☥ When the lights are off ☥ The Come Back

Chapter 16

BEATRIX 

Ο Jason με πηρε απο την μεση και με κατεβασε απο την μηχανη ενω εγω στυριξα τα χερια μου στα μπρατσα του για να μην πεσω. Κυλισα το σωμα μου αργα προς τα κατω ενω με κοιταζε στα ματια. Αφου τα ποδια μου αγγιξαν τον δρομο ανασανε βαθια και με εσφυξε πανω του. «Ετοιμη?» Με ρωτησε και εγω κατεβασα τα χερια μου απο τα μπρατσα του. «Νομιζω» Του ειπα και ξεροκαταπια. «Ολα καλα θα πανε μωρο μου» Με χαιδεψε και απλωσε το χερι του. «Το ελπιζω» Του απαντησα και πηρα το χερι του. Μπηκαμε στο σπιτι και κοιταξα την εικονα του. Κοιταξα το μπαλκονι μου και χαμογελασα. Απο εκει ανεβαινε ο Τζεισον και εμπαινε στο δωματιο μου. Η πρωτη φορα που ανεβηκε, η πρωτη φορα που τσακωθηκαμε. Τοσες αναμνησεις χαραγμενες μεσα στο μυαλο μου. Εμεινα να το κοιταζω για λιγα λεπτα ωσπου γυρισε και το κοιταξε και ο Τζεισον. «Ωραιο μπαλκονι» Ειπε και ενα μικρο χαμογελο σχηματιστηκε στην ακρη των χειλων του. Τον κοιταξα και του χαμογελασα. «Ναι με ωραιους επισκεπτες» Τυλιξε το χερι του γυρω απο το λαιμο μου και με τραβηξε πιο πολυ πανω του. Τα χειλια του αγγιξαν τα μετωπο μου και τα πιεσε πανω του. Εκλεισα τα ματια και ενιωσα την αισθηση του τρυφερου φιλιου του. «Παμε» Τραβηχτηκε και προχωρησαμε προς την πορτα. Χτυπησα το κουδουνι και απλα περιμεναμε.

FEDE 

Μπηκαμε σπιτι και πεταξα τα κλειδια στο ψηλο μικρο τραπεζακι διπλα απο την πορτα. Μπηκε και αυτη μεσα στο σπιτι και αρχισε να κοιταει γυρω της. Εκλεισα πισω μου την πορτα και την κοιταξα. Ηταν χαμενη μεσα στις σκεψες της. Πραγματικα δεν ξερω τι στα σκατα εχω παθει με αυτην την κοπελα. Ειναι τοσο διαφορετικη. Η΄μαλλον εγω την βλεπω διαφορετικη απο τις αλλες. Μια μικρη ναρκομανης ειναι. Οπως οι υπολοιπες αλλα.. Αλλα πουστη μου κατι εχει που με τραβαει κοντα της. «Μπροστα σου εχεις την ευτυχια σου Φεντε. Φροντισε να την κρατησεις» Ακουσα μια φωνη και ξαφνικα ενιωσα διπλα μου να στεκετε μια παρουσια. Παλι αυτη! Η κοπελα με τα κοκκινα μαλλια. Η Aniela. «Μην φοβασαι και πηγαινε» Μου χαιδεψε το μαγουλο και με φιλησε στο μαγουλο. Ανατριχιασα απο το κρυο αγγιγμα της. «Και που το ξερεις?» Της ειπα και μου χαμογελασε. «Το ξερω και αρκει.» Την ειδα να γυριζει και την πλησιασα πιο πολυ. «Ανναμπελ». Της ειπα και σταθηκα μπροστα της. Ηθελα να τις πω τοσα πολλα μα δεν μπορουσα να βγαλω λεξη απο το στομα μου. «Ναι?» Μου ειπε και με κοιταξε βαθια στα ματια. «Τιποτα» Απαντησα. Μπραβο μαλακα Φεντε εισαι τοσο κοτα. Σαν το Τζεισον δεν μπορεις να μοιασεις? Πουστη μου μεσα. «Θες να μου πεις κατι?» Με πλησιασε πιο πολυ. Ημασταν λιγα εκατοστα μακρια ο ενας απο τον αλλον. «Αστο!» Της ειπα και εβαλα τα χερια μου στις τσεπες μου. Κατεβασα το κεφαλι και κοιταξα το ξυλινο δαπεδο του σπιτιου μου. Μου σηκωσε το κεφαλι και επιασε το προσωπο μου μεσα στα χερια της. «Μηπως θες να μου πεις αυτο?» Αγγιξε τα χειλια μου απαλα και μου εδωσε ενα λειο σαν βελουδο φιλι. Εβγαλα αμεσως τα χερια μου απο τις τσεπες και τα εβαλα στην μεση της. Την κολλησα πανω μου και περασα την γλωσσα μου μεσα στο στομα της. Αρχισαμε να περπαταμε μεχρι που χτυπησε πανω στο τοιχο. «Εισαι τοσο..» της ειπα πανω στα χειλια της ενω τραβηχτηκα και πηρα μια βαθια ανασα. «Σουτ» Εβαλε το δαχτυλο της πανω στα χειλια μου και χαμογελασα. Της εσπρωξα το δαχτυλο και ορμηξα πανω στα χειλια της. Εμπλεξα τις γλωσσες μας και τα χερια μου τυλιχτηκαν γυρω απο την μεση της. Την εσπρωξα προς τα πανω και τυλιξε τα ποδια της γυρω απο την μεση μου. «Μου αρεσεις τρελα γαμωτο μου» Της ψιθηρισα ενω της δαγκωσα το κατω χειλος. «Και μενα» ψιθηρισε και αυτη και μετα εμπλεξε τα δαχτυλα της μεσα στα μαλλια μου.