ေမ့ေမ်ာျခင္းမွ ႏိုးထလာသည္ႏွင့္ kyung soo ဟာ hyung ျဖစ္တဲ့ Baekhyun ကိုပင္ မ်က္ႏွာမျပရဲေတာ့.......kyung soo အေပၚထားရိွသည့္ Baekhyun ၏ ျဖဴစင္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းကို အားနာသည္ထင္.....
Baekhyun, kyung soo အား လာေတြ႕လွ်င္ အိပ္ေနသည္ဟုဆိုကာ ျပန္ေစသည္.....
သူေရွာင္ေနခဲ့တာေပါ့.............
စာေမးပြဲလည္း သြားမေျဖေတာ့.......
အထက္တန္းေက်ာင္းဆိုတာေတာင္ ၿပီးဆံုးသြားခဲ့ၿပီ.......
...................................................................
ကြၽန္ေတာ္ Do Kyung Soo သည္ Hyung ေပၚ ရယူလိုျခင္းမရိွပဲ
႐ိုးသားစြာ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးပါ၏.... ေပးဆပ္ကာ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးပါ၏......
တစ္ခါတစ္ရံေတာ့ ဘယ္ေလာက္လြမ္းေၾကာင္း ဘယ္ေလာက္အားငယ္ေၾကာင္းေတြကို hyung ရင္ခြင္ထဲ တိုး၀င္ကာ ဖြင့္ဟခ်င္ပါ၏.......
Hyung ရင္ခြင္ထဲမွာပဲ တသက္တာ အိပ္စက္ခ်င္ပါ၏..........
ကြၽန္ေတာ္ ခ်စ္မိေနသူတစ္ေယာက္က သူစိမ္းသူရင္ခြင္ထဲက ႏွလံုးသားတစ္စံုဆိုတာ ေတြးမိတိုင္း hyung နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ဟာ စကတည္းမေတြ႕ခဲ့ၾကရင္ေကာင္းသားလို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ေတြးခဲ့ဖူး၏....
ကြၽန္ေတာ္သည္ hyung ႏွင့္ ေရစက္မဆံုခ်င္ပါ.... ဖူးစာသာဆံုခ်င္ပါ၏.....
Hyung အား ခ်စ္စကားေလးေတြ တီတီတာတာ ေျပာခ်င္ပါ၏.....
ညတိုင္း hyung နဖူးအထက္ အနမ္းတစ္ပြင့္ေခြၽကာ ရင္ခြင္ထဲ တိုး၀င္ကာ အိပ္စက္ခ်င္ပါ၏.....
သာယာတဲ့ ေန႔တစ္ေန႔တာအား hyung ရဲ႕ အနမ္းတစ္ပြင့္ျဖင့္သာ စတင္ျဖတ္သန္းခ်င္ပါ၏......
ခ်စ္တယ္....သိပ္ခ်စ္တယ္ hyung လို႔ ဖန္တလဲလဲ ေျပာလြန္းလို႔ တယုတယပ်ဳိးေထာင္ထားတဲ့ ပန္းပြင့္ေလးေတြေတာင္ နားရွက္ေလာက္ၿပီထင္.....မတတ္ႏိုင္.... ကြၽန္ေတာ္က သိပ္ခ်စ္လြန္းေနတာကိုး.....
"ခ်စ္တယ္ Hyung......"
"Hyung လည္း သိပ္ခ်စ္တယ္"
"Hyun... Hyung..... "
ညီအကိုလို သူငယ္ခ်င္းလို ခ်စ္ျခင္းမဟုတ္လား..... မတူဘူးေလ hyung.....
"ဘာလို့ hyung ကို ေရွာင္ေနတာလဲ"
"........."
Baekhyun အခန္းတံခါးအား အသာပိတ္ကာ kyung soo ကုတင္ေပၚ ေဘးခ်င္းကပ္ထိုင္လိုက္သည္.....
