Taken by him.

H7

POV Zafirah
Ik wordt wakker van een harde knal. Ik zie Dennis in de deur opening. ''Het is tijd voor je straf. Omdat je probeerde te ontsnappen.'' Hij lachte. Ik voelde de angst terug komen. Hij pakte ruw mijn arm vast en trok mij mee. Hij liep een trap op. En ik nou ja, ik stuntelde er een beetje achteraan, omdat hij mij zowat meesleept. Ik kijk gauw om mij heen op zoek naar een ontsnapping. Maar toen bedacht ik me. Ik ben door een ontsnappingspoging in dit probleem verzelt geraakt. Misschien moet ik maar even gewoon mee gaan. We kwamen de kamer binnen waar ik ook was wakker geworden. En daar zie ik Luke staan. ''Ze is nu van jou bro.'' Luke knikte en ik keek hem bang aan. Hij begon te lachen. ''Schatje? Ben je soms een beetje bang?'' Ik keek hem vuil aan. Hij word boos. ''Omdat je probeerde te ontsnappen ben je deze avond van mij.'' Hij loopt naar een kast en ik probeer stil de deur open te doen. Natuurlijk zit die op slot. Hij komt terug. Het eerste wat ik zie is dat hij touw en een stok vast heeft. Hij loopt op mij af. ''Shirt uit.'' Hij zegt het alsof ik totaal geen keuze heb. Maar natuurlijk ben ik weer zo slim om hem te negeren. ''IK ZEI SHIRT UIT!'' Hij verhief zijn stem, maar zijn duistere toon kon je nog goed horen. Langzaam trok ik mijn shirt uit. Ik voel ineens een intense pijn op mijn rug. Hij sloeg mij met stok op mij rug! Ik kijk hem woedend aan. Ik voel nog een pijnscheut. Deze worden gevolgd door nog 10 andere. Ik lig op de grond. Zelfs mijn vader zou mij nooit slaan met een stok. Het doet pijn. Zoveel pijn! Ik wordt overeind getrokken. Hij pakt mijn handen en we lopen naar het bed. Wacht... Straks gaat hij mij verkrachten. Hij bind mijn handen elk aan een paal. Het zelfde doet hij met mijn voeten. Ik lig nu uit gestrekt op bed. Ik voel hem boven mij hangen. Ik kijk niet. Ik durf niet te kijken. Ik voel hem met zijn hoofd langzaam dichterbij komen. Hij drukt zijn lippen op de mijne en... Ik schrik wakker uit de droom. Het was een droom! Ik voel dat ik het heel benauwd heb. Als ik om mij heen kijk zie ik nu pas dat ik naast het bed lig. Als ik opsta zie ik Roos en Esther geschrokken kijken. ''G-gaat het?'' Roos kijkt mij bang aan. ''Ja... Denk ik. Wat is er gebeurt?'' Ik kijk van Esther naar Roos. (of van Roos naar Esther. Ze hebben allebei  hun haar los dus ik zie het niet.) ''Volgens mij had je een nachtmerrie. Je riep de heel tijd 'hou op! Stop' we durfden je niet wakker te maken. En toen viel je ook uit bed. Je bleef maar schreeuwen.'' Als Esther uitgesproken is, staat ze op en doet haar haar in een knot. ''Ik droomde de straf die Dennis voor mij heeft bedacht, denk ik.'' ''Maar waarom krijg je straf?'' Roos kijkt mij aan. ''Omdat ik probeerde te ontsnappen.'' Esther draait zich abrupt om. ''W-wat deed j-je?'' Ze kijkt mij met angst in haar ogen aan. ''Ik probeerde te ontsnappen, maar het mislukte.'' Ik zucht diep. Esther is even stil en wisselt blikken met haar zus. ''Hoe durf jij die dingen? Ben je niet bang voor de dingen die je te wachten staan als je ongehoorzaam bent?'' Esther lijkt een beetje moeite te hebben met de vraag en Roos verschuift ongemakkelijk op haar bed. ''Ik ben wel bang. Iedereen is bang, maar ik wil alles op alles zetten om hier met z'n drieën hier weg te komen. Als ik was ontsnapt dan kon ik de politie inschakelen om jullie te helpen.'' We praten nog wat en ik zie dat er iets is veranderd in de ogen van Roos en Esther. Ik zie dat ze nog steeds bang zijn. Maar een deel van die angst heeft plaats gemaakt voor moed en hoop. Ik hoor iemand de trap op komen. De deur gaat open en er komt een jongen binnen die ik nog niet eerder heb gezien. ''Hoi, ik ben Justin, omdat Sander voor een tijdje weg