PEŞİMDEKİ İNTİKAM

YABANCI

"Bir gün kollarında can vereceğim,son nefesimi seninle paylaşıcak gözlerimi senin yanında sonsuzluğa bırakacağım,ama o gün geldiğinde pişman olma...
Pişman olursan affetmem seni."

...Gelecek...
***

Yüzüne bile bakmıyordu.
Söylediği hiçbirşeyi dinlemiyor kimseyle konuşmuyordu ilya,ateşin ısrarlı çabalarına rağmen o yokmuş gibi davranıyordu o canavara hisettiği duygu büyük bir kin ve korkudan ibaretti sadece.
yorgundu...ateşin acımasız suçlayışlarından,hiçbir suçu yokken bütün suçu üstüne yıkmasından,her fırsatta canını yakmasından yorulmuştu.
Evet belki adamın sevdiği kadına vurmuştu ama haketmişti o kadında ailesi hakkında kimse konuşamazdı

O gece gözlerinin önünden bir türlü gitmiyordu ateşin , ilya yerde baygın yatarken hemen odasına çıkartmış ardından yeşimi bir güzel azarlamış canına okumuştu,kadının yalvarışlarını rağmen bir daha görüşmemek üzere evinden yollamıştı,hiç kimsenin ilyaya hakaret etmesine izin vermezdi.
O gece ise sadece gördüğü acı dolu rüyanın etkisinde kalmış acısını ister istemez ilyadan çıkartmıştı
Her ne kadar sert ruhunu korumaya çabalasada ilyanın onunla iki gündür konuşmaması yüzüne bile bakmaması çok sinirlerini bozuyordu.küsmüştü küçük kız...

Kapının çalmasıyla gozlerini açmıştı

"Gir"

Asistanı ışıl girmişti odaya

"Efendim saat 6 da toplantınız var,bu gece içinde tüm hazırlıklar bitti"

"Tamam çıkabilrisn"

Kapı daha kapanmadan cenk araya sığışmıştı

"Işıl son yılın veri analizini yarın sabah masamda istiyorum"

"Tamam efendim"

Adam umursamazca sanki sıradan bir yere giriyormuş gibi içeri atlamış ateşin önündeki koltuga kendi evindeymiş gibi yayılmıştı
Ateş ise adamın rahatlıgına uyuz olmuş ters ters onu izliyordu

"Ne var yine "

"ne bu halin,bu aralar hiç çekilmiyorsun şirketten girerken yüzün beş karış, kötü kötü bakıyorsun.
çalışanlara çektirdiğin eziyete ne demeli,toplantılarda kafan başka yerlerde Hep ,ne olucak bu halin"

Ateş arkasına yaşlanmış gozlerini kapatmıştı

" başım ağrıyo Bugunkü toplantıyı iptal et eve gidip dinlenicem, akşam yorucu olucak zaten"

Ayağa kalkmış ceketini giymişti.

"İyi bende gelicem o zamn, zaten açlıktan ölüyorum Aylin doyurur beni"

Ateş bu şaklaban uyuz adama kızamıyordu hiç,birlikte şirketten çıkmış arabalarıyla ateşin evine gelmişlerdi adam sıkıntıyla içtiği ikinci sıgarasını söndürmüş arabadan inmişti
Aklı ilyadaydı,sesini özlemişti,o güzel gözlerine bakmayı en çokta duduakalrının tadını özlemişti,onu kollarına alarak kokusunu içine çeke çeke uyumaya ihtiyacı vardı sadece ,ona ihtiyacı vardı şu an onun evinde bi yerlerde olması bile bir nebze içini rahatlatıyordu,
Aylin kapıda karşılamıştı