მეთერთმეტე თავი

217 19 3
                                    

ლისას pov

სასეირნოდ გამოვედი, ძალიან ვბრაზობდი ჩემს თავზე. გარეთ წვიმდა, მაგრამ ეს ხელს არ მიშლიდა. მივდიოდი, მაგრამ არ ვიცოდი სად. სულ დავსველდი.
- ჯანდაბა ლისა დებილი ხარ, როგორ უყვირე ჯენის ჯისოს გამო. სულ ფეხებზე მკიდია, ისე ვბრაზდები თითქოს ჩემი შეყვარებული იყოს. ჯენის ბოდიში  უნდა მოვუხადო როცა სახლში მივალ. სეჰუნს და მის იდიოტ ძმას ვერ ვიტან, მის გამო ჩენი გარდაიცვალა. ჩენი ძალიან კარგი ადამიანი იყო, თბილი და მზრუნველი. ჩემი და ჯენის ბრალიცაა მისი სიკვდილი. ვაიმე ზოგჯერ ვფიქრობ რომ ამ საქმეში არ უნდა ჩავრეულიყავი. აიშშ ძალიან მცივა. ჩემს ტანსაცმელს დავხედე, სულ სველი იყო და ზედ მეკორბოდა. ქვედაბოლო, მაისური და გრძელი ჟაკეტი მეცვა. ქუჩაში სიცარიელე იყო. ვტიროდი, ჩენის გამო. ისე კიდევ ვერ ვხვდები რატომ არ მომაქცია ყურადღება ჯისომ და რატომ გაიქცა მაშინვე ჯენისთან. ამაზე ფიქრი არ მასვენებს. რამე დავუშავე? არაა მე ასეთი არაფერი მახსოვს.
- მცივა ჩავილაპარაკე ჩემთვის.  უცებ მაღალ სხეულს ავეკარი. ძალიან გაბრაზებული ვიყავი, ამიტომ მაშინვე ყვირილზე გადავედი.
- შენ რა წინ არ იყურები? ბრმა ხარ? ვყვიროდი ძალიან ხმამაღლა.
- მაპატიეთ მომესმა ნაცნობი ხმა, მაგრამ არ მივაქციე ყურადღება.
- ბოდიში არ არის მიღებული. ვთქვი და მაღლა ავიხედე, როცა სეჰუნი დავინახე ძალიან გამიკვირდა. ცრემლები მოვიწმინდე და წასვლა დავაპირე.
- ლისა? შენ აქ რა გინდა? მკითხა სეჰუნმა.
- სეჰუნ გირჩევნია ხმა არ ამოიღო, ახლა ისეთ ხასიათზე ვარ სადაცაა ავფეთქდები.
(მე)
- კითხვა დაგისვი (სეჰუნი)
- ხო გითხარი რომ აღარაფერი გეთქვა? კარგი პასუხს გაგცემ, აქ იმიტომ ვარ რომ ცოტათი დამშვიდდე, მაგრამ ბედი არ მაქვს. ჩენი, იცი რომ ის მოკვდა? ვის გამო? შენი და შენი ხეპრე ძმის გამო. ძალიან მტკივა გული, ჯისო არ ვიცი რატომ, მაგრამ არ მეკარება, ამის გამო ჯენის ვუყვირე და ეს ყველაფერი შენი ბრალია. ვყვიროდი და სეჰუნს მკერდე მუშტებს ვურტყავდი.
- ჰეი, ჰეი დაწყნარდი. ხელები დამიჭირა სეჰუნმა.
- სულ სველი ხარ ლისა, აი ეს აიღე. მითხრა სეჰუნმა და თავისი ჟაკეტი მომახურა. მისი მზრუნველობა მესიამვონა, ცოტა დავწყნარდი.
- მადლობა. გუშინ გაუპატიურებას მიპირებდი და ახლა რატომ ხარ ასეთი მზრუნველი? ჩვენ ხომ დიდი მტრები ვართ. (მე)
- მოდი ახლა დავივიწყოთ რომ მტრები ვართ, წარმოიდგინე ვითომ მხოლოდ ჩვენ ორნი ვარსებობთ.
(სეჰუნი)
ამ სიტყვების შემდეგ ორივე ჩუმად ვიდექით, წვიმაში.

შემიყვარე ან მომკალიWhere stories live. Discover now