მოკლედ რაა სულ აღარ მინდა ეს ბავშვი რაა😂 -ლისაა, არ წახვიდე რა.. (სეჰუნი) - ხო, მაგრამ ჯენი ცოდოა მარტო, წამოდი შენც ჩამოდი რა... (მე) - ხო კარგი ავდგები, შენ მანამდე ჩადი.. (სეჰუნი) - კარგიი^^ (მე) დაბლა ჩავედი. მაშინვე როუსი მომვარდა. - კიდევ კარგი ჩამოხვედი. უკვე ვგიჟდებოდი. (ჯენი) - მართლა ძალიან გიჟები არ... (მე) - *ჩახველება* ა ბა როგორ ხართ?? (ვუკი) - ოჰო გეღირსათ გაღვიძება?? (ჯენი) - ხოომ, ჩანი და სეჰუნი სად არიან?? (ჯისო და ვუკი) - აქ ვართ რამე ხდება? (ჩანი და სეჰუნი) - მოდით აქ ყველანი. თქვენთვის სიურპრიზი გვაქვს. (ვუკი) - მართალია... ამ ბოლო დროს ბევრი ცუდი რამ გამოვიარეთ ამიტომ დასვენება გვჭირდება ყველას. (ჯისო) - მალე თქვით რა ხდება ვეღარ ვითმენნ.. (მე) - ჰავაის კუნძულებზე მივდივართ ხვალლლ. (ჯისო და ვუკი) - აი ეს მესმის.. (მე) - ნამდვილად გვჭირდებოდა დასვენება. (ჯენი და ჩანი) - ერთი წუთით. (სეჰუნი) - ოხხ სეჰუნ... რა მიზეზი უნდა მოჩხლართო რაა.. (მე) - ტაო და როუსი? ესენიც მოდიანნ? (სეჰუნი) - და რას ფიქრობ ტაოს და როუსს კიდწვ სადმე დავტოვებ ამ ფაქტის შემდეგ. (მე) - ლისა მართალია. ბავშვებიც ჩვენთან ერთად წამოვლენ. (ჯენი) - ეჰეე. დაიწყეს ბჭობა. მალე ჩაალაგეთ ჩემოდნები, თორემ თქვენი რომ ვიცი სამი საუკუნე ვერ მორჩებით ჩალაგებას... (ვუკი) - ზუსტადდ. (ჯისო) - ხოდა მაშინ მალე დავიშალოთ და ჩემოდნები ჩავალაგოთ რაღას ველოდებით. (ჩანი) ყველანი დავიშალეთ.
ჯენის POV ჩემოდანი გადმოვიღე და ტანსაცმლის ჩალაგება დავიწყე. -ანუ ეს მინდა, ეს... არა ეს არ მინდა, ამასაც ჩავდებ, ამასაც. ჰმმ.ეს არ მჭირდება..... აუუ როგორ მეზიზღება ჩემოდნის ჩალაგება რააა... (მე) -ჯენი დამშვიდდი. დაწყნარდი და ყველაფერი ისე ჩაალაგე კი არ ჩატენო.. (ჩანი) - ოხხ ჩანნნ. მივვარდი და მკერდზე დავუწყე ხელების რტყმა სიცილით. - ჯენნ ძაააალიან მომენაატრე. მითხრა ჩანმა და ჩემს ტუჩებს შეეხო. - ჯენნ იცი რა.... (ლისა) მე და ჩანი შეცცბით და ადგილზე გავიყინეთ.... - უფსს. მგონი ცუდ დროს შემოვედი. (ლისა) - კი , მართალი ხარ.. (ჩანი) - ოოო, რა გინდოდა ლისა?? (მე) - არაფერი ვიფიქრე ძიძაც წაგვეყვანა. (ლისა) - ოოოო რა ძიძა რაა. არავითარ შემთხვევაში. მე აღარც ძიძას ვენდობი... (ჯენი) - კარგი მაშინ. ბოდიშით რომ რომანტიკა ჩაგიშალეთ... შეგიძლიათ გააგრძელოთ... (ლისა) - მოკეტე რაა. ვუთხარი ლისას სიცილით. ალბათ 4 საათი მოვუნდით ყველაფრის გამზადებას და ჩალაგებას. რომ მოვრჩი დაახლოებით 7 საათი იქნებოდა. ყველანი მზად ვიყავით. აღარ ვიცოდით რა გვეკეთებინა. პიცის გამოცხობა გადავწყვიტეთ. არადა ჩვენი სამზარეულოში შესვლა..... აფსოლიტურად ყველანი ვიყავით სამზარეულოში და ნეტავ გენახა რას გავდა... ბრძოლის ველს. პრინციპში იქ სადაც ჩანი, სეჰუნი და ვუკი არიანი სხვას რას უნდა მოელოდე.... პიცა გავაკეთეთ, მაგრამ ერთი ნაჭერიც ვერ შევჭამეთ... ბიჭები ფეხბურთს ჩაუსხდნენ და ჩვენ სამზარეულო დავალაგეთ. რომ მოვრჩით გვიანი იყო ამიტომ ბავშვებჯ დავაძინეთ და ჩვენც დავწექით. დილით ადრე ავდექით. ვისაუზმეთ და აეროპორტში წავედით. თვითმრინავში ჩავსხედით და 4-5 საათში კუნძულზე ვიყავით. სამოთხე იყო აქაურობა. სასტუმროში დავბინავდით და მერე სანაპიროზე გავედით იქაურრობა მართლა ძალიან ლამაზი იყო...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
ძალიან კარგად ვერთობოდით ყველანი. ალბათ ეს იყო ჩემს ცხოვრებაში ყველაზე ბედნიერი დღე ჩემს ოჯახთან, ჩემს საყვარელ ადამიანებთან ერთად. ლისა, სეჰუნი, ჩანი, ვუკი, ჯისო და რაღათქმა უნდა ბავშვები ჩემი ცხოვრების მთავარი აზრები არიან. მათ გარეშე ჩემი ცხოვრება არ ვიცი რა იქნებოდა.... ჩვენ ყველას ერთმანეთი ძალიან გვიყვარს🖤❤🖤❤🖤❤ დ ა ს ა ს რ უ ლ ი ---------------- ეხლა ნამდვილად დავასრულეთ. იმედი ამ ფიკის კითხვა გსიამოვნებდათ... გვიყვარხართ💙🖤💙
