Elif Gibi Dik

12- Abi.

Yusuf'un benden abisine bahsetmesi beynime balyozla vurulmuş gibi hissettirmişti.Oturup bu konu hakkında dakikalarca konuşabilirdim,ama bugünün Yüsra için olması düşüncelerimi geri plana atmama yardımcı olmuştu.

Boşvermiş havası vermek için Yüsra'ya bakıp gülümsedim.

"İyi o zaman,hadi biraz kendinden bahset."

Düşünmeye başladı,sonra kafasını kaşıyarak;

"Sanırım böyle birden sorunca tanıtamıyorum ya."

"Tamam,o zaman ben soru sorayım?İleri gittiğim zaman söylersin?"

Gülümseyerek onayladı.

"Peki... gün içinde neler yapıyorsun?"

"Yani okul var zaten,çıkışta arkadaşlarımla takıldığım çok oluyor.Sonra eve geliyorum;ders,internet falan filan."

"İnternette ne kadar vakit geçiriyorsun?" dedim hem gülümseyip hem kaşlarımı havaya kaldırarak.

"2-3 saat.Belki 3-4 öyle yani."

Ona gülümseyerek baktıktan sonra ne soru soracağımı bulamaz hale gelmiştim.İlk günden çok sıkmak istemiyordum.

"Abin, yani abilerin  seni çok sıkıyor mu?"

"Yani.Ömer abim İstanbul'da üniversite okuduğundan tatillerde görüşüyoruz ancak.Ama Yusuf abim öyle değil ki.Bir kere yanımda erkek arkadaşımı,yanlış anlama sevgilim değil,gördüğünde az daha dövüyordu biliyor musun?"

Sanki olay yeni yaşanmış gibi hayretle anlatmıştı.

"Sonra böyle namazların deyip duruyor."Namaz borcun çoğalıyor Yüsra,Namaz kıl Yüsra,Yüsra Yüsra..." Hele annemle bir oluyorlar,laf kavgası yapıyoruz resmen.Giydiklerime de karışıyor görsen var ya.Tayt giymeme bile izin vermiiyor.O anlar nasıl gıcık oluyor anlatamam.Elinden gelse çarşafa sokacak beni.Ben fiziğime dikkat etmek için salata yiyorum bazen,o kadar kızıyor ki.Anlamıyor hiç beni.Çoğu zaman da arkadaşlarımla dışarı  çıkmama annem izin veriyor Yusuf abim vermiyor.Kimlerle gittiğim belli değilmiş falan.Deli ediyor beni."

Hızlı hızlı anlatmasının ardından yüzünü buruşturarak sonlandırdı konuşmasını.Ama benim boğazıma bir yumru oturmuştu hatta oturmakla kalmamış gözlerimin dolmasına sebep olmuştu.Abi sıcaklığını bu kadar güzel hissediyordu ve şikayet ediyordu.

"Elif abla? Ne oldu? Yanlış bir şey mi söyledim yoksa?"

Gözlerimi birbirine bastırdıktan sonra dudağımı ısırdım;gözyaşı yanağımdan çeneme doğru bir yol izledi.

"Ben özür dilerim sadece bu konuda birazcık duygusalım da."

"Hangi konu?"

"Abi konusu." Dedi  Hira benim yerime.

"Daha önce abini falan mı kaybettin?Ben çok öz-"

"Hayır Yüsra.Saçma sapan bir şey takıntı gibi.Yani abim olmasını çok istemişimdir hep ve seni abin o kadar güzel seviyor ki.B-ben bunları hep yaşamak istemişimdir,şu anda saçmaladığımın da farkındayım ama,"

Yutkundum.Bu sırada Yusuflar yanımıza gelmişti.

"Benim bir abim olsaydı,sanırım ondan çok fazla şey beklerdim.Belki de bu yüzden yok.Yani ben sorgulayamam,nasip."

Şu an Yüsra'yla değil de ortaya konuşuyordum.

"Ben yalnızlık kelimesinin her harfinde yalnız kalmış bir insanım.Güvendiklerimden öğrendim ben güvenmemeyi.Ve sanırım bu dünya hayatında yanımda olmasını istediğim tek şey bir abiydi."

Hira daha önceden tuttuğu elimi bıraktıntan sonra yanıma iyice yanaştı ve koluma sarıldı.

Gözlerimi elimin tersiyle sildikten sonra derin bir nefes aldım.Göz kapaklarımı kaldırarak etrafımı sarmış 5 kişide gözlerimi gezdirdim.Yüsra'ya geldiğimde çok küçük bir gülümseme bahşetti ve bana doğru eğildi.

"Elif abla,benim babam yok.O yüzden Yusuf abim böyle davranıyor bana."

Kafamdan aşağı tuğlaları atsalar ne bu kadar acı verebilirdi,ne bu derece kulaklarımı uğuldatabilirdi.5-10 saniye Yüsra'nın gözlerinde oyalandıktan sonra Yusuf'a çevirdim gözlerimi.Özenle dizilmiş kıvrımlı kirpiklerinin arasındaki kahverengiliklerde acıyı rahat görebiliyordum.

"B-ben,"

"Elif'İ daha fazla üzmeye gerek yok değil mi?Zaten bizim de dershanelerimiz var.Hadi Yüsra.Kızlar kendinize dikkat edin."

Hız limiti oldukça yüksek birkaç cümle kuran Yusuf,Yüsra'yı ve arkadaşlarını alarak yürümeye başladı.Birazcık ilerlemişti ki onları orada bırakıp yanımıza geldi.

"Elif çok teşekkür ederim.Ayrıca özür de dilerim,Yüsra seni üzeceğini bilmiyordu.Ve şey,tekrar gününü sen belirle istersen?"

Kafamı sallayarak onu onayladım.

"Tamam o zaman,görüşürüz."

 * * * * * * *

Yusuf'tan;

"Elif abladan böyle bir şey beklemiyordum.Daha çok anaç bir karakteri var gibi duruyordu."

"Yani,aslında bende pek beklemiyordum ama herkesin bir kilit noktası olabiliyor."

"Senin kilit noktan ne peki?"

Bir an ciddi ciddi düşündüm.Benim için bu hayatta bir kilit noktası var mıydı?Aile herkes için geçerli bir noktadır sonuçta,daha farklı bir şey...yoktu.

"Yok."

"Emin misin?"

"Değilim,ama yok."

Omuz silkerek karşılık verdi.Şimdi biraz Yüsra'nın ağzını arasam iyi olurdu.

"Ee Elif hakkında ne düşünüyorsun?"

"Bilmem,çok güzel olmasa da güzel bir kız.İmanlı kız şimdi Allah var."

Dedi gülerek.

"Tencere kapak gibisiniz abiciğim."

İkimiz birden gülmeye başlayınca,elimi omzuna atarak kendime doğru çektim.

"Çok konuşma."

Kıkırdadıktan sonra başını bana çevirdi.

"Abi,Elif'i gerçekten seviyor musun?"

Yeni bölüm...pek içime sinmedi gibi.Ama sizi de bekletmek istemiyorum.

Neyse umarım beğenirsiniz.Multimediadaki kızın gözlerini Elif'in gözleri olarak düşünebilirsiniz ama sadece gözlerini. ^^

Koyduğum videoyu izlemenizi şiddetle tavsiye ederim,İslam mucizeleri...

Allah'a emanet olun. :))