Dragonfight

Nu ben ik pissed..

Ik rende zo snel als ik kon weg, helaas ben ik sneller als mens, en hoor je me dan niet van 3 kilometer aankomen. Hij draaide zich om, terwijl hij de lucht uitblies. En zo krijg je dus een tornado-achtige toestand. Ik vloog zo snel als ik kon omhoog om aan de wind te ontsnappen, maar dat lukte niet echt. Ik werd nog wat rondgezwierd en kwakte toen tegen de muur aan. Komop, zelfs geen barstje? Ik veranderde weer in mijn menselijke vorm door de klap, en de stormdraak kwam op me afgerend. Hij haalde uit mijn zijn klauwen, en ik voelde de huid op mijn buik openscheuren. Oh, nu heb je mij pissed gemaakt hoor. Hij wou me afmaken met vuur, maar ik maakte snel een schild, iets wat iedere regenboog kan. Goed, concentratie nu. Ik vormde een zwarte krachtbal en mikte. Ik gooide hem en hij belandde tegen zijn voorpoot. Jes! Raak! Zijn borst was misschien nu kwetsbaar, maar dat wist hij ook, en hij beschermde hem als een moeder haar kind. Ik vormde nog een bal en gooide die op zijn andere poot. Goed, technisch gezien zijn dat al 2 armen minder. Nu moeten we hem nog terug mens krijgen. Hoe gaan we dat doen? Oké, ik heb al een ideetje..

Ik veranderde weer in mijn draak en merkte dat mijn schouder pijn deed. Die kon na die klap wel uit de kom ofzo zijn. Of verbrijzeld, ook goed mogelijk. Wel ja. Dat is dan maar zo. Eerst zorgen dat ik hier niet sterf, de rest komt later wel. 

Ik sloeg hard met mijn staart, recht tegen zijn hoofd. Hij had de keuze. Kop of borst. Tja, beiden doen zeer, en zijn in mijn voordeel. Zoals gehoopt viel hij op de grond, in zijn menselijke vorm. Zijn borst was helemaal verbrand.. geen prettig zicht, en over zijn gezicht liepen nu 3 bloedende sneëen, van waar mijn staart hem had geraakt. Ik veranderde ook terug. Het leek alsof zijn armen ook behoorlijk pijn doen, maar daar kon je niet direct iets van zien. Hij krabbelde recht en haalde meteen uit. Ik zag het niet aankomen, en kreeg hem hard tegen mijn neus. Die voelde gebroken aan. Wel, geen tijd om daar nu over na te denken. Ik dook weg voor zijn volgende klap, en merkte dat rechts zijn beste kant was. Bedankt, nu weet ik dus waar ik je eerst moet uitschakelen. Ik kwam recht en trapte hem recht in zijn kroonjuwelen, waar hij natuurlijk meteen naar greep. 

'Bitch.' kwam er uit zijn mond, en hij dook vooruit. Ik dook langs hem weg en greep zijn arm vast. Ik draaide hem op zijn rug en hief in zo'n hoek, tot ik het misselijkmakende geluid van een knappend bot hoorde. Autch. Hij viel me nu met links aan, ook geen slechte kant, maar minder goed als rechts. Hij gaf een lowkick, en ik blokkeerde die, waarna ik met de andere kant recht tegen zijn zij trapte. Hij viel helaas niet. Serieus. Stormdraken kunnen ook wel tegen een stootje, maar is dit er niet over? Hij mikte ook op mijn zij, maar ik nam zijn been vast, voor het me raakte. Ik trok eraan en hij viel neer. 

Ik was nooit het type geweest om mensen na te trappen, maar dit is een uitzonderlijke situatie. Ik trapte zo hard als ik kon en ik zweer dat ik een paar ribben hoorde knappen. Hij stond -tot mijn verbazing- weeral op. Die voelt echt niets hè? 

'Tijd om het af te maken.' zei Aella in mijn hoofd, en ik knikte. Ik deed alsof ik hem een linkse hoek wou verkopen, die hij af wou blokken, maar trapte toen opeens zo hoog als ik kon, en raakte hem tegen zijn slaap. Tiens, lenigheid betaalt toch uit. Hij viel op de grond, en ik verwachtte dat hij weer zou opstaan, zoals al die andere keren, maar hij bleef liggen, zijn nek in een onnatuurlijke positie. 

'En de winnaar is Rowan!' klonk er door de speakers. Ik staarde verbaasd naar de man. Ik hoop echt dat hij niet dood is. 

'Sorry.' mompelde ik. De deur ging open en zwartje wenkte me. Ik slenterde naar hem toe.

'Dus, je kan niet vechten hè.' ik hield mijn mond. 'Goed gedaan.' zei hij terwijl hij de deur van mijn cel opende. Er stond ondertussen al een EHBO-koffertje. 

'Verzorg dat even wil je.' Ik werd weer vastgeketend en de deur ging toe. 

'Natuurlijk.' zuchtte ik. Ik begon met mijn neus en schouder weer recht te zetten. Die gingen voor. Die sneëen werden toch littekens. Ik doopte en watje in alcohol en ging voorzichtig over mijn wondes. Man, dat pikt! Ik deed er geen verband over, dat zat toch maar in de weg, maar wel wat gel. 

Ik ging liggen. Ik was kapot, en misschien had ik net wel iemand vermoord. Ik had geprobeerd op z'n minst, maar moest daar echt een leven voor verloren gaan? Ik trok het laken over me zodat mijn lichaam al zijn energie kon spenderen op helen en sloot mijn ogen, heel goed mijn gedachten volledig leegmakend. Laten we hopen dat we wat kunnen slapen.

'Trusten A.'

'Trusten Ro.' 

Dat lukte inderdaad. Ik werd wakker door stekende pijn in mijn schouder en merkte meteen dat Aella weg was. Fijn, die banden waren ook al terug. Ik schoot recht toen ik merkte dat ik in de gaten werd gehouden.

'Wat doe jij hier?' vroeg ik aan zwartje. 

'Ik kom kijken hoe het met je genezing gaat. Ik moet zeggen, je bent interessant als je slaapt.' zei hij. Ik praat toch niet? Of wel? 

'Nee, ik kom eigenlijk om te vragen wat jij nodig hebt uit de kit. We hebben hem nodig. Er zijn anderen gehavender uit de strijd gekomen.'

'I.. is de stormdraak dood?' vroeg ik.

'Ja, jij kan hard en hoog trappen voor je lengte.' zei hij. Ik slikte. Mijn schuld. Ik heb iemand vermoord. 

'Dus, haal uit de kit wat je nodig hebt. Nu.' Ik ging er zo snel als ik kon naartoe en nam enkel de desinfecterende zalf, watjes en alcohol eruit. Toen viel mijn blik op maandverband. Dat kan ook nog wel handig zijn. 

'Dat is alles.'

'Goed. En ik meen het. Goed gedaan daar in de arena. Hopelijk doe je het de volgende keer even goed.' En de deur ging toe. Hier komt een volgende keer van?