მეოცე თავი

171 16 3
                                    

ადამიანის ხმასთან ერთად პისტოლეტის ხმაც გაისმა.

---------------

-ჯენი ნუ ღელავ ჩანიოლი კარგადაა (ვუკი)

-მადლობა ვუკ რომ ჩანს გაყევი .  შეგიძლია სახლში მოიყვანო სასწრაფოდ? 

-კი წამოვიყვან.

--------------

ჯენის POV

ჩანიოლი მართლა გულს მიხეთქავს. იმედია სახლში უვნებელი მოვა.... ოხ როგორც იქნა მოვიდა. 

-კარგად ხარ ჩან? ხომ არაფერი მოგსვლია.

-კარგად ვარ ჯენ და თან იონგიც მოვიშორე...)

-რაა? შენ ეს..?

-ხო, მე ეს გავაკეთე...

-კარგი წამოდი... მადლობა ვუკ.

-არაფერს..)

-მოდი შემოდი.

-არა ისაუბრეთ... მე წავალ

-კარგი ნახვამდის.....

ჩანიოლზე ძალიან ვნერვიულობდი. ნუთუ მან... არა მასაც რომ ვინმემ რამე დაუშავოს?

თურმე ხმამაღლა ვფიქრობდი...

-ჯენი მე არაფერი დამემართება!!!

ლისას POV

სეჰუნზე კვლავ ვნერვიულობდი. გადავწყვიტე ჯისოსთვის დამერეკა და ექიმთან ყველაფერი გაერკვია. ასეც მოვიქეცი. სანამ ის სეჰუნის ჯანმრთელობაზე ყველაფერს მეტყოდა მე სეჰუნთან ვიყავი. ის, ის არ ვიცი. მის გარეშე ცხოვრება ვერც კი წარმომიდგენია. ის ჩემი ცხოვრები სიყვარულია. უცებ ტელეფონმა დარეკა.

-გისმენ ჯისო. 

-გარეთ გამოდი.

სეჰუნი დავტოვე და გავედი. ჯისო გარეთ მელოდებოდა. ყავა მოვატანინე და დავსხედით.

-აბა რა ხდება? ხომ ყველაფერი რიგზეა? 

-იცი... სეჰუნს...

-რა სეჰუნს ჯისო? რა ხდება?

-მას რამდენიმე წლის წინ სისხლის კიბო დაუდგინეს, მაგრამ ახლა კარგადაა.

შემიყვარე ან მომკალიWhere stories live. Discover now