"ဒါက ဘယ္သြားမလို႔လဲ"
တီေလးေျပာစကားေတာင္ အဖက္မလုပ္ပဲ အထုပ္ပိုက္ပီး ထြက္သြားတဲ့
Baekhyun
ၿခံျပင္မထြက္ခင္ ေအာ္သြားေသးတယ္ ဘာတဲ့ "အဲ့ နယ္က ဧည့္သည္မျပန္မခ်င္း အိမ္ျပန္မလာဘူး"ဆုိပဲ
"Yaaaaaa!!!!! Baekhyun!!!!!!"
"အာ မမကလည္း ကေလးငယ္ကိုမေအာ္ပါနဲ့
ငယ္ေလး ျပန္ေခၚခဲ့မယ္"
"ငယ္ေလး နင္ နင္ က်ပ္က်ပ္အလိုလိုက္ ဟိုက နင့္ေခါင္းေပၚခ်ီးတက္ပါသြားလိမ့္မယ္
ဟိုဧည့္သည္ နင္လည္း ျပန္ေတာ့ ဘာမွ ေသာက္သံုးမက်ဘူး"
"ဗ်ာ ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့"
ဧည့္သည္ ခင္ဗ်ာ အ၀တ္ထုပ္ေလး ပိုက္ပီး ထြက္သြားေတာ့ တံခါးနားေရာက္မွျပန္လွည့္လာရဲ႕
"အမ ပိုက္ဆံမေပးရေသးဘူးေလ"ဆိုပီး လက္ျဖန္႔ေတာင္းေတာ့
ဟိုကမေဆာင့္ကန္လိုက္တာပဲ ေက်းဇူးတင္ရမည္.....
ျဖစ္ပံုက ဒီလို
Flash back......
Baekhyun ႏိုးႏိုးခ်င္း ေဘးကို စမ္းၾကည့္ေတာ့ ေခါင္းအံုးေလးေတာင္
အရာမယြင္းဘူး
"တဂရ္ႀကီးသြားအိပ္တာလား? "
နာရီကိုၾကည့္ေတာ့ ၇ခြဲ အေတာ္ပဲဒါဆိုေက်ာင္းတက္ဖို႔ ေအးေဆးျပင္ဆင္ခ်ိန္ရေသးသည္......
အစကေတာ့ ေလးငယ္အခန္းထဲပဲ ေရခ်ဳိးမယ္ေပါ့.... ဒါမဲ့
ေလးငယ္အခန္းထဲလည္း Baekhyun ေက်ာင္း၀တ္စံုမရိွတာနဲ႔
ကိုယ့္အခန္းမွာပဲ ေရခ်ဳိးမယ္ဆိုပီး၀င္လာေတာ့.......
Sehun ရင္ခြင္ထဲ အိပ္ေနတဲ့ ဧည့္သည္
အံမယ္ မ်က္ႏွာႀကီးကို ၿပံဳးၿဖီးလို႔.....
"သာယာေနၾကတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား"
အစမရိွအဆံုးမရိွထေျပာလိုက္တဲ့စကားေၾကာင့္ Oh Sehun ခင္မ်ာ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္.... သူ႕ရင္ခြင္ထဲ ငနဲအိပ္ေနမွန္း သူမသိေသး
"ကေလးငယ္ႏိုးေနပီလား sorry ကြာ ေလးငယ္ညက ပင္ပန္းထားေတာ့"
"ဘာ...ခင္... ခင္ဗ်ား အရွက္မဲ့လိုက္တာ သူမ်ားအခန္းမွာ..သြား.. ရြံတယ္"
ေျပာခ်င္တာေျပာပီး ဗီဒိုထဲကအ၀တ္ေတြ အိတ္ထဲဆြဲထည့္ကာ ထြက္သြားေသာ ကေလးငယ္ ....
