ေဆး႐ံုကုတင္အထက္ Baekhyun ဟာ မ်က္လံုးအစံုမိွတ္ကာ ေမွးစင္းလို႔ေနရာမွ မ်က္၀န္းေထာင့္မွ စီးက်လာေသာမ်က္ရည္စမ်ားဟာ ေခါင္းအံုးအထက္တေပါက္ေပါက္က်ေရာက္၍ ေခါင္းအံုးပင္ ရႊဲနစ္ကုန္သည္.......
ဘယ္ဘက္ပါးျပင္ႏွင့္ ရင္ဘတ္တို႔မွာ မီးေလာင္ဒဏ္ရာမ်ားျဖင့္ ျပည္ပင္တည္လို႔ေနတာေၾကာင့္ ေသမတတ္ကိုက္ခဲနာက်င္ခံစားေနရသည္......
Baekhyun နည္းတူပင္ မီးေလာင္ရာမွ ဒဏ္ရာရရိွသူမ်ားတာေၾကာင့္
ဆရာ၀န္မ်ား လက္မလည္ျဖစ္ကာ အနာသက္သာေစရန္ အရင္ဆံုး ဇကာကြက္ေလးမ်ားျဖင့္သာ အုပ္ေပးထားကာ ေဆးသာလိမ္းေပးထားသည္.......
သီးသန္႔အေဆာင္ အခန္းရယ္လို႔ မဟုတ္ပဲ လူနာမ်ားျပည့္ႏွက္ေနသည့္ ေနရာက်ယ္ဟာ ဒုကၡသည္စခန္းလိုပင္.....
တစ္ခ်ဳိ႕ေသာသူမ်ားမွာ လွဲစရာကုတင္ပင္မရိွ....ၾကမ္းျပင္အထက္၌ အ၀တ္စခင္းကာ လွဲသူကလွဲၾကသည္........
ေအာ္ညည္းေနၾကေသာ လူနာမ်ားေၾကာင့္ ေဆး႐ံုတစ္ခြင္လံုးဆူညံလို႔ေနကာ
ေဆး႐ံုေရာက္မွ ဆံုးပါးသြားေသာ ႐ုပ္အေလာင္းမ်ားအား ဖက္ကာ ငိုေႂကြးသံမ်ားလည္း ျပည့္ႏွက္လို႔ေနသည္......
စိုးရိမ္တႀကီးေရာက္လာၾကေသာ လူနာရွင္မ်ားထဲ ေလးငယ္မ်ားပါေလမလား
ေမွ်ာ္ေတာ္ေယာင္ျဖင့္........
ဆယ္ေက်ာ္သက္ကေလးတစ္ေယာက္ေပမို႔ ယခုလိုအျဖစ္ဆိုးႀကီးအား အသည္းခိုက္ေအာင္ေၾကာက္လန္႔ရပါ၏........
Baekhyun အတြက္ ယခုအလိုအပ္ဆံုးအရာဟာ ေလးငယ္၏ ရင္ခြင္က်ယ္ပင္.......
ကုတင္ေျခရင္းမွ ကုတင္တိုင္အားမီွကာ တ႐ံႈ႕႐ံႈ႕ငိုေႂကြးေနပါေသာ
၅ႏွစ္အရြယ္ေလာက္ရိွမည့္ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ေၾကာင့္ Baekhyun ကုတင္ေပၚမွ ဆင္းကာ
ထိုကေလးေရွ႕ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္သည္.......
ထို႔ေနာက္ ႐ႈပ္ပြေနေသာ ဆံသားမ်ားအား သပ္တင္ေပး၍ ကေလးပါးျပင္မွ မ်က္ရည္စမ်ားအား တုန္ရီေနေသာ လက္သြယ္သြယ္ေလးျဖင့္ သုတ္ေပးကာ ေခ်ာ့ျမဴရွာသည္.....
"တစ္ေယာက္တည္းလား ကေလး....
မိဘေတြေရာ? "
Baekhyun ေမးကာမွ ေလအ၀င္အထြက္ ႐ိႈက္သံမ်ားမွာ ပို၍ျပင္းလာခဲ့သည္......
