☥ When the lights are off ☥ The Come Back

Chapter 5

BEATRIX

Τον ειδα μπροστα μου και απλα δεν ηξερα τι να κανω. Εικονες απο την περσινη χρονια μου ερχοταν μπρστα. Την μερα που προσπαθησε να με βιασει. Την μερα οπου καθησε μαζι μου στο θρανιο και με αναγκασε να φαω τιμωρια επειδη μου την επεφτε. Τοσα πολλα και.. Και τωρα θα αρχισουν παλι και δυστυχως δεν εχω κανενα να με προστατευσει. Ο Τζεισον μου ειναι μακρια. Μα πρεπει να συνηθησω. Αλλωστε τοσο καιρο παλευα μονη μου δεν θα κολλησω εδω. «Εισαι μονη σου βλεπω» μου ειπε και με πλησιασε. «Δεν εχεις κανενα να σε προστατεψει τωρα. Το ξερεις?» συνεχισε με ειρωνεια και με κολλησε αποτομα στο ντουλαπι. «Ασε με αλλιως θα ουρλιαξω» Κολλησε τα χερια του στο ντουλαπι «Οχι μωρο μου θα τελειωσω αυτο που αρχισαμε περσι και τοτε θα σε αφησω» Μου ψιθηρισε στο αυτι και κατεβηκε στο λαιμο «ΑΣΕ ΜΕ» Ουρλιαξα και τον χτυπησα στο στηθος «Σκασε» Μου αρπαξε τα χερια και ορμηξε στα χειλια μου. Αρχισα να βουρκωνω και να μην αναπνεω. Οχι ξανα γαμωτο. Οχι παλι τα ιδια. «ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ?» Ακουσα μια φωνη . Να τον γυριζει προς την αντιθετη πλευρα και ξαφνικα να πεφτει κατω. «Ξεκουμπισου μην σε γαμησω» Τον κλωτσησε και αυτος γελασε «Ωπα Τζαστιν τωρα προστατευεις αυτη που μισουσες?» Ειπε ειρωνικα και σηκωθηκε «Αντε γαμησου» Γελασε και εφυγε. Ειδα τον Τζαστιν να με τραβαει στην αγκαλια του και να μου χαιδευει τα μαλλια «Εισαι καλα Μπεατριξ?» Σηκωσα το κεφαλι και ανασα βαθια «Ναι. Ευχαριστω» Τραβηχτηκα απο την αγκαλια του. Οκ αυτο δεν περιμενα να συμβει ποτε. «Μπορει ο μαλακας το αγορι σου να εφυγε αλλα εχεις εμενα τωρα . Οκ ? Θα εισαι μαζι μου» Δεν το ζω αυτο. Ο Τζαστιν . Ο Justin Bieber που με μισουσε τωρα με προστατευει? Ωω Χριστε μου τραγικη ειρωνεια. «Παμε στην ταξη τωρα» Μου χαμογελασε και τον ακολουθησα και εγω.

FEDE

Εσπρωξα την πορτα του μπαρ και μπηκα μεσα. Κοιταξα γυρω μου για να δω αν υπαρχει πουθενα αδειο τραπεζακι μα τιποτα. Προχωρησα προς το μπαρ και τραβηξα ενα σκαμπο. Στυριξα τα χερια μου στην μπαρα και ειδα μια μελαχρινη κοπελα να με πλησιαζει. Μελαχρινη με τα μαλλια να πεφτουν στους ωμους . «Τι θα πιεις?» με ρωτησε ενω τα ματια της με ειχαν τραβηξει σαν μαγνητη. «Ενα διπλο ουσκι» Μου κουνησε το κεφαλι και εφυγε. Κοιταξα το ρολοι μου. Ο πουστης ο Οσκαρ που στο καλο ειναι? Μια φορα στην ωρα του δεν μπορει να ειναι. Ειδα την κοπελα να με ξανα πλησιαζει και μου εσυρε το ποτηρι προς το μερος μου. «Ποιον περιμενεις?» με ρωτησε ενω στυριξε τους αγκωνες της πανω στην μπαρα. «Δεν σε αφορα μικρη» Της απαντησα και χαμογελασε. «Πρωτο δεν ειμαι μικρη και δευτερο ειμαι καιρο στην πιατσα. Λοιπον?» Μαλιστα πεσαμε και σε καριολιτσα. «Θα σε αφησω να μαντεψεις αφου εισαι στην πιατσα» Την καρφωσα στα ματια και υπια μια γουλια απο το ποτο μου «Τον Οσκαρ περιμενεις ε?» Μου ειπε και εμεινε να με κοιταει. Πηγα να της απαντησω οταν ειδα να μπαινει στο μπαρ ο Οσκαρ . «Φεντε πως παει?» ειπε και χτυπησαμε χερια. «Ανναμπελ φερε μια βοτκα» Ωστε Ανναμπελ την λενε. Μαλιστα.