ÜÇÜZ MÜ?

#2: "FBI"

Evin kapısının açılıp kapanma sesini duyduğumda biraz kıpırdandım.

Geldi başımın belası.

"İzem?" diyerek salona giriş yaptığında gözleri hemen beni buldu. "Kız bu ne hal zilli!" Kaşlarım anında çatılırken ona doğru döndüm "Ulus bana nenem gibi seslenmeyi kes!"

Hiç takmadı tabi beni.

"Allah aşkına yine ortalığı birbirine katmamış ol! Az önce Safinaz teyze beni durdurup 'Neden İzem gızım çoğ sinirliydi?' Diyerek beni on dakika tuttu."

Ulan o teyze varya!

Bir dakika ne teyzesi ya!

Kendisi FBI gibi karı mübarek!

"Ben bu kadını binaya girdiğimde görmedim, hatta bilerek onun dairesinin önünden de geçmedim ki görmesin beni diye." Dediğimde Ulus sırıttı. "Biliyorum. Az önce konuştuğumuzda ağzından kaçırdı bir kaç şey. Kızım bu bizi gözetleyebilmek için komşunun evine girip akşama kadar çıkmıyormuş."

Hafifçe gülümseyip "Kadın kafayı takmış bize, ajancılık heyecan yapıyor her halde." dedim. Sonra kafeden kovuluşum ve o çocuk geldi aklıma. Gülümsemem solarken derin bir nefes aldım, bendeki bu sinir ne zaman geçer ben bilmiyorum. Bende olan ani değişikliği fark eden Ulus'unda aniden yüz ifadesi değişti. "Kuzum, dalgın gibisin. Bir şey mi oldu?" Yerimde kıpıdanıp derin bir nefes aldım. "Kovuldum."

Dahasına gerek yoktu.

"Ne! Neden?" Kafam karma karışık olduğu için, bir de ayrıca olanları Ulus'a anlattığımda oun sinirleneceğinden adım kadar emin olduğu için omuzlarımı silktim. Ben daha kendim tam olarak sakinleşememişim, şimdi bir de olanları ona anlatsam iyicene delirirdim her halde.

"Sonra konuşalım mı? Uykum var da.." Bana inanmadığı her halinden belli olsa bile zorlamadı beni, "Tamam, sabah konuşacağız bu konuyu ama?" dedi sorarmış gibi kaşlarını kaldırarak. Başımla onu onaylayıp geldiğimden beri boş boş oturduğum koltuktan ayağa kalktım ve odama doğru ilerledim.

...

"İzem, hadi uyan." netleşen sesin sahibi tabiki  Ulus'tu.  Gözlerimi aralayıp dirseklerimden destek alarak kendimi doğrulttum ve yorganı üstümden çekip ayaklandım. "Kalktım, kalktım!"

Odadan çıkıp banyoya geçtim ve işlerimi halledip tekrar odama döndüm. Dolaptan seçtiklerimi giyip saçlarımı tarayıp topladığım esnada mutfaktan gelen kokular dikkatimi çekti.

MENEMEN!

Koşarak mutfağa girdiğimde gördüğüm manzara ile kocaman sırıttım. Nasıl da biliyor beni nasıl keyiflendireceğini ama.

"Hadi gel, otur."

Ben yerime geçmek için attığım ilk adımla beraber kapı çaldı. Sabah sabah gelebilecek olan kişileri kısaca aklımdan geçirdiğimde kim olduğunu tahmin etmekte zor olmadı tabii.

Safinaz Teyze.

Ulus "Sen aç kapıyı, bende şunları masaya yerleştireyim." dediğinde aslında hiç kapıyı açan ben olmak istemiyor olsam bile sesimi çıkartmadım. Kız zaten erken kalkıp bana kahvaltı hazırlamış. Kendimi hazırlamak için derin bir nefes alıp girişinde durduğum mutfaktan çıktım ve kapıyı açtım. "Efendim Safinaz Teyze?"