Saving my last Goodbye [SMTS Book 3]

Chapter 47

Kinuha ko ang cellphone ko at tinext si mama.

MAYSEL: Ma, nasa airport ako ngayon. Pupunta ako sa Japan. I will search for Razec and take him back.

MAMA: Ingat ka, anak. Masaya akong naglakas loob kang iwan si Joey. Ang gusto ko lang para sa'yo ay kasiyahan mo, anak. Hanapin mo ang kasiyahan mo.

MAYSEL: Thanks ma dahil hindi niyo ako iniwan ni papa. You're always here to support and give me an advice.

MAMA: Kahit na maraming beses kang magkamali sa buhay mo. Andito lang kami, Maysel. Wala kang ibang magiging kadamay kundi kami ni papa mo. Mahal na mahal ka namin.

MAYSEL: I love you too.

Kasalukuyang nasa eroplano na ako at patungo ito sa Japan. I don't know where to find him. Hindi ko alam ang address ng bahay niya and after 4 hrs non stop travel ay nakarating na ako sa Japan. Nagtungo ako sa tokyo, capital of Japan at doon ako nag check in sa hotel. Kinuha ko ang cellphone ko at chinat si mama.

MAYSEL: Nasa Japan na ako, ma. Sisimulan ko na ngayong hanapin si Razec at sana makita ko siya. Sana.

Alas dos na ng hapon. May google map naman ako kaya alam kong hindi ako maliligaw. Inaalala ko kung saan nakatira sina Mesaiyah at Prince Anhiro. Inaalala ko kung anong apelyido nila kase nabanggit 'yun ni Razec sa akin. At alam ko'y sikat ang angkan ni Anhiro dito sa Japan kase isa silang yakuza. At member din doon ang pamilya bu Razec. I went to google and search for Yakuza Clan in Japan. At maraming lumabas na result. Hinanap ko ang pangalan ni Prince Anhiro at nakita ko naman.

Black Water Yakuza Clan
Leader: King Shinsetsu Shatsune
               Itsutsu Hana Shatsune
               Yohgee Shatsune
               Selena Anthea Shatsune
               Mesaiyah Shatsune
Member: Blue Water Yakuza -Kerk
                Red Water Yakuza -Denstah
                White Water Yakuza -Razec

Kinopya ko ang address ng Black Water Yakuza kase sila lang ang may nakalagay na address. Sinearch ko sa google map ang Shatsune Residence at may 30 minutes na biyahe. Hindi ko alam ang sasakyan ko kaya nagtanong nalang ako.

"Excuse me. Do you know how to go to Shatsune Residence?" Tanong ko sa nakaleather jacket na lalaki na umiinom ng McFloat na nasa harap ng hotel.

"Shatsune Residence!" Tanong niya at tumango-tango ako.

"Shatsune no jukyo ni iku no wa kikendesu." (Going to Shatsune Residence is dangerous.)

"What?" Tanong ko kase hindi ko naintindihan.

"Watashi wa eigo o hanasanai." Sagot niya muli. Kinuha ko ang cellphone ko at nagpunta sa google translate. Sabi niya, I don't speak english daw.

"Watashi wa shatsune shatsune no jukyo ni doni yo ni iku nodeso ka?" Mabagal kong sabi. Itinapat ko sa kanya ang mic ng cellphone ko para matranslate ng google ang sinasabi niya.

"Basuninoru." Sabi niya sabay turo sa bus na dumaa. (Ride a bus there.)

"Untensho ni shatsune ni jukyo ni tsurete ikou to iu." (Tell the driver to bring you to shatsune residence)

"Kozokudoro no yoko ni ichiba ga arimasu." (There's a market beside the highway.)

"Anata wa tsugi no yō ni yakudatsu ni hiro." (Ask the saleslady where you should go next)

"Sore wa sore desu." (That's it)

"Arigato gozai mashi ta." (Thank you) sabi ko at sumakay na sa bus na dumaan