heart beat | kookmin

~25~

"Annen neden valizleri ile geldi?"

"Sanırım bizde kalacak.."

"Tanrım.. Umarım haftalarca kalmaz."

"Onu sevmiyor musun?"

"Elbette seviyorum. Fakat bizim aramızdaki ilişkiyi öğrendikten sonra bana çok yüklenecektir."

"Buna izin vermem jiminie."

"Ben sessiz kalamam jungkook. Söylemesek mi?"

"Söyleyeceğiz.."

"Korkuyorum."

"Yanında olacağım.."

Kapıyı açıp, bedenimi çekiştirerek merdivenlerden indirdiğinde annesinin gözleri yüzünden tepki veremiyordum..

"Ah, sizin aranızda ne var tanrı aşkına? Niye el ele ve aynı yerden geliyorsunuz?"

Konuşması ile kafamı, birbirine kenetli ellerimize çevirip hızla ayırmıştım.

Koltuğa tekrardan oturup jungkook'un konuşmasını beklemiştim.

"Anne.. Birkaç hafta öncesi biz içkiliyken jimin ile birlikte olmuşuz.."

Bayan jeon'un gözleri kocaman açılırken kafasını hızla bana çevirmişti.

"Jimin?"

"E-efendim?"

"S-sen-"

Jungkook göz temasımızı bölüp konuşmaya devam etti.

"Devam edeyim ben! Sonra jimin mide bulantısı sebebi ile doktora gitmiş.. Jimin'in değişik olarak yumurtaları varmış ve hamile kalmış.."

"NE!? TANRIM.."

"Anne sakin ol.."

Derin derin nefesler alıp verirken sakince jungkook'a dönmüştü.

"Peki.. Bebeğin senden olduğuna emin misin jungkook?"

Bana göz ucuyla bile bakmıyordu..
Şok olmuş bir şekilde bayan jeon'a dönmüştüm. Benden günah gitmişti. Tam ağzımı açacağım sırada jungkook konuştuğu için geri kapatmıştım..

"Ne demeye çalışıyorsun anne?"

Sinirli gözüküyordu.

"Bana orospu demeye çalışıyor aşkım."

"Ne? Ne saçmalıyorsun jimin?"

Bayan jeon bana döndüğünde emin bir şekilde konuşmuştum.

"Şöyle söyleyeyim.. Evet bir eşcinselim. Fakat, ne kimse ile yattım ne de kimse ile sevgili oldum.. Siz jungkook'a bu soruyu sorarak, benim orospu olduğumu iddia ettiniz bayan jeon.."

"Jungkook.. Öyle bir şey demedim-"

"Jimine yüklenmeye kalkma.. Bebeğimizi yeni kaybettik.."

Beni kolları arasına alıp saçlarıma öpücük kondurduğunda, bayan jeon şaşkınca bize bakmıştı.

"Ne?"

"O öldü."

Ben konuştuğumda, gözlerini üzerime çevirmişti.

"Zaten bebeğin sağlıklı doğacağını düşünmüyoru-"

"ANNE!"

Ağzına yalandan bir fermuar çektiğinde. Gözlerim dolmuştu.

"Ona böyle demeye hakkınız yok! O bir melek. Bizi terk etti. Ama bizi çok seviyor."

Krizlerim yine beni bulduğunda, jungkook telaşlanıp daha çok sarmıştı bedenimi.

"Değil mi jungkook? Bizi çok seviyor değil mi?"

"Evet bebeğim. Bizi çok seviyor."

"Gayet sağlıklı doğardı hatta.."

"Evet biriciğim. Gayet sağlıklı doğacaktı."

"Ama ben ona bakamadım *hıck*"

"Hayır sevgilim. Biz ona çok iyi baktık... jimin! Kendine gel!"

Gözlerim yavaş yavaş kapanırken, tek gördüğüm şey, yanıma doğru gelen bayan jeon'du...

••••••••••••••••••

Jungkook

Jimin bayılmıştı.. Hemde bunun sebebi annemdi...

Her şey normalken birden ağlamaya başlamıştı ve sonra bayılmıştı.. Onu hızla kucağıma alıp hastaneye getirmiştim.. Bize bir şey demeden serum takıp yatırmışlardı. Şimdi ise annem ve ben uyanmasını bekliyorduk..

Ağlıyordum.. Ellerini sıkıca tutmuş ağlıyordum. Sanırım son birkaç saat içerisinde annemden nefret etmeye başlamıştım...

"O-oğlum ben özür dilerim.. Bu kadar hassas olduğunu bilmiyordum.. Sonuçta o bir erkek ve doğal karşıl-"

"Cinsiyet ayrımı yapmayı kes artık anne! Tamam bir erkeğin hamile kalması tuhafına gidebilir! Fakat senin şu fazla merakın her şeyi bozuyor! Hiçbir zaman! Hiçbir zaman tek bir soruyla yetinemedin sen! Tanrı şahidim anne.. Seni çağırdığıma bin pişmanım!"

"B-ben.. Ö-özür-"

"Sen özür dileyeceksin! Pekala.. Her şey geriye saracak mı? Hah! Yine aynısını yapacaksın!"

"Y-yapmayacağı-"

Annemin sözünü kesen, doktorun odaya girip beni yanına çağırmasıydı..

"Bay jeon.. Konuşmamız gerek."

"Tamam. Hemen geliyorum."

Doktor çıktığında, annemi tembih edip doktorun odasına ulaşmıştım.. Kapıyı çalıp içeriye girdiğimde gülümsemişti..

"Merhaba.."

"Merhaba. Doktor bey, jimin nasıl?"

"Merak etmeyin gayet iyiler.."

"İyiler? Derken?"

"Bebeğiniz ve jimin bey."

"N-ne? O ö-ölmedi mi?"