Saving my last Goodbye [SMTS Book 3]

Chapter 43

Nagising ako na nakayakap sa kanyang katawan. Ang sakit ng ulo ko. Nagtungo ako sa kusina at uminom ng malamig na tubig. Pagkatapos ay nagtungo sa CR at naligo. Pagkalabas ko ay gising na rin siya.

"Good morning, babe." Bati niya sa akin at lumapit sakin at kiniss ako sa labi.

"Good morning." Sagot ko at hinalikan siya pabalik. Kumuha na ako ng damit at nagpalit nang mapatingin ako sa braso ko. Sht. Bigla akong kinabahan. 'Yung relo ko? Bumalik ako sa CR pero wala naman dun. Hinalungkat ko ang bag na dala ko kahapon pero wala.

"Ito ba ang hinahanap mo?" Tanong niya habang pinapakita sa akin ang relo ko. Agad ko iyong kinuha at sinuot.

"Ibibili kita ng bago." Wika niya subalit umakto ako na para bang walang naririnig. Hindi ko na siya narinig na magsalita. Nagtungo nalang ako sa kusina at nagluto ng makakain namin.

Pagkatapos ay naupo lang kami sa couch. Rest day namin ngayon tapos bukas magpipaint na ulit kami. Almost three months ang vacation at nakaka one month na si Joey. Naalala ko dati 'yung sinabi ko kay mama, sabi ko sa kanila kami magbabakasyon ni Razec pero tingnan niyo kami ngayon, ang layo sa isa't-isa. Namimiss ko siya actually. To tell you honestly, sana si Razec ay si Joey at ssna si Joey ay si Razec. Magulo ba? Sana may katangian si Razec na meron si Joey at sana si Joey ay si Razec nalang. Magulo pa rin.

Alam niyo 'yung may itatanong ka sa isang tao tapos bigla mong nakalimutan. Ang hirap alalahanin.

"I can't believe you're mine now." Sabi niya sabay yakap niya sa akin. Nanonood lang kami sa TV. Hinalikan niya ang likod ng palad ko.

"Pwede na tayong magkapamilya. Safe na ang future natin kase may pera na tayo." Sabi niya at tumingin ako sa kanya.

"Nag-aaral ka pa." Sagot ko.

"Ano naman. Gusto ko ng magkapamilya sa'yo eh. Bubuntisin na kita para hindi mo ako iwan." Sabi niya at natawa naman ako.

Some guy ganun ang technique nila para hindi sila iwan ng babae. Binubuntis nila agad-agad. Tapos in the end, babae ang magsasuffer sa kaselfishan nila. Paalala lang sa mga lalaki na nagbabasa o kung meron man, alagaan niyo ang mga girlfriend niyo kase nakasalalay sa kanila ang future niyo.

"Nabibigla ka lang sa sinasabi mo." Sabi ko at kinagat ang daliri niya.

"May naging ex ka na ba?" Tanong ko.

"Oo. Isa palang."

"Bakit kayo nagbreak?" Tanong ko.

"Wala kaming real break up. Hindi man lang kami nag-usap. Basta nalang niya ako iniwan, pagkatapos nang may mangyari samin. Kinuha niya lang virginity ko." Sabi niya at natawa naman ako.

"So anong ginagawa mo pag uhaw kana sa sex?" Tanong ko at natawa naman siya.

"Syempre, ejaculation." Sagot niya at natawa lang ako.

"Hindi mo na siya hinabol?"

"Hindi na. Taga masbate 'yun e. Andoon na siya siguro sa Probinsiya niya."

"Bakit ka niya iniwan daks ka naman." Natatawa kong sabi at pinisil niya ang ilong ko.

"Hindi ko nga alam sa kanya. Basta nalang niya ako iniwan ng walang pasabi."

"Pag ganun ang ginawa ko sa'yo. Hahabulin mo ba ako?" Tanong ko sa kanya.

"Hindi ko ugali ang maghabol. If I decided to let you go, I will. Hanggang doon nalang 'yun. I will let myself hurt by the other person, not twice by the same person." Sagot niya sa akin at ngumiti nalang ako.

Days. Weeks have passed hindi ko namalayan na matagal na kaming wala ni Razec. It's been a months since we let each other go but my silver round casio wristwatch is still working. I know to myself that I still didn't forget him kagaya ngayon, kinukwento ko pa siya sa inyo. And i think, one of the sign of moving on is mas lamang na ang saya kesa sa sakit. But I know, I'm still on the process of moving on. And I know I'm not using Joey to move on. It's just that, he's always there with me. I'm grateful because he was one of the reason why I'm happy. Masaga ako kase natagpuan ko na ang purpose ko sa buhay, 'yun ay ang magpaint kasama siya.