შემიყვარე ან მომკალი

ოცდამეორე თავი

- თქვენ დონორად გამოდგებით. თქვა ექიმმა.

- ძალიან კარგი. ოპერაცია როდის ჩატარდება? (მე)
- ხვალ დილით. (ექიმი)

- კარგით ახლა მე დაგტოვებთ გავუღიმე ექიმს და გარეთ გავედი.

ძალიან ბედნიერი ვიყავი. სეჰუნს მე გადავარჩენ. ყველა ბედნიერი იქნება და უბედურებასაც აღარვის მოვუტან. სეჰუნის პალატასთან მივედი თუ არა ჩანიოლი მომვარდა.

- ლისა რა გითხრა ექიმმა? (ჩანიოლი)

- შენი ძმა კარგად იქნება, მას ჩემს გულს გადავუნერგავთ. გავუღიმე ჩანიოლს.

- დარწმუნებული ხარ რომ ეს გინდა? (ჩანიოლი)

- მე ჩემი საყვარელი ადამიანი უნდა გადავარჩინო ჩანიოლ. სეჰუნი ჩემს თავზე მეტად მიყვარს და მის გარეშე ცხოვრებას აზრი არ აქვს ჩემთვის. (მე)

ამ სიტყვების გაგონებაზე ჩანიოლს ცრემელბი წამოუვიდა და გულში ჩამიკრა. მეც ჩვეხუტე.

- მადლობა ლისა. (ჩანიოლი)

- სამადლობელი არაფერია ჩანიოლ. როცა
გონზე მოვა გადაეცი რომ ძალიან მიყვარს და ყოველთვის მეყვარება. (მე)

- კარგი ლისა და ოპერაცია როდისაა? (ჩანიოლი)

- ხვალ დილით. ჯენის არ უთხრა კარგი? (მე)

- კარგი არაფერს ვეტყვი. ძალიან ინერვიულებს.
(ჩანიოლი)

ჩანიოლს გავუღიმე და სკამზე დავჯექი. ალბათ 12 საათი დამრჩა სიკვდილამდე. დრო საშინლად გაიწელა. სკამზე ჩამეძინა.

- ქალბატონო ლისა მოემზადეთ, ოპერაციის დროა. გამაღვიძა ექთანმა.

- აჰჰ ჩამეძინა. (მე)

- მომყევით მითხრა ექთანმა და წინ გამიძღვა.

მალე საოპერაციო ოთახში შევედი. უკვე ყველაფერი მზად იყო. ექიმი ნარკოზის გაკეთებას მიპირებდა, როცა ექთანი შემოვარდა საოპერაციოში.

- ექიმოო ახლახანს პაციენტი დავკარგეთ. ჯანმრთელი გული აქვს და ბატონი სეჰუნის დონორადაც გამოდგება. დაიყვირა ახალგაზრდა ბიჭმა.