"Kyung soo ေရ ခ်စ္ဆံုးေရ ထေတာ့"
"ခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းေရ ထေတာ့လို႔"
"ကဲ ထေတာ့ပါဆို.... ထေတာ့လို႔"
Baekhyun ကိုယ္တိုင္အသံသြင္းေပးထားေသာ Alarm သံေၾကာင့္
ေျခဆန္႔လက္ဆန္႔ကာ အေၾကာဆန္႔ၿပီး တ၀ါး၀ါးသန္းကာ ႏိုးထလာသည္...
မနက္ခင္း အိပ္ရာႏိုးတာႏွင့္ kyung soo လုပ္ေနက်အက်င့္ေလးက
Alarm သံကို မပိတ္ပဲ အိပ္ခ်င္မေျပမခ်င္းနားေထာင္ေလ့ရိွသည္.....
ထို႔ေနာက္ ျပတင္းေပါက္ထဖြင့္ကာ လိုက္ကာစတို႔ကို သိမ္းလိုက္ၿပီး ေလေကာင္းေလသန္႔ကို အားရပါးရ ႐ႈ႐ိႈက္ကာ ေကာင္းကင္ျပာႀကီးကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္......
သူသိပ္ခ်စ္ရတဲ့ Byun Baekhyun က ေကာင္းကင္ျပာႀကီးကို ေမာ့ၾကည့္ရတာ ႀကိဳက္သည္မလား.....
ထို႔ေနာက္ စာၾကည့္စားပြဲေပၚမွ ဆြဲလက္စ ခဲျခစ္ပန္းခ်ီေလးအား ယူကာ
အၿပီးသတ္ဆြဲရန္ျပင္သည္......
"က်ြန္ေတာ္ဖန္တီးတဲ့ ခဲျခစ္ပန္းခ်ီေလးထဲမွာ Hyung ၿပံဳးေပ်ာ္ေနသလို လက္ေတြ႕ဘ၀မွာလည္း က်ြန္ေတာ္အတတ္ႏိုင္ဆံုး hyungအၿပံဳးေလးကို ဖန္ဆင္းေပးမွာပါ "
၀ဲတက္လာသည့္ မ်က္ရည္စတို႔ကို က်မလာေစရန္ မ်က္ေတာင္ ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္ျဖင့္ထိန္းသည္.... မသုတ္ပါဘူး....သူမသုတ္ပါဘူး...
သူခ်စ္ရတဲ့ Byun Baekhyun ႏွင့္ ပတ္သတ္သမွ် ျဖစ္တည္မႈအားလံုးကို ျမတ္ႏိုးသည္....ခ်စ္သည္......... ၀ဲတက္လာသည့္မ်က္ရည္စမ်ားက Byun Baekhyun ကိုသိပ္ခ်စ္လြန္းလို႔မလား...ထို႔ေၾကာင့္မ်က္ရည္စမ်ားလည္း သူျမတ္ႏိုးသည္......နာက်င္မႈေတြေပးခဲ့ရင္ေတာင္ တယုတယျဖင့္လက္ခံမည္......စာရြက္အထက္ ႏႈတ္ခမ္းမွ အၿပံဳးတစ္ခုအားအၿပီးသတ္လို႔ ၿပီးၿပီ... ရင္ဘတ္ထဲက အနာကို နမ္း႐ိႈက္ျခင္းျဖင့္ ေခတၱေျဖေဖ်ာက္မည္....ထို႔ေနာက္ ခဲျခစ္ပန္းခ်ီထဲမွ သ႔ူအား ၿပံဳးျပေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းေလးအား သူ၏ႏႈတ္ခမ္းလႊာျဖင့္ ထိကပ္သည္....ထို႔ေနာက္ အသည္းပံုႏႈတ္ခမ္းေလးျဖစ္သည္အထိၿပံဳးရယ္သည္.....
ပန္းခ်ီထဲမွ မ်က္ရစ္မရိွသည့္ မ်က္လံုးေမွးေမွးေလးအား လက္မေလးျဖင့္ ခပ္ဖြဖြပြတ္သပ္သည္...... ထိုေနာက္ သိပ္ျမတ္ႏိုးရတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းအထက္က မွဲ႔ေလးကို လက္ညိဳးေလးျဖင့္ထိသည္....
