heart beat | kookmin

~4~

Aniden çalan kapı ile irkildim. Gözlerimi silip yataktan inip kapıyı açmaya gittim... JUNGKOOK

"Ne oldu jungkook? Gitmiştin madem neden geri geldin?"

"Gitmemiştim aşağıdaydım. Sadece seni yalnız bırakmak istedim. Şey... ben bu kadar üzüleceğini tahmin etmemiştim. Unutur geçersin sanmıştım. Yeniden Çok üzgünüm."

"Üzüldüğümü nerden anladın?"

"Ağlamışsın"

Ahh bu çocuk cidden salak.

"N-nasıl benim unutup geçmemi beklersin ki?"

Çünkü unutamayacağım kadar mükemmel bir his. Jeon jungkook'un olmak...

"Demin unuturum demiştin.. Üzgünüm.."

"Unutamadım!"

Ne yapıyorum ben?

"ÜZGÜNÜM DEDİM İŞTE SANA! Ben seninle birlikte buraya gelirken, öyle bir amacım yoktu! Ailen seni böyle görmesin diye buraya getirdim, birlikte uyuruz diye eve gitmedim. Seninle bir çok kez uyumuştuk zaten. Yatağa oturdum. Sen beni öpmeye başladın bende dayanamadım. Sende erkeksin anlasana!"

Pekala, haklı ne bok yiycem.

"B-ben üzgünüm kook. Bunu unutmaya çalışıcam."

"Bir süre konuşmasak iyi olucak jimin"

"P-pekala"

Bir hafta sonra

Aradan sadece bir hafta geçti. Peki ben neden böyle ölü gibiyim? Onu özledim, çok özledim. Ama benimle konuşmak istemiyor... Ben mi? Ben de şu an hayata küsmüş durumda duvarı izliyorum. Peki neden karnım ağırıp, her an kusabilirmişim gibi bulanıyor?
Telefonum çalmaya başlayınca ekrana bakma gereği duydum. Jungkook olur ümidi ile...
Bölüm arkadaşım olan taehyung...
Aramayı meşgule atıp duvarı izlemeye devam ederken yine aradı.. yine ve yine...

"Ne oldu taehyung?"

"Jimin. Beni hoca aratmıştı da.. okula neden gelmiyorsun diye sorucaktım."

"Ben mi?"

"Ben şu an başkası ile mi görüşüyorum sence?"

"Uh haklısın... şey benim midem çok bulanıyor da"

"Ah çok geçmiş olsun. Jimin istersen yanına geliyim. Seni bir hastaneye götürelim?"

"Gerek yok. Sağol"

"Ben yinede gelicem"

"Oh, sadece turlamak için?"

"Pekala. O zaman ben 15 dakikaya ordayım"

Telefonu kapattım. Odama annem girince gözlerimi devirdim.

"Oğluşum"

"Efendim anne? Neden beni rahat bırakma gereği duymuyorsun?"

"Sus döverim bak. Sana çorba yaptım!"

"Okey. Ama içmeye vaktim yok."

"Neden? Jungkook'mu gelicek?"

Keşke...

"Hayır. Bölüm arkadaşım tae"

"O kim?"

"Hani geçen senelerde ortak bir ödev vermişti hoca bize."

"O çocuk mu? Pekala, ne yapıcaksınız?"

"gezicez biraz."

"Tamam. Hadi giyin öyleyse"

"Tamam"

Annem odadan çıktığında giyinmeye gitmiştim. Siyah bir tişört ve altına kot pantolon giydiğimde saçlarımı düzeltmek için aynanın karşısına geçip kendimi övmeye başlamıştım. Ki çalan telefonumu zor duydum.

"Hadi jimin bekliyorum seni"

"Tamam çıkıyorum"

Telefonu kapattığım gibi evden fırlamıştım.

"Anne ben kaçtım!"

"Tama- saygısız velet insan bir onay bekler hemen kaçtı"

Selam. Nasılsınız? Ben iyiyim. Neyse sonraki bölümde görüşmek üzere sizi seviyorum