შემიყვარე ან მომკალი

ოცდამეთორმეტე თავი

author's pov

უკვე ხუთი საათია. ლისა ოთახიდან არ გამოსულა. ამასობაში სეჰუნმა როუსი აირინთან წაიყვანა.

- აბა პატარა ქალბატონო შევუდგეთ პიცის მზადებას?
(აირინი)

- კიიი (როუსი)

- მამიკო შენ არ მოგვეხმარები?
(აირინი)

- რათქმაუნდა.
აბა დავიწყოთ
(სეჰუნი)

სეჰუნი, აირინი და როუსი პიცის მზადებას შეუდგნენ. მათთვის რომ შეგეხედათ ნამდვილი ბედნიერი და თბილი ოჯახი გეგონებოდათ.

ნუთუ სეჰუნი ცდილობს როუსი აირინთან დაახლოვოს, ისე რომ ლისა დაავიწყდეს? ნუთუ აღარ უყვარს სეჰუნს ლისა?

სანამ სეჰუნი, როუსი და აირინი ერთობოდნენ ლისა თავის ოთახში იყო გამოკეტილი. ვეღარ ხვდებოდა რა ხდებოდა მის თავს.
ასიდან ოთხმოცდათვრამეტი პროცენტით იყო დარწმუნებული რომ სეჰუნს ის აღარ უყვარდა.

- ლისა, შეიძლება შემოვიდე?

ისმის ჯენის ხმა.

- კი
იღიმის ლისა.

- რა გჭირს? შენ და სეჰუნმა იჩხუბეთ?
(ჯენი)

- არ ვიცი ჯენი. მგონი სეჰუნს აღარ ვუყვარვარ. 
(ლისა)

- რა? რა სისულელეა ლისა. ასეთ რაღაცეებზე ნუ ფიქრობ. ალბათ რთული პერიოდი აქვს. ჩანიოლს დაველაპარაკები, მას ეცოდინება რა დაემართა სეჰუნს. ახლა კი ადექი, მოწესრიგდი და დაბლა ჩამოდი. ტაო ნერვიულობს შენზე.
გაიღიმა ჯენიმ.

ლისამაც ნაძალადევად გაუღიმა ჯენის. ჯენი ოთახიდან გავიდა და ლისაც მოწესრიგდა. შავი შორტი და გრძელი მაისური ჩაიცვა და დაბლა ჩავიდა.

- დეიდააა მომენატლეე

დაიყვირა ტაომ და ლისას ფეხზე მიეკრო. ის ხომ ძალიან დაბალი იყო ლისასთან შედარებით. მის საქციელზე ყველას გაეცინა. ლისა დაბლა დაიხარა და ტაო გულში ჩაიკრა.