Saving my last Goodbye [SMTS Book 3]

Chapter 52

This is a non fiction story. I am telling my life story in the book that'll be published by Julie's Publishing Company. Ipinagpatuloy ko na muli ang pagsusulat ng aking storya hanggang sa maputol ako sa moment na nagoffer na ng pagpapublish ng book si Ms. Irene. Iniisip ko kung dun ko nalang ieend ang story ko kase hindi ko na alam ang magiging sunod eh. Uulitin ko, this is a nonfiction story meaning true/base on real events. Wala akong idea sa ending? Kayo ba, may idea kayo kung paano magtatapos ang story ko?

CHAPTER 50

I think, this is the last chapter of my story. After Ms. Irene offered me on becoming an author, ito na ang kinalabasan ng pagsusulat ko. Alam ko maraming naghihintay ng ending sa pagitan namin ni Razec. Pero? Pero bakit kailangan kong ipilit na ang makatuluyan ko ay si Razec? He's married now at ayokong maging kabit. Until this day came...

Natigil ako sa pagsusulat nang may sunod-sunod na pag doorbell sa bahay. Agad akong kinabahan dahil feeling ko si Razec na 'yun. Kahit may asawa na siya, umaasa pa din ako na babalik siya sakin. Bumaba na ako at binuksan ang pintuan at iniluwa noon si Razec. Parang nag slow motion ang mundo ko. Agad niya akong niyakap at hinalikan ng madiin. At nalalasahan ko ang alat ng luha niyang tumutulo sa kanyang mga mata.

"Sorry, Maysel. Kadarating ko lang." Sabi niya at nakatitig lang ako sa mga mata niya.

"A-akala ko kinasal kana?" Tanong ko at umiling-iling siya.

"Hindi ako dumating sa kasal namin. Tinulungan ako nila Prince Anhiro na makatakas." Sabi niya at napangiti ako.

"Hindi na ako aalis sa tabi mo, ha? Magsasama na tayo habang buhay." Sabi niya at lumuhod siya sa akin.

"Will you marry me?" Tanong niya at nakita ko ang biglang pagsulpot nila Prince Anhiro at iba pa niyang barkada. Nakangiti lang sila sa amin habang si Mesaiyah ay vinivideohan kami.

"Yes. Yes." Sabi ko at isinuot na niyang muli ang singsing na ibinigay niya sa akin dati.

"Hindi na kita iiwan." Sabi niya at niyakap niya ako ng mahigpit. Napatingin ako sa likod namin dahil pinapanood pala kami nila mama. Nakangiti lang sila sa amin.