Taken by him.

H4

POV Zafirah

Ik luister ademloos naar het verhaal. Ik kan het niet geloven. Ze hebben niks verkeerd gedaan. Hoezo heeft Dennis hun ontvoerd! ''En jij? Hoe ben jij hier gekomen?'' Ik schrik op uit mijn gedachtes en ik kijk naar Roos. Ze begint te lachen. Ik kijk haar verward aan. ''Ik vroeg dat'' en ik keek naar Esther. Ik begon ook te lachen. ''Maar hoe ben jij nou hier gekomen?'' Herhaalde Esther haar vraag. Ik keek een beetje beschamend naar de grond. Het klinkt eigenlijk ook heel dom. ''Nou die jongen was mijn crush en hij heeft mij meegenomen toen hij mij naar huis zou brengen. Ik zit hier nu ongeveer 1 dag.'' Ik kijk op en zie Esther en Roos mij ongelovig aan kijken. ''Ik weet dat het heel dom klinkt.'' ''Nee hoor, die jongen spoort niet en dat zie je niet als je verliefd bent, maar vindt je hem nog steeds leuk?'' Esther vraagt het terwijl ze mij doordringend aan kijkt. ''Absoluut niet. Als die jongen ook nog maar 1 keer aan mij komt geef ik hem een vieze bitchklap.'' Roos kijkt mij geschrokken aan en Esther hapt naar lucht. ''Durf je dat?!'' Dit keer was het Roos. ''Tuurlijk, hij nam mij weg uit mijn leventje. Dan krijgt hij daar ook voor betaald.'' En toen schoten ze alle twee tegelijk in de lach. Volgens mij is het een tweeling. Ze lopen naar mij toe en maken het touw om mijn handen los. ''dank je.'' Zeg ik en ik wrijf over mijn polsen. Roos kijkt geschrokken naar mijn armen. ''heeft hij dat gedaan?'' Brengt ze vol ongeloof uit. Ik knik. Het is best laat dus ik besluit te gaan slapen in dit vieze gore bed. ''trustee.'' Mompel ik en Esther en Roos gaan ook naar bed. ''Goodnight.'' Mompelen ze in koor. En dan val ik in een diepe onrustige slaap. Eerst gaan mijn gedachten naar Linde en Lisa. Zouden ze al weten dat ik weg ben? Vast niet het is weekend. En dan droom ik over mijn vader, maar dit is mijn vader niet. Maar de man is zo lief en zorgzaam en lijkt op mijn vader. En dan droom ik ineens niks meer...

POV Lisa

Zafi is nu al bijna 24 uur vermist. Ik stap met mijn moeder het politie bureau binnen. Ik zie Linde al op een stoel zitten. Ze heeft tranen in haar ogen. Ik ren gauw naar haar toe en geef haar een knuffel. ''Het komt wel goed. Misschien is ze gewoon ergens op een bankje in slaap gevallen. Je weet hoe Zafi soms is.'' Ik probeer mijn eigen woorden te geloven maar het lukt niet. En dan komen mijn tranen. Hier zitten We dan ,Linde en Ik, te huilen. Overal mensen om ons heen, maar het boeit ons niks meer. We willen gewoon onze vriendin terug. Er komt een agent op ons af. ''Gaat het meisjes? Willen jullie wat water?'' Ik knik maar Linde die kan niks uitbrengen. We krijgen een glaasje water van de agent. ''Wat is er aan de hand?'' Hij vraagt het erg vriendelijk en niet alsof we ons aan het aanstellen zijn. Ik begin met ons verhaal. ''n-nou Euhm... onze vriendin is nu bijna een dag vermist en we maken ons erg zorgen. Ik ben bang dat er iets is gebeurt.'' De agent kijkt ons begrijpend aan. Ik voel dat ik erg rustig ben geworden. De agent haalt mij uit mijn gedachten. ''We zullen jullie vriendin vinden. We zullen doen wat we kunnen.'' Ik knik zachtjes. ''Ga nu maar naar huis en neem even een beker warme choco. We zullen alles doen om jullie vriendin te vinden.'' Ik sta op en Linde gaat mee. ''Mag ik bij jou blijven vanavond?'' Linde ziet er bang en bezorgt uit. ''Tuurlijk mag dat meisje.'' Dat was mijn moeder. We lopen met zijn allen naar huis. We maken warme choco en gaan naar mijn kamer. ''Waar denk jij dat Zafirah is? Denk je dat ze...'' Linde is een paar seconden stil. ''...ontvoerd is?'' Ik schrik een beetje van de vraag. Ik had daar helemaal niet bij stil gestaan. Ik dacht dat ze was weggelopen of verdwaalt. ''Euhm i-ik weet het niet.'' Breng ik moeizaam uit. We zitten een tijdje stil naast elkaar. Als we onze choco op hebben, gaan we slapen. ''Trustee'' Zeg ik, maar Linde is al weg. We zijn alle twee dood op van het ongerust zijn. En dan val ik in een diepe onrustige slaap. Ik droom van een gebouw, het is niet duidelijk te zien. Ineens sta ik binnen, ik loop naar een kamer. Ik zie een meisje staan. Ze wordt mishandeld door een jongen. Ik schrik het is Zafi. Ik schrik wakker. Gelukkig het was een droom. Maar het zag er zo echt uit en die jongen. Hij leek precies op Dennis. De crush van Zafi. Ik lig nog even wakker en dan val ik weer in een droomloze slaap.