is geef ik jullie de komende paar dagen eten.'' Het klinkt net alsof we honden zijn die gevoerd moeten worden. ''Maar vandaag..."vervolgt Justin, ''...eten jullie met ons.'' Ik schrik even, maar eten is eten. We krijgen 10 minuten om ons klaar te maken. Als ik de kleding zie schrik ik even. Het is een dienstmeisjes kostuum. (zie foto) Ik trek het aan. Het zit verschrikkelijk. Ik zie dat Esther en Roos ook een kostuum dragen. Justin komt ons ophalen. Hij kijkt raar naar de kleren. Maar hij zegt er niks van. We lopen naar beneden. Als ik Dennis zie schrik ik even. Ik moet tussen Luke en Dennis. Roos en Esther zitten naast elkaar. Voor ons staat al een bordt met eten. Een cracker met kaas en een glas melk. De jongens beginnen gewoon aan hun ontbijt en pakken alles op tafel. Ik denk dat wij alleen dit krijgen. Ik pak de cracker. Ik voel ineens Lukes hand op mijn bovenbeen. ''Blijf van mij af pedo.'' Sis ik naar hem. Hij grijnst en haalt zijn hand ,tot mijn grote verbazing, weg.  Als we klaar zijn om 15:00 uur gaan willen we terug gaan naar onze kamer, maar Luke houd ons tegen. ''En waar gaat dat heen?'' Hij kijkt ons zogenaamd verbaasd aan. ''Naar onze kamer, omdat we niet bij een stel klootzakken willen zijn.'' Ik voel mijn wang branden. Hij sloeg mij. Ik besteed er weinig aandacht aan. ''Wat moeten we dan doen?'' Ik kijk hem uitdagend aan. ''Roos, jij moet de keuken schoonmaken, Esther jij moet de badkamer schoon maken. En Zafi...'' Hij kijkt mij gemeen aan. ''Jij moet de woonkamer schoonmaken.'' Ik vindt het helemaal niet erg. ''Waar zijn de bezems en de dweil?'' Hij kijkt mij even verbaasd aan maar wijst dat naar een deur. Ik loop er heen. Het is een bezemkast. Ik pak de bezem en begin de woonkamer schoon te maken. Had ik al gezegd dat de woonkamer enorm is? Er staat een bank waar gewoon 8 mensen op kunnen zitten en nog 2 stoelen, een enorme tv en een Dressoir. Na ongeveer een uurtje was ik klaar met de woonkamer. Ik keek op de klok. Urgh het is nog maar 16:00 uur. Wie weet wat Luke of de andere jongens nog meer voor klusjes hebben. ''Heyy prinses!'' Ik draai mij om en ik zie dat Cole mij wenkt. ''Prinses, Ik wil een biertje pak het even voor mij.'' Ik keek hem vuil aan. ''Je hebt benen gekregen dus gebruik ze is een keer.'' Hij zucht. ''Snap nou dat je niet in de positie bent om dat te bepalen. En nu wil ik een biertje.'' Ik zucht van woede, maar ik weet dat hij gelijk heeft. Ik pak een biertje. Ik gooi hem naar hem toe. Hij vangt hem behendig op. Ineens hoor ik geschreeuw uit de keuken. Ik ga er snel naar toe. Ik zie dat Roos naar de grond kijkt. Luke schreeuwt tegen haar. ''ALS JE NIET EENS KAN SCHOONMAKEN WAT KAN JE DAN?'' Ik wordt kwaad. Ik ren naar binnen en ga voor Luke staan. ''Waar heb jij het over?'' Luke kijkt mij kwaad aan. ''DAT GAAT JOU NIKS AAN.'' ''Jawel, want ze is mijn vriendin.'' Ik ben verbaasd dat ik zo kalm klink. Ik merk namelijk dat ik elk moment kan ontploffen. ''NOU DIE STOMME TRUT GOOIDE DE EMMER WATER OVER MIJ HEEN.'' Ik kijk achterom. ''N-nee ik... ik struikelde e-en...'' Roos bibbert helemaal. Ik pak haar vast. ''heyy het was een ongeluk dat kan gebeuren.'' ''MAAR JE GAAT NU MET MIJ MEE. HIER KRIJG JE STRAF VOOR.'' Ik draai mij weer om en kijk naar Luke. In kijk in zijn ogen. Ik zie een vlam van woede. ''Luke, Doe even normaal. Het was een ongeluk!'' Hij gunt mij geen blik meer en pakt Roos vast en loopt met haar naar boven. Esther komt net binnen lopen en kijkt bang naar Roos. Roos vormt met haar lippen een woord. HELP. Het klinkt alsof het in mijn hoofd schreeuwt. Ik moet nu opzoek naar een van de jongens. Behalve Cole. Hij liep een beetje dom te lachen toen Roos werd meegenomen. Ik ren door de gang en dan zie ik...

POV Roos.
Ik ben bang. Het ging per ongeluk oke? Ik struikelde en gooide de emmer met water over hem heen die ik meenam. Ik kijk bang om mij heen. Deze kamer ben ik nog nooit geweest. Ik wordt op een stoel gezet en Luke bindt mij vast. Ik voel dat ik het benauwd krijg. Ik heb niet snel claustrofobie maar nu begint het heel snel te komen. Als Luke klaar is verlaat hij de kamer en doet hem op slot. Ik begin te snikken. En het duurt niet lang tot ik aan het huilen ben. Waarom? Ik hem toch nooit iets verkeerd gedaan? Is dit mijn karma? Maar waarvoor? Ik wordt langzaam gek van alle vragen. Na nog amper een halfuur worden mijn oogleden moe. Ik zie nog net hoe iemand de deur open doet en naar mij toe rent. Ik wordt los gemaakt en in bruidstijl de kamer uit gedragen. Ik wordt op een bed gelegd. Dan verdwijnt alle bewust zijn en val ik in een diepe droomloze slaap.

POV Sander.
Toen ik terug kwam ging ik even op de meiden hun kamer kijken. Toen ik binnen kwam zag ik dat Esther aan het huilen was en Zafi wrijft over haar rug. ''Wat is er gebeurd?'' Zafi keek op en ik zag tranen in haar ogen. Ze rende op mij af. ''Luke h-hij heeft Roos meegenomen om haar te straffen, omdat ze per ongeluk water over hem heen gooide.'' Ik weet gelijk waar ze is. Ik ren naar de kelder. Ik pak de sleutel en doe de deur open. Ik zie Roos, vast gebonden aan een stoel. Ze ziet er moe uit. Ik til haar op en breng haar naar hun kamer. Ik leg haar neer. Zie is zo mooi als ze slaapt. ''Laat haar maar even rusten. Ze is vermoeid. Hoelang zat ze er al?'' Zafi kijkt op de klok. ''ik denk ongeveer een halfuur.'' Ik knik. Het is nu ongeveer 16:32. Ik loop naar beneden en maak eten voor de meiden. ''heyy sander!'' Ik kijk om en zie Dennis staan met een glas in zijn handen. ''Heyy, je moet even met Luke praten gast. Hij heeft één van die meiden opgesloten in de kelder. Dat gaat echt te ver. Er zijn daar erg veel bacterieën.'' ''jaja, is goed. Maar voor ik het vergeet...'' hij overhandigt mij het glas. ''Dit is alles wat Zafirah vanavond krijgt als straf dat ze gister probeerde te ontsnappen.'' Ik knik en pak het van hem aan. Als ik het eten voor Esther en Roos heb gemaakt ga ik naar boven. Ik kom binnen en zie dat Roos is bij gekomen. Ik overhandig Esther en Roos hun eten. Ik kijk Zafi schuldig aan. ''Sorry, maar als straf mag je alleen water drinken van Dennis.'' Ze lijkt het niet heel erg te vinden en pakt het glas aan en drinkt het in 1 teug op. ''jij had dorst.'' Ik grinnik. Voor het eerst dat ze hier is zie ik een lach op haar gezicht. Ik kijk naar Roos. ''D-dankje dat je mij uit die kamer haalde.'' Ik knik. ''Je hoeft mij niet te bedanken. Het was onmenselijk van Luke om je daar op te sluiten.'' Ik zie dat ze zich een beetje ontspant. Ze is prachtig.