PEŞİMDEKİ İNTİKAM

MÜBREM

Gitmek Gerekir bazen.
Fazla yormadan,
Daha çok bıktırmadan.
Eğer vaktiyse ardına bile dönüp bakmadan.

                                                          Can Yücel...

Boğazı kurumuştu durup dururken,sanki kötü bir kabustan uyanmışçasına uyukudan kalkmışçasına  karşısındaki adama bakıyordu deli gibi.
korku sersemiydi şu an.
O hiçte uzak olmayan eskiden hayatının bir parçası olan  adam karşısındaydı,kulakları bir kez daha ismini duymuştu ağzından.

"İlyaaa  s-sensin"

ilya bacaklarının titremesine karşı koyamayıp elindeki çatalı tabağın üstüne bırakmış ayağa kalkmıştı.
Bir yani kan ağlıyor diğer yani deli gibi korkuyordu.
Karşısındaki sarışın adam murattı..

Çocukluk aşkı demek istedi birden,  kendini kendi yaşında bile hissetmiyordu artık 1 senesi 10 sene gibi yaşlandırmıştı dinç bedenini.
2 sene boyunca birlikte olduğu adam şu an   Daha çok büyümüş bir halde karşısında ona sesleniyordu.
Murat hasretle ilyanın gözlerinin içine girmiş kollarına karşı koyamamıştı, bir adım daha atıp ilyayı bedenine doğru çekicekken koca restoran cam masanın parçalara ayrılması ile sessizliğe bürünmüştü.

"Eğer bir adım daha atarsan..sonucu hiç iyi olmaz"

İlya iki adım geri çekilmiş ayaklarının altına kadar dağılan cam parçalarından uzaklaşmıştı,
Murat ise ne olduğunu anlamadan istemsizce iki adım geri atmıştı..şok içindeydi herkes.
Ateş elindeki kana aldırış etmeden ilyanın kolundan sıkıca tutmuş yanına çekmişti,yüzlerce insan bile olsa etrafta adamın başına silah dayamasına çok az kalmıştı

"Lütfen dur."

İlya gözlerinden akan yaşı dudağında hissetmişti, sadece korkuyordu ne olursa olsun Murat'a zarar vermesini istemiyordu

"Sen de kimsin, ilya bu adamla ne işin var senin, aylardır seni arıyorum"

Murat daha sözünü tamamlamamışken ateş sabahtan beri sıktığı yumruğunu adamın suratına  geçirmişti

"Dur yalvarırım yapma"

Murat yere yığılırken garsonlar ve restoranın müdürü ne yapıcağını bilmez halde sadece bekliyorlardı,doğrusu ateş karahanlının çemberine girmenin hiç sırası değildi.
Ateş öfkesini çıkartamamış bir halde adamın baygın haline aldırış etmemiş yerdeyken bir yumruk daha geçirmişti adamın kemikli suratına,ilya güçsüz kollarıyla koca adamı çekiştirirken dışarıdaki korumalar baygın adamı ateşin ellerinden zorla almışlardı.

Ateş ilyanın ağlayan gözlerine bakınca öfkesini dindirmeye çalışmıştı

"Sen senn o adama sarılacakmıydın birde.."
İlyanın ayağa kalkmasından bahsediyor sinirle nefes alıp veriyordu

"Efendim iyimisiniz"

Ateş ilyanın ellerinden sıkıca tutmuş arabaya doğru çekiştirirken restoranın müdürüne zararı otele iletmesini söylemişti.insanlar hala şok içerisinde onları izliyordu,hiç kimse ne olduğunu anlamamıştı bile .

"Dur canımı acıtıyorsun"

İlyayı ön koltuğa oturturken şirketteki adamlarına haber vermişti Murat için, karısına dokunmaya cürret eden adama yapıcağı şeyleri düşünerek öfkesine hakim oluyor bir yandanda küçük karısına ayağa kalkmaya cesaret ettiği için deli gibi kızıyordu,Herşey bir yana ilya herşeyden deli gibi korkuyor hemen gözleri sulanıyordu.. herşeyden kastı sadece ateş olması ayrı bir korkuydu