heart beat | kookmin

~20~

O gece, ağlaya ağlaya uykuya dalmıştık. Sabah olduğunda, kendimi daha iyi hissediyordum. Yataktan kalktığımda annemi aramak aklıma sonunda gelebilmişti.

"Alo. Anne nasılsın?"

"İyiyim jungkookie, sen birtanem?"

"Ben de. Dün gelemedim davaya, neler oldu anne?"

"Boşandık.. Sen neden gelmedin?"

"Her şey çok kötü oldu anne.. Çok kötü şeyler yaşadım.."

"Tanrım! Bencilce davrandım! Neler oldu jungkook!"

"Sadece.. Telefonda olmaz."

"Tamam. Akşam evine geliyorum. Okuluna güzelce git.."

"Olma-"

Çoktan telefonu yüzüme kapatmıştı bile.. Odaya geri dönüp, melekler gibi uyuyan sevgilime yönelmiştim..

"Jiminie~ bugün okula gitmeliyiz sevgilim. Uyan~"

"Bugün de gitmek istemiyorum kookie~"

"Olmaz biriciğim. Sen çok başarılı bir öğrencisin. Okulu ekmen, notlarını etkiler."

"Umrumda değil."

Uykulu uykulu konuşurken, mızmızlanıp duruyordu.

"Jimin-ssi!"

"Yah! gitmeyeceğim dedim"

"Geleceksin!"

"Aish! Seninle asla baş edemeyeceğim, velet.."

"Hadi kalk artık.. okul çıkışı oyalanma, akşam annem gelecek diye yemek yapmalıyız."

"Ne annesi?" uykulu uykulu sorduğu soruya karşı, kıkırdamıştım..

"Akşam annem gelecek. Ona her şeyi anlatacağız.."

"Ne!?"

Hızla yatakta doğrulup, gözlerini kocaman açarak bana bakmaya başlamıştı.

"Annem ters tepki vermeyecektir."

"Annen homofobik jungkook?"

"O-olabilir. Buna onu inandıracağız. Hmmm?"

"Olmaz. Söyle gelmesin."

"Dinlemiyor. Zaten eninde sonunda öğrenecek. Ama şimdi kalkman gerek sevgilim~"

"Ooof"

Taslaktaki kalanı atayım dedim. Gece uzuun bir bölüm atacağım aşklarım.