naar de deur en doe hem van het slot. Ik ren dan terug naar boven en haal jullie op. Voor de rest is het plan het zelfde. Als ik moet waarschijnlijk lang wachten tot ik naar de deur kan. Als ik na een uur nog niet terug ben, kom mij dan zoeken.'' Esther en Roos knikken als blijk dat ze het een goed idee vinden. Ik doe zo stil mogelijk de deur van het slot en sluip onze kamer uit. Zo stil ik kan sluip ik de trap af. Als ik de kamer in kijk zie ik Dennis op de bank zitten. Zo stil ik kan sluip ik de deur voorbij. Ik moet een verstopplek vinden waar ik hem in de gaten kan houden. Ik kijk nog even de kamer in. Dennis zit met zijn rug naar mij toe tv te kijken. Ik kijk de gang rond. Dan zie ik de beste verstop plek. Tegenover de deur naar de woonkamer ,die open staat, staat een kast. Als ik mij daar in kan verstoppen, kan ik hem makkelijk in de gaten houden. Voorzichtig open ik de kast. Hij kraakt een beetje, maar de tv staat net hard genoeg zodat Dennis het niet hoort. Ik stap snel, maar stil, de kast in. Het is niet een ruime kast. Ik kan net op mijn hurken zitten en door het sleutelgat kijken. Het voelt als uren, maar ik denk dat ik er ongeveer 10 minuten zat. Dan zie ik Dennis weglopen. Ik blijf nog ongeveer 4 minuten zitten. Dan waag ik hget erop. Ik stap stil uit de kast. Ik trek een sprintje naar de deur. Ik probeer eerst of hij open is. Tuurlijk niet Zafi. Als ik hem van het slot heb af gedaan, sprint ik naar onze kamer. Ik doe de deur open en wenk Esther en Roos. We gaan stil het pad af. Ik zie dat Dennis nog steeds niet terug is. ''Nu of nooit!'' Fluister ik tegen Roos en Esther. Zo snel ik kan trek ik een sprintje naar de deur. Ik open de deur. En dan valt het hele plan in duigen.

Er staat iemand voor mij. En ik herken hem binnen 2 seconden. ''Wat doe jij hier?'' Vraag ik.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


Sorry allemaal, maar dit is echt een kort stukje. Dat komt omdat ik 1. ~Heel graag wou eindigen met een cliffhanger. Love jullie wel. XD en 2. Mijn vriendin was aan het zeuren over een nieuw hoofdstuk. Zie dit maar als een extra hoofdstuk, omdat ik deze week sowieso al een keer had gepost. Dankje jullie wel voor het lezen <3. Vergeet niet te stemmen. Love you all.


Taken by him.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu