ოცდამეოთხე

185 16 2
                                    

ლისას pov

ვაიმე სეჰუნს რამე რომ დაემართოს აქვე მოვიკლავ თავს. მან მე უნდა დამივიწყოს, ჩემს გარეშე უნდა გააგრძელოს ცხოვრება. ამას შეძლებს. ძალიან ვნერვიულობ. იმედია ჯისო შეაჩერებს.

_____________________________

სეჰუნის pov

ვერ ვიჯერებ. ლისა, ჩემი ლისა ჩემს გამო მოკვდა? როგორ მინდა ეს ყველაფერი ტყუილი იყოს. ჩემი ერთადერთი სიყვარული შენა გამო მოკვდა სეჰუნს. შენს გამო. შენ არ ხარ სიცოცხლის ღირსი სეჰუნ. ვფიქრობდი და მანქანას ძალიან სწრაფად ვატარებდი. იმ ადგილას მივედი სადაც ლისამ დამჭრა. კლდის ნაპირას მივედი.

author's pov

სეჰუნს ცოტაღა აკლდა და კლიდიდან  გადავარდებოდა. ერთი ნაბიჯიც და ზღვაში ჩავარდებოდა. სეჰუნი აპირებდა ნაბიჯი გადაედგა, მაგრამ ვიღაცის ხმამ შეაჩერა.

- სეჰუნ ეს არ ქნაა
მოესმა ნაცნობი ხმა. უკან გაიხედა და დაინახა ჯისო რომელიც მისკენ სწრაფი ნაბიჯებით მიდიოდა

- სეჰუნ ეს არ ქნა მეთქი. როგორ გგონია ლისას გაუხარდება შენი სიკვდილი? მან შენს გამო გაწირა თავი. ახლა შენ რომ თავი მოიკლა გამოვა რომ ტყუილად გაწირა შენს გამო თავი ლისამ.
ყვიროდა ჯისო.

სეჰუნი ჯისოს სიტყვებზე დაფიქრდა. ის მართალი იყო.
სეჰუნმა უკან დაიხია და ჯისოსკენ წავიდა.

- გმადლობ ძმაო, გმადლობ რომ სიკვდილის საშუალება არ მომეცი. თქვა სეჰუნმა და ჯისოს ჩაეხუტა

- არასდროს მოგცემ სიკვდილის უფლებას ძმაო. თქვა ჯისომ და სეჰუნს ხელები მოხვია.

- სანამ ლისა საოპერაციოში შევიდოდა მთხოვა რომ შენზე მეზრუნა და ყოველთვის ყველაფერში დაგხმარებოდი. (ჯისო)

- ლისა, ჩემი ლისა. ვერ ვიჯერებ რომ მკვდარია. (სეჰუნი)

- სეჰუნ ჩვენ ყველა შენთან  ვართ და ყვ........
ჯისოს სიტყვა ტელეფონის ზარმა გააწყვეტინა. როცა ტელეფონს დახედა სახიდან ფერი წაუვიდა, რადგან ლისა ურეკავდა.

შემიყვარე ან მომკალიTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon