ოცდამეთხუტმეტე თავი

151 22 11
                                    

მაშინვე ექიმს დავუძახე და ჯებისთან შევვარდი...
ძალიან გახარწბული ვიყავი.
-ჯენნ, ტაო გონს მოვიდა.(მე)
-რაა? მართლა? სასწრაფოდ უნდა ვნახო. (ჯენი)
ჯენიმ გადასხმა მოიძრო და მაშინვე ტაოსკენ გავარდა. ექიმიც გამოვიდა.
-თქვენი შვილი კარგადაა. როგორც ჩანს ძლიერი ბიჭი გყოლიათ. დღეს პალატაში გადავიყვანთ. (ექიმი)
მე და ჯენი ძალიან გახარებულები ვიყავით.
-ჩანის და ჯენის შვილისგან ნაკლებს არ უნდა მოელოდე. (ვუკი)
- აბა, აბა (მე და ჯენი)
უცებ ტელეფონმა დარეკა. ვუპასუხე და სიტყვის უთქმელად გავვარდი საავადმყოფოდან. მანქანაში ჩავჯექი. ჩემი და სეჰუნის საიდუმლო სახლისკენ ავიღე გეზი. 30 წუთში იქ ვიყავი. სახლში შევვარდი და ჩემს თვალწინ აღბეჭდილმა სურათმა ძალიან გამახარა. ჯიდის ძმა გაკოჭილი და კარგად ნაცემი ეგდო იატაკზე. თავი ვერ შევიკავე, მივვარდი და სახეში რტყმა დავუწყე...
-ძმაო გეყო. შენი ენერგია მასზე როგორ უნდა დახარჯო. (სიცილით თქვა სეჰუნმა)
-სეჰუნი მართალია და კიდევ თქვენთვის კიდევ ერთი სიურპრიზი მაქვს. ტადაა.  (ჯისო)
-აირინ? (მე და სეჰუნი)
-ზუსტად! აბა რა გეგონათ?  ეს ყველაფერი შერჩებოდათ? (ჯისო)
-მოდი მალე მოვიშოროთ თორემ ამათი დანახვა უკვე ცუდად მხდის. (სეჰუნი)
-ჰმმ. მართალი ხარ ძმაო. (ჩანიოლი)
პოსტოლეტი ამოვიღე და ჯიდის ძმას დავუმიზნე. უცებ აირინმა ყვირილი დაიწყო. ძლივს გავაჩუმეთ.
-აბა მზად ხარ? (მე)
-ჩემი მოკვლის გამო დაგიჭერენ. (ჯიდის ძმა)
-შენს გამო მერწმუნე თავს არავინ შეიწუხებს. ვუთხარი და ვესროლე.
ღმერთო ეს აირინი გამაგიჟებს.
-არც შენ დაგტოვებ ცოცხალს გასაგებია?? (სეჰუნი)
- თუ შენი ხელით მოვკვდები რა პრობლემაა... ირონიული სიცილით თქვა აირინმა.
-კარგი ბოლო თხოვნას შეგისრულებ. (სეჰუნი)
სეჰუნმა პისტოლეტი გამომტაცა და აირინს ესროლა.
ზუსტად ვიცოდი რომ ჯიდის ძმა მოვკალი. აირინი დიდად არ გვადარდებდა. მაშინვე სახლიდან გავათრიეთ ორივე და საავადმყოფოსკენ წავედით.
-იმედია ახლა მაინც დავისვენებთ... (მე)
- რა თქმა უნდა. (ჯისო და სეჰუნი)
-უი მართლა ტაო როგორაა? (სეჰუნი)
-კარგადაა გონს მოვიდა. ექიმმა თქვა რომ ძალიან ძლიერი ბიჭი გვყავს.
-რა თქმა უნდა.. ძიას ჰგავს. (სეჰუნი)
-კი ნამდვილად.... ღმერთო ჯენი რეკავს.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
-გისმენ ძვირფასო..
-სად ხარ ჩან?
-15 წუთში მოვალ ნუ ღელავ.
-გელოდებით ☺☺
-მოვდივარ....)
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
-სეჰუნ შენ და ჯისო სახლში წადით, ალბათ ლისა ნერვიულობს.. თან ახალი ამბავი ახარეთ... (მე)
-კარგი, კარგი აზრია. ძალიან გაუხარდება...
სეჰუნი და ჯისო სახლში დავტოვე, მე კი საავადმყოფოში წავედი. მალევე მივედი. ვუკი, ჯენი და ტაო პალატაში იყვნენ.
-მგონი მე გაკლივართ... (მე)
-მამიკოოო. (ტაო)
ტას მივვარდი და გულში ჩავიკარი.
- მამიკოს ძლიერო.. აბა რამე ხომ არ გტკივა??
-ჩოტათი ეშ მტკივა. ჭრილობაზე მიმითითა.
-ნუ ღელავ. ესეც მალე გაგივლის. (მე)
-ექიმმა გვითხრა რომ ხვალ გაგვწერს. (ჯენი)
-ძალია  კარგიიი. ასეიგი სახლში მოსვენება აღარ გვექნება. (ლისა)
-დეიდაც მოსულაა.. (ვუკი)
-დეიდას სუპერმენო როგორ ხარ?? (ლისა)
-კალგად დეიდაა. 
- მოდი ერთი ჩაგეხუტო.
-ეეე ჯელ მე. (როუსი)
ყველამ სიცილი დავიწყეთ.
-კარგი მოდი ჩაეხუტე. (მე)
ეს დღე ძალიან ბედნიერად გავატარეთ სანამ ექიმმა პალატიდა  არ გამოგვყარა. ბევრის ყოფნა არ შეიძლებაო. ტაოსთან ჯენი დარჩა მე კი სახლში წამოვედი ჩემი სურვილის მიუხედავად. სახლში ვიყავით ყველანი. მე, ჯისო, ვუკი, სეჰუნი, ლისა და რა თქმა უნდა როუსი.
-ჩან მოდი ხვალ ტაოს სიურპრიზი გავუკეთოთ და გავახაროთ. (ლისა)
-კარგი აზრია... (მე)
-მაშინ ხვალ დილით მე და ჯისო საჩუქრების საყიდლად წავალთ. ლისა დეკორაციაზე წავიდეს და თქვენ კი სანამ არ დაგირეკავთ ჯენი საავადმყოფოში გააჩერეთ. (ვუკი)
-აჰა ნეტა სულ ასეთი ჭკვიანი იყო. სიცილი დავიწყეთ.
-კარგით რადგან ასეა წავიდეთ დავწვეთ ხვალ საქმეები გვაქვს.. ჯისო ვუკ თქვენც აქ დარჩით. (მე)
ყველანი დავიშალეთ და დილით ადრე ავდექით. დაბლა რომ ჩავედი ყველა მზად იყო.
-აბა წავედით?? (მე)
-წავედით... (ლისა)
♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡☆♡
როგორ ხართ?? იმედია მოგეწონათ ეს თავი. (დიდი იმედიც არ მაქვს)🤣🤣, მაგრამ მაინც თუ მოგეწონათ  დაავოუთეთ და დააკომეთ. იმას აღარ დაგპირდებით თავების დადებას აღარ დავაგვიანებთ თქო.. ვერ ვასრულებთ ხოლმე პირობას😂😂 აბა გვიყვარხართ და გილოცავთ ძველით ახალ წელს💫💫❤❤❤

შემიყვარე ან მომკალიWhere stories live. Discover now