"တီတီရာ ရက္စက္တယ္ဗ်ာ ကိုယ့္တူေလးကို အ႐ံႈးမေပးဘူး"
ဧည့္ခန္းထဲမွာ ဇယ္ထိုင္ေတာက္ေနေသာ တူႀကီးႏွစ္ေယာက္အား
ထမင္းစား စားပြဲမွ ထိုင္ကာမ်က္ေစာင္းလွမ္းလွမ္းထိုးေနပါေသာ Oh sehun
dara ေရာက္လာကတည္းက သူ႕နားမကပ္ေတာ့ပါေသာ သူ႕ကေလးငယ္အား တဖန္ျပန္၍ စိတ္ေကာက္ေနေလရဲ႕.....
"ကေလးငယ္ ထမင္းစားရေအာင္"
သူ႕ကေလးငယ္ပခံုးအား ဆုပ္ကိုင္ကာ ေခၚေတာ့
"ဟင့္အင္း စားေသးဘူး ေဆာ့အံုးမယ္ ေလးငယ္ ဆာရင္စားႏွင့္ေလ"
ကေလးငယ္အေျပာေၾကာင့္....
"ေလးငယ္တစ္ေယာက္တည္း ဘယ္တုန္းကစားဖူးလို႔လဲ"ဆိုကာ ေျခေဆာင့္ကာထြက္သြားေလရဲ႕.....
Baekhyun ကေတာ့ Sehun စိတ္ေကာက္ေနသည္ဆိုတာကို မသိ
ဇယ္ထဲပဲစိတ္ေရာက္ေနေလသည္.......
Sehun တစ္ေယာက္ ေလွကားထစ္ေပၚ၀ုန္းဒိုင္းက်ဲတက္သြားကာ ကားေသာ့ယူပီးျပန္ဆင္းလာသည္....
"ေလးငယ္ဘယ္လဲ"
Baekhyun ကိုအဖက္မလုပ္....
ဘာစကားမွမဆိုပဲ ကားေမာင္းကာထြက္သြားေသာ ေလးငယ္ေၾကာင့္
Baekhyun ခင္မ်ာ ထိုင္ရမလို ထရမလို.....
*ေလးငယ္ ဘာျဖစ္သြားတာလဲ*
"ငယ္ေလးဘယ္သြားတာလဲ"
"ဟင့္အင္း သိဘူး တီတီရဲ႕ အရင္ကဆို အျပင္သြားရင္ ေျပာသြားတယ္
ခု ေမးတာေတာင္ မေျဖဘူး"
ဘယ္သြားမယ္မွန္း မေျပာသြားေသာ ေလးငယ္ေၾကာင့္
Baekhyun တစ္ေယာက္ဖုန္းသာ တဂြမ္ဂြမ္လွမ္းဆက္ေနရသည္.......
ဖုန္းလံုး၀မကိုင္တာေၾကာင့္ baekhyun စိတ္ပူလာသည္....
*ေလးငယ္ တစ္ခုခုမ်ားျဖစ္ေနတာလား*
..............................................
"ငယ္ေလးရာ ဂ်ီမက်ပါနဲ႔ မမ မအားဘူး"
စာရြက္စာတမ္းေတြလွန္ေလ်ာကာ အလုပ္႐ႈပ္ေနပါေသာ မမအား Sehun ဘာေတြ သြားဂ်ီက်မွန္းမသိ
"လုပ္ပါ မမရာ ေနာ္ ေနာ္"
မမလက္အားဆြဲခါေနပါေသာ Oh Sehun
အလုပ္ကမပီးလို႔စိတ္႐ႈပ္ေနရတဲ့အထဲ.....
