Taken by him.

H14

POV Sem

Ik wordt wakker van gegil. Ik heb het niet direct door aangezien ik net wakker ben. Ik sta op en sla een badjas om. Als ik op de overloop sta zie ik dat ook de andere jongens wakker zijn. ''Wat en wie was dat?'' Vraagt Sander. Ik kijk hem niet wetend aan en haal mijn schouders op. Ik hoor een klap. Dan rennen we met z'n allen naar beneden. Beneden zie ik Cole en Justin op de grond liggen. ''Wat is hier gebeurt?''. Ik help ze overeind. ''Cole en ik hadden ruzie over wie we zouden verkopen. Blijkbaar heeft Zafirah het gesprek gehoord. Toen heeft Cole gezegd dat we Roos gaan verkopen. Toen werd ze gek ofzo. Ze ging door het lint en toen Cole te lijf. Brent trok d'r van Cole af. Toen begon ze om haar heen te slaan en te gillen. Brent probeerde haar te pakken, maar ze had hem door en trapte hem. Toen ze weg rende is Dennis achter d'r aan gegaan.'' Ik luister met open mond. Ik weet dat ik een diepe slaper ben, maar dat ik hier door heen heb geslapen is echt raar. Ik loop naar de kamer van Dennis. Ik klop aan, maar er wordt niet open gedaan. Ik wil naar binnen gaan, maar de deur is op slot. De deur kan alleen van binnen op slot worden gedaan. Dus hij moet binnen zijn. ''Dennis doe open.'' Zeg ik als ik weer op de deur bonk. De deur wordt open gedaan. Daar staat Dennis. In zijn boxershort. Als ik langs hem heen kijk zie ik Zafirah liggen. Haar kleren liggen verscheurd op de grond. Ze ligt naakt op bed. ''WTF heb je gedaan?!'' Ik kijk Dennis woedend aan. ''Dat gaat jou niets aan en nu op bokken.'' Ik wordt moe van die gast. Ik glip langs hem heen en ren naar Zafirah toe. Ik heb zelf een onderbroek onder mijn badjas aan dus Ik doe mijn badjas snel uit en doe hem bij Zafirah om. Ik til haar op in bruidstijl. ''Als je haar meeneemt ben je de lul. Dat weet je.'' Gromt Dennis als ik langs hem loop. Ik blijf even staan, maar loop dan door. Ik weet wel als ik dit doe moet ik hier zo snel mogelijk weg. Ik breng Zafi naar haar kamer. Ik doe de deur open en zie Esther en Roos geschrokken op bed zitten. Ik leg Zafi op bed en zeg vervolgens tegen de meiden dat ze haar moeten op frissen en moeten aankleden. Dan loop ik de trap af, maar Dennis houd mij tegen. ''MEEKOMEN. NU!'' Schreeuwt hij. Ik kan niet anders dan achter hem aanlopen. We komen aan in de woonkamer. Iedereen is er. Dennis gaat voor mij staan. ''DIT KRIJG JE DOOR HAAR VAN MIJ AF TE PAKKEN.'' Hij mept mij hard op mijn slaap. Ik wankel maar blijf staan. ''BEN JE GEK GEWORDEN? HAAL HET UIT JE HOOFD NOG EEN KEER MET JE VUILE POTEN AAN DER TE KOMEN.'' Dennis schreeuwt hard. Ik voel weer een vuist maar nu in mijn buik. Ik klap dubbel en krijg een knietje in mijn gezicht van Dennis. ''Yo, Dennis kalm aan man. Je vermoord die knul nog. Zo is het genoeg.'' Hoor ik Justin zeggen. Ik sta weer overeind. ''Oké.'' Dennis knikt, maar ik zie wat hij wilt doen. Ik ben helaas niet snel genoeg en voel nog een vuist tegen mijn slaap aan. Deze haalt al het bewustzijn bij mij weg. Ik val neer op de grond. ''GAST!!'' Hoor ik Sander nog roepen. Ik probeer te vechten tegen het zwarte omhulsel dat langzaam mij overneemt. Maar het wordt steeds aanlokkelijker om er aan over te geven. Ik ben te vermoeid. Alles word zwart.

POV Zafi

Ik wordt wakker met ontzettend veel hoofdpijn. De eerste 10 seconden denk ik niks, zeg ik niks en probeer ik mij te herinneren wat er gebeurd is. Ik ga langzaam omhoog zitten en kijk de kamer rond. Ik zie Esther en Roos zitten op bed met hun rug naar mij toe. Het bed kraakt als ik overeind zit. Esther en Roos horen het en lopen gauw naar mij toe. ''Gaat het Zafi? Wat is er gebeurd? Wat was al dat lawaai beneden?'' Ze hebben veel vragen, maar ik heb weinig antwoorden. ineens gaat er een knop om. Alle puzzelstukjes vallen op hun plek. ''Hij wilde mij verkrachten...'' Roos en Esther kijken mij geschokt aan. Ik heb alleen nog maar zin om te gaan huilen. Gewoon keihard te gaan janken. Of te slapen. Nergens aan te hoeven denken. Ik barst in janken uit. Dat is bijzonder, want ik huil bijna nooit waar andere bij zijn. Ik voel mij dan zielig en zwak. Ik heb het idee dat ik een doelwit ben. Ik voel mij niet veilig. Ik stop daarom al snel weer. ''Maar Roos?'' Ik kijk haar aan en zie dat ze snapt wat ik bedoel. ''Hoe gaan we ze tegen houden? Ik wil niet dat je weg gaat.'' Maakt Esther mijn zin af. Het is een poosje stil. Ik ben zo bang dat ik de vriendinnen die ik hier heb, kwijt ga raken. Ik wil het niet! Niet door mensen die mij hun bezit hebben gemaakt! Ik ben zo kwaad. Sterker nog. Ik ben woedend. Ik word gek van deze kleine ruimte, deze verschrikkelijke mensen. Het voelt alsof mijn hoofd vast loopt. ''Nee.'' Zegt Esther vastberaden. ''We gaan hier uit komen. Ieder van ons. Wij gaan niet opgeven.'' Ik knik langzaam. Al ben ik er nog niet van overtuigt. Ineens gaat de deur open. ''Kom we gaan hier weg.'' Ik kijk hem verbaasd aan.

Wie is hem?? Sorry maar hier komt een cliffhanger. love you all.

Dit wordt waarschijnlijk het laatste hoofdstuk voor ik een tijdje op 'Pauze' ga . Ik wil namelijk ven een tijdje door schrijven zodat ik uiteindelijk vaker kan uploaden. Ik heb het nu namelijk best druk met school en andere dingen. Dus ik zet het boek even op pauze. Post een emjio als je alles hebt gelezen! Bye Bye!