Taken by him.

H2

Waar ben ik?

HS 2

POV Zafi:

Ik word langzaam wakker. Versuft kijk ik om mijn heen. Dit is mijn kamer niet. Deze kamer is donker en heeft verscheurd behang en een bank waarvan ik niet wil weten wat r mee is gebeurd. Ik kijk nog verder rond. Ik lig op een bed dat gek genoeg erg nieuw lijkt. Hoe kom ik hier? Ineens weet ik alles weer. Het afspraakje, de sterke geur, Dennis die grijnst. Wat is er nou precies gebeurd? Ineens schiet de engste gedachte ooit door mijn hoofd. Ben ik ontvoerd? Snel kijk ik om mij heen. Opzoek naar een ontsnapping. Ik kijk naar een jongen in een stoel en zoek weer verder. Wacht..? er zit een jongen in de stoel? Het is Dennis. Ik doe snel weer of ik slaap maar het is te laat. ''Ik hoor wakker bent, darling.'' Ik kijk om en ga recht op zitten. Dennis komt naar mij toe. ''Waar ben ik?'' Ik kijk hem aan. Het enige wat hij doet is grijnzen. ''hey, ik vroeg je wat?!'' Hij kijkt mij eerst verbaasd aan en begint dan te lachen. ''Dus je denkt dat jij de baas bent? Nou ik zou je even uit je wereldje halen. Dat ben je niet!'' Ik schrik even van zijn duistere stem. Hij gaat verder. ''Ik heb je niet voor niks meegenomen.'' Hij komt met zijn mond bij mijn oor en begint te fluisteren. ''Vanaf nu ben je van mij.'' Hij loopt naar de deur en draait zich nog even om. ''kom mee.'' Het klinkt niet alsof ik een keuze heb. Ik blijf zitten en kijken heb dreigend aan. ''Ik ben je hondje niet!'' Ik probeer de angst in mijn stem niet te laten horen en het lukt redelijk. ''Dacht je dat je een keuze had?'' Hij stamt naar me toe, pakt mijn arm vast en sleurt mij mee naar beneden. Ik kijk om mij heen opzoek naar een ontsnapping. Ik zie niks. We lopen de trap af naar de (denk ik) woonkamer. Dennis zet mij op een stoel aan een eettafel. Hij gaat de keuken in en komt even later terug met 2 broden. Denk maar dat ik dat ga eten. Hij zet de borden neer en komt naast mij zitten. Hij begint te eten maar ik verroer mij niet. ''Je moet wel gaan eten. Anders krijg je nog buikpijn.'' ''Wat nou als ik geen trek heb jouw eten te eten?'' Hij zucht en eet verder. Als hij klaar is heb ik mijn eten met nog geen vinger aan geraakt. Hij staat op en trekt mij mee naar de kamer. ''hier zul je de rest van de dag blijven omdat je niet hebt gegeten.'' Hij loopt de kamer uit, slaat de deur met een klap dicht en doet hem op slot. Ik ga zitten op de bank en kijk voor mij uit. Waar ben ik nu weer in verzeild geraakt?

POV Dennis:

Wat denkt ze wel niet? Dat zij de baas is? Heb ik der eindelijk voor mijzelf, gaat ze dwars doen. Ik stamp de trap af en ga naar de woonkamer. Ik zie dat Luke er al is. We hebben zo meteen een vergadering met de bende. En met de bende bedoel ik: Luke, Bas, Sem, Cole, Brent, Sander en Justin. Ik moet nog even de tafel klaar maken. Ik hoor de deurbel al gaan. Luke loopt naar de deur en doet hem open. Langzaam druppelt iedereen binnen. Als iedereen zit ga ik staan aan het hoofd van de tafel. ''Guy's, Ik moet je vertellen...'' Het wordt stil. ''...We hebben haar!'' iedereen begint te juichen en ik glimlach trots. De enige die niet juicht is Luke. Hij kijkt een beetje dwaas voor zich uit. Ik laat het voor wat het is en vervolg mijn verhaal. ''Oké, nu ik haar heb is ze van mij. Begrepen? Iedereen die ook maar 1 vinger naar haar uit steekt gaat er aan. ''Ik kijk over de tafel en zie iedereen knikken. ''Nu moeten we de bank overval gaan voor bereiden. Ik had een idee. Wat als we d'r gaan gebruiken als gijzelaar. Dan schieten de agenten niet op ons en kunnen we ons gang gaan. Oké, Sem lukt het jou de beveiliging uit te schakelen aan de voor kant. Als we dan binnen zijn gaan we naar een balie. We geven haar en briefje waar op staat. Dit is een beroofing. Als ze mij aankijkt pakken Luke en bas hun pistool. Ik pak mijn pistool en richt die op Zafi en Cole en Justin gaan de kluis binnen zodra die open is, pakken het geld en lopen terug naar ons. We lopen naar buiten nog steeds met Zafi onder schot daar staat Sander klaar met de vluchtwagen. Iedereen begrepen en gevolgd?'' Ik kijk rond en iedereen knikt. Mooi zorg dat jullie volgende week om 12:00 uur klaar staan bij de bank. Ik moet eerst nog even een meisje temmen.'' Ik loop grinnikend weg en ik hoor een paar jongens achter mij nog lachen. Ik loop naar boven, naar de kamer van Zafirah. ''Hey babe.'' Groet ik haar.

POV Zafirah

''hey babe.'' De deur gaat open en daar verschijnt Dennis weer. Ik kan hem nu echt niet uitstaan. Hoe kon ik ooit een crush op hem hebben? ''Even voor de duidelijkheid, IK BEN NIET JE BABE!'' Schreeuw ik naar hem. Hij zucht en loopt de kamer binnen. Hij doet ,natuurlijk, de deur achter zich op slot. ''En jij,'' Hij grinnikt duivels. Ik krijg er koude rillingen van over mijn rug. ''moet eens leren wie hier de baas is.'' Hij zegt het op zo'n angstaanjagende kalmte dar er nog meer rillingen over mijn rug gaan. Hij loopt naar een kast in de hoek ,die ik nog niet had gezien, en pakt een bos sleutels. Hij opent een van de laatjes. Ik kan net niet zien wat hij er uit pakt, maar het is vast niet goed. Als hij zich omdraait kan ik eindelijk zien wat hij heeft gepakt. Hij heeft een riem en touw in zijn hand. Hij begint duivels te lachen als hij mijn bange gezicht ziet. Hij loopt naar me toe en trekt mij van het bed af. Door de plotse beweging raak ik uit balans en val tegen hem aan. Onze gezichten zijn nu maar een paar centimeter verwijderd van elkaar. Ik zie maar 2 dingen in zijn ogen: woede en lust. Ik wordt er bang van en duw hem weg. Voor de zekerheid zet ik nog een paar stapjes naar achteren. Hij pakt mij vast en zet mijn in het midden van de kamer. Hij pakt de riem en begint mij te slaan. Het valt mee hoe veel pijn het doet. Ik voel het wel en het is niet fijn, maar ik merk er verder niets van. Mijn vader kwam vroeger namelijk laat en dronken thuis. En als de kamer dan niet opgeruimd was, dan pakte hij zijn riem en begon mij ,zonder reden, te slaan. Toen Dennis klaar was met slaan, pakte hij mijn polsen en bond mij vast. Hij viste iets uit het nachtkasje naast het bed en ik zag dat het ducktape was. Hij plakte mijn mond vast en nam mij mee. Ik kreeg vlak voor we de deur uit gingen ook nog een blinddoek voor. Arghh, waarom zijn ontvoerders zo slim! Ik voel dat ik mee getrokken wordt. Ik hoor een deur open gaan en wordt naar binnen geduwd. Mijn blinddoek gaat af en ik zit in een andere kamer. Deze kamer is nog slechter dan de vorige. Er liggen 3 matrassen op de grond (hoezo 3?), 1 kast staat tegen de rechter muur aan. Er is een kleine kamer waar een deur naartoe leid. Ik denk dat het de badkamer is. Ik zie dat er ook nog een paal staat in de hoek. ''Hier zal je verblijven, als je stout bent wordt je aan die paal gebonden.'' Hij wijst naar de paal. Hij zij stout echt op zo'n kinderachtige manier. ''Er komt 2 keer iemand anders om ontbijt en avondeten te brengen. Verder wordt je af en toe opgehaald voor klusjes of andere dingen. Ik zal je morgen aan de anderen van de gang voorstellen.'' Hij pakte mij vast en bond mij aan de paal. ''Hoezo dat nou weer?'' Zeg ik boos het klinkt alleen meer als : Hmpf argh hm. Door de ducktape op mijn mond, maar hij verstond het wel. ''Omdat je naar mij schreeuwde, babe.'' Hij lacht en ik zie in zijn ogen dat hij het leuk vindt mij te treiteren. Als ik niet vast zat had ik hem al lang een klap verkocht. Hij loopt de kamer uit en slaat de deur zo hard dicht dat ik er van schrik. Wanneer zou hij terug komen om mij los te maken? Ik kijk de kamer rond. Het is er muf en donker. Opeens valt mijn oog op een erg donkere hoek. Zag ik daar nou iets bewegen? Het gebeurt weer. Er ziet iemand! Eigenlijk best logisch als er 3 bedden in de kamer liggen. Ik probeer wat te zeggen maar het lukt amper door de tape. Ik haal de tape er snel af. Dat had ik beter niet kunnen doen. Het doet erg zeer en ik vloek luid. Ik zie dat de schaduw schrikt. ''Wie ben jij?'' Vraag ik de schaduw. Langzaam komt er iemand vandaan gelopen. Dennis moet mij wel heel hard geslagen hebben want ik zie dubbel. Het is een meisje. Maar als ik beter kijk zie ik dat het niet 1 persoon is. Het ene meisje heeft namelijk een knot in en de andere heeft los haar. ''Wie zijn jullie?'' vraag ik.