Taken by him.

H8

POV Zafirah.

Ik wordt wakker van een enorme misselijkheid en buikpijn. Ik ren naar de wc en gooi alles er uit. Ik kruip terug naar bed. Het doet zoveel zeer. Wat is er ineens met mij? Ik schreeuw het uit van de pijn. Ik zie dat Esther naast mij staat. ''Zafi?! Wat gebeurt er?!'' Ik kijk haar aan en begin te snikken. ''LAAT HET STOPPEN. ALSJEBLIEFT!!'' Ze kijkt mij bang aan. Nog een pijn scheut. Ik draai mij op mijn zei en begin bloed te spugen. Roos rent naar de deur. ''IEMAND!! HELP!! HET IS ZAFI!'' Ik hoor mensen de trap op rennen. De eerste die binnenkomt is Sem gevolgd door Dennis en Luke. Sem kijkt mij bleek aan, maar als ik met betraande ogen naar Dennis en Luke beginnen ze te lachen. ''Ik zei toch dat je spijt zou krijgen!'' Ik kijk hem pijnlijk aan. Ik schreeuw weer als ik een pijnscheut voel. Sem begint te schreeuwen ''ZIJN JULLIE HELEMAAL GEK GEWORDEN? WAAR IS HET TEGENGIF.'' Dennis en Luke kijken een beetje geschrokken. Ik begin weer hard bloed te hoesten. Het lijkt ineens lijkt het of er een knop wordt omgezet in Dennis zijn hoofd. Ik zie in zijn ogen wat hij denkt. 'wat heb ik gedaan!' Hij rent naar beneden en komt terug met 2 pillen en een glas water. Voor ik het kan pakken voel ik dat ik weer moet overgeven. Ik ren langs de jongens naar de badkamer en gooi alles wat ik nog had er uit het was niet veel. Sem geeft mij snel de pillen en ik neem ze in. Ik voel dat het al een beetje afneemt. Maar er komt nog een pijn scheut. Ik schreeuw zo hard als ik kan. Als het gedaald is sta ik langzaam op en loop ik terug. Ik zie dat alle jongens er zijn. Dan wordt alles wazig en verlies ik langzaam bewust zijn en val ik op de grond. Ik voel geen harde klap. Ik zie dat iemand mij heeft opgevangen en mij in bed legt en dan ben ik vertrokken.

POV Sem

Als ik zie dat Zafi weer rustig slaapt draai ik mij om. ''Iedereen er uit. Ze heeft rust nodig.'' Ik went mij dan tot Roos en Esther. ''Als er iets mis gaat roep mij dan zo hard mogelijk. Kunnen jullie ervoor zorgen dat als ze wakker wordt nog 2 van deze pillen neemt?'' Ik overhandig ze het doosje pillen. Ze knikken en lijken nog steeds een beetje in shock door wat er gebeurt is. Ik loop de deur uit. ik doe hem op slot en ga dan naar Dennis. We lopen met zijn alle naar de woonkamer. Luke loopt nog steeds te lachen. Net wanneer ik er iets van wil zeggen is Dennis mij voor. ''Stoppen Luke, Dit is niet grappig. Dave had niet gezegd dat het zo veel pijn deed. Zelfs voor mij gaat dit te ver.'' Ik kijk naar Luke. Hij is gestopt met lachen, maar ik zie in zijn ogen dat hij nog steeds leuk vindt. Hij is gewoon een psychopaat. Hoe kon Dennis niet bedenken dat Dave hem iets vreselijks gaf. Dave is ook niet helemaal goed in zijn hoofd. ''Sem, wil je een biertje?'' Cole staat bij de koelkast. Ik zie dat hij ook best  geschrokken is. Dat is nieuw. Cole is een van de ergste. Hij geeft niets om meisjes. Nou ja, behalve hun lichaam. ''ja graag.'' Roep ik terug. ik zet het nieuws aan. ''... volgens de politie is Zafirah ontvoerd. Die vrienden en familie hoopt dat ze snel gevonden wordt.'' Er verschijnt een plaatje van twee huilende meiden in beeld. Ik zapp gelijk weg. Ik wil niet zien wat we die familie en vrienden aan doen. In tegen stelling tot de andere jongens ben ik hier niet vrijwillig bij gekomen. Ik was getuige van een gevecht en ze wouden niet dat ik ging praten. Ze namen me mee en dreigden mijn familie te doden. Behalve als ik mij bij hen aansloot en bij mijn ouders weg liep. Het is nu ongeveer 2 jaar geleden. Ik was 15. Ik heb nog steeds spijt dat ik die route nam. Het liefst wil ik Zafirah vrijlaten en vluchten. Maar dan vermoorden ze de enige die ik nog heb. Mijn moeder.

POV Lisa.

Ik schrik wakker uit mijn slaap. Weer een nachtmerrie. Sinds dat Zafi weg is krijg ik ze steeds meer. Ze is nu ongeveer 10 dagen vermist. Ik mis haar zo verschrikkelijk. Linde en ik denken dat Dennis er iets mee te maken heeft, want sinds Zafi is ontvoerd is hij ook weg. Ik sta op en loop naar de badkamer. Het is ongeveer 09:03 uur. Normaal sta ik nooit zo vroeg op. Maar de laatste dagen is er sowieso veel veranderd. Ik ga eerst douchen. Ik voel het warme water over mijn huid stromen. En met al het water dat langs mijn lichaam loopt, spoelen zo ook even al mijn problemen weg. Ik sta even gedachteloos voor mij uit te staren. Ik kleed mij om en loop naar beneden. Niemand... Ik pak een cracker en een glas water en ga televisie kijken. ''Gisteravond is er een gevangenen ontsnapt uit de gevangenis in Groningen. De man heet Mark Verbeek...'' Zodra ik de naam hoor verslik ik mij in mijn drinken. Dat is de vader van Zafi!

POV Zafirah:

Ik wordt wakker en probeer mijn ogen open te doen. Ze voelen als lood. Als het lukt schijnt er vel ligt in mijn ogen. Ik sta op en loop naar de badkamer. Ik gooi wat koud water in mijn gezicht en ben gelijk wakker. Als ik in de spiegel kijk schrik ik. Ik zie een meisje met diepe wallen, een bleek gezicht en emotieloze ogen. Wat is er van mij geworden? Ik loop terug de kamer in en kleed mij snel om. (zie afbeelding) Als ik klaar ben worden Esther en Roos ook langzaam wakker. ''Goeiemorgen.'' Grom ik. Als Roos ziet dat ik wakker ben loopt ze snel naar mij toe. ''Hier deze moet je voor de zekerheid nemen van Sem.'' Ze geeft mij twee pillen. Ik knik en slik ze in een keer door. Ik heb nooit moeite gehad met pillen slikken. Als we klaar zijn gaat de deur open. Niet door Sander, maar door Dennis. ''Zafi, meekomen. We moeten een klus doen.'' Ik wil eerst dwars gaan doen, maar als ik denk aan vannacht kan ik mij beter even gedeisd houden. Ik loop achter hem aan de trap af. We komen beneden aan. Iedereen staat al met jas aan klaar om weg te gaan. ''Waar gaan we heen?'' Ik kijk eerst naar Cole en dan naar Sem. ''Dat zul je nog wel zien.'' Fluistert Dennis duister in mijn oor. Ik ril als ik zijn adem in mijn nek voel. Cole haalt wat te voor schijn uit zijn jaszak. Handboeien. Ik stribbel tegen, maar dat levert mij alleen maar een ruwere aanpak op. Dennis pakt mijn polsen en houdt ze stevig vast zodat ik geen kant op kan. Cole doet de handboeien om en ze slepen mij mee naar de bus. Ik zit tussen Sem en Cole. Cole legt zijn hand op mijn bovenbeen. Ik ril en schijf iets op naar Sem. Ik sla Coles handen weg. Goed gedaan Zafi, daar heb je antwoord: Hij kijkt mij boos aan. Ik pak Sem zijn arm vast en druk mij nog iets meer tegen hem aan. Hij merkt het en legt beschermend een arm over mij heen. Als Cole of Dennis dit deed zou ik schreeuwend hun arm weg slaan. Maar bij Sem voelt het fijn. ''Jongens, we zijn er bijna. Pak de guns.'' Dat was Brent hij zit achter het stuur. Wacht wat?? Guns? Gaan ze mij afknallen? Ik kijk bang naar Sem. Hij kijkt mij aan. Alsof hij mijn gedachten kan lezen schudt hij nee. We staan met een ruk stil. Ik wordt de bus uit geduwd en er wordt een zak over mijn hoofd gedaan. Ik kan niet zien wat er gebeurt. Ik wordt naar voren geduwd zodat ik moet lopen. Iemand pakt mij vast. Ik kijk onder de zak door en ik zie de Nike schoenen van Dennis. We lopen door een deur. Ineens gebeurt er heel veel tegelijk. ''Geef ons het geld en deze meid blijft leven!'' Schreeuwt Dennis. Ik schrik als ik iets tegen mijn slaap aan voel. Het is sowieso een gun. Ik merk dat mensen schrikken. De zak wordt van mijn hoofd getrokken. We staan bij een bank en mensen kijken bang mijn kant op. Nu pas besef ik wat er gebeurt. Ze overvallen een bank. Ik kijk om mij heen. Ik zie een meisje bang naar mij kijken. Zo zielig. Ze is hoogstens 9 jaar oud. ''Vrouwen naar de rechter kant van het gebouw, mannen naar de linker en de kinderen moeten tegen over ons in een rij gaan staan.'' Schreeuwt Cole. Dat meen je toch niet!! Ze scheiden kinderen van hun ouders. Ik zie het meisje nog banger kijken. Als iedereen op zijn plek staat loopt Cole langs de kinderen. Zijn blik blijft hangen op het kleine meisje. Hij loopt naar Brent en Fluistert hem wat toe. Ik zie dat Brent touw pakt en naar het meisje toe loopt. Ze gaan dat meisje meenemen. ''Neem haar niet mee! Alsjeblieft.'' Schreeuwt een vrouw aan de rechterkant. Ik denk dat het haar moeder is. Waar ik de moed vandaan haal weet ik niet maar ik begin ook te schreeuwen. ''LAAT HAAR MET RUST. BLIJF VAN HAAR AF.'' Brent doet of hij mij niet hoort en bindt het meisje vast. Ik went mij naar Dennis. ''Al-alsje-jeblieft nee-neem haar n-niet me-e. ik do-doe alles!'' Dennis kijkt mij doordringend aan. ''Alles?'' ''ja ik doe alles.'' Hij grijnst. ''Laat dat meisje maar'' Brent kinkt en maakt het meisje los. We lopen terug naar de bus en ik wordt ruw achterin gegooid. Ik voel het doekje tegen mijn mond. Ik heb helemaal geen zin om mij hier tegen te verzetten dus ik adem maar gewoon in. Ik zie nog net hoe Justin en Sander de bus in komen met elk 2 zakken geld. Ik hoor nog een knal. Maar ik kan niet meer, dus val ik langzaam in slaap. Het laatste wat ik denk is: knal betekent pistool. Toen werd alles zwart...