heart beat | kookmin

~26~

Bu bölümde benden çok emeği geçen LoveYa_8 'a çok teşekkür ederim!🌸

"Ne? Size kim öldüğünü söyledi? Bebekte hiç bir sıkıntı yok. Sadece biraz sağlıksız.."

"S-iz ciddi misiniz!?"

Heyecan ile sorduğum soruya, doktor şaşkınlık ile kafa sallamıştı.. Odadan hızla çıkıp, jimin'in odasına yönelmiştim.. Anneme biraz sonra geleceğime dair bir kaç cümle kurduktan sonra koşarak hastaneden çıkmıştım. Bir taksiye binip, jimin'in daha önce seçtiği doğum doktorunun olduğu hastaneyi tarif etmiştim...

Geldikten sonra taksiciye istediği parayı verip arabadan inmiştim. Hızla hastanenin kapısından girip resepsiyona yönelmem ile konuşmam bir olmuştu.

"Kim seokjin ile görüşme yapmak istiyorum. Acil."

"Niçin?"

"Ya sana ne kardeşim? Ha bu arada, Git zengin iş adamlarına aç o dekolteni sen. Benim için ölüm kalım meselesi bu lütfen."

Kadın hızla geri çekilip, gömleğinin düğmelerini geri iliklediğinde odasını tekrardan göstermişti.

Gözlerim, kim seokjin yazan tabelayı ararken, bacaklarım heyecandan titriyordu..

Sonunda aradığım odayı bulunca, direk dalmıştım.

"Oh, bu ne hız?"

"Merhabalar.."

"Merhaba?"

"Sizinle bir şey konuşacağım."

"Tabii. Ne hakkında?"

"Siz bizi hatırlıyorsunuz değil mi?"

"Ah evet. Eşiniz düşük yapmıştı.."

"Yapmamış."

"Ne?"

"Eşim düşük yapmamış.. Bebeğimiz hala karnında.."

"Ah bu mümkün değil.."

"Belki bir yanlışınız vardır.."

"Yok."

"Nereden bu kadar emin olabiliyorsunuz!? Sevgilimi tekrardan muayene edeceksiniz!"

"Pekala.. Sonuç yine aynı olacak ama gelsin bir kontrol edelim.."

Ukalaca konuşması beni sinirlendirmişti.

"Gittiğimiz doktor onun yaşadığını söyledi! Hem belki bu makineniz falan bozuktur!"

Ayağa kalkıp, makineyi kurcalamaya başladığımda beni bir süre izleyip, sonunda durdurmaