Ang buhay parang gulong.
Noon, ikaw hinahabol.
Ngayon, ikaw ang maghahabol
Noon, ikaw ang hinahanap
Ngayon, ikaw na ang iniiwasan.
Noon, siya lang nagmamahal.
Ngayon, ikaw na LANG ang nagmamahal.
Gabriella was head over heels inlove with Alexander...
Warning: Grammar errors and misspelled words may be encountered.
Alexander's POV
Itinigil ko ang sasakyan sa harap ng isang two storey apartment. Modern ang pagkaka disenyo sa bahay na inuupan umano ni Gab. Iginala ko paningin sa paligid and Mukha naman safe ang paligid para kay Gab. The apartment is cozy and modern. kung meron man akong ayaw sa lugar yun ay wala itong gate.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Gabriella insisted to go home kahit ayaw ko siyang payagan. i am trying to win her back so hindi na ako nagpumilit pa. Her words are like a knife slashing my heart million times into thin layers but then hindi ako susuko. She still loves me, that was what she said earlier. And if the fears were holding her back then, I will help her conquer her fears kahit pa nga ako ang puno't dulo ng lahat.
"Are you sure na safe ka dito? Wala man lang gate." Tanong ko nang mapagbuksan ko siya ng pinto ng kotse at alalayan bumaba.
"almost two months na ako nandito and yeah, wala naman nangyayari. Isa pa may mga guards and secured ang subdivision kaya nagustuhan ko na din."
"Still, hindi pa din ako kuntento na ganito ka open ang bahay mo. trespassers can easily go in."
"I am fine here. and I like here. ako naman ang nakatira so huwag ka na magkomento." Magaan pero seryoso niya sabi. "Mauna na ako sa loob. Salamat sa paghatid, Mr. Rostovs."
I felt panic nang magpaalam na ito para pumasok sa loob ng apartment. Ayoko pa sana matapos ang gabi na kasama siya. kahit hindi kami magusap basta kasama ko lang siya.
"Won't you invite me to have coffee? You know..."
Gabriella rolled her eyes. "Gabi na. Mr. Rostovs, go home!" pagtataboy nito. Nilagpasan na niya ako ng tuluyan.
"Hindi pa ako kumakain. Gutom na ako." pagpaparinig ko.
Pero hindi pa din niya ako pinansin at tumuloy sa pinto saka hinagilap ang susi at pumindot sa security lock ng pintuan. "Mag drive thru ka na lang. Good night!" She close the door without looking back on me.
Nagpakawala ako ng buntong hininga. Mukha ngang mahihirapan akong makabalik sa buhay ni Gabriella. Pero hindi ako susuko. Never!
Gabriella's POV
I close the door immediately and hold my chest like I was holding my heart. Something is wrong. It's weird. My heart beats so fast not because I was scared and affected by Alexander's presence. It was something. Mula kanina nang ipahayag niyang hindi niya ako susukuan, my heart somehow hoping na gagawin nga niya ang sinabi niya.
Oo, mahal ko pa si Alexander at totoo na hindi pa talaga ako handa pumasok sa isang relasyon lalo na kung si Alexander ang pagaalayan ko. Kaya lahat ng pagtanggi ko sa kanya at totoong iyon ang nararamdaman ko.
mahal ko siya at hindi na o hindi pa ako handang maging bahagi ng buhay niya. And I way far better without Alexander.
Pero bakit kanina...
Nang makita ko ang determinasyon sa kanya mga mata ay parang gusto ko lunukin ang mga sinabi ko. Yes, I am still afraid pero bakit umaasa ang puso ko? Umaasam?
Umiling ako ng sunod-sunod. Pagod lang ako. Today is a long a day. Madami Ang nangyari kaya nagrarambulan ang senses ko. yun lang yun Gab!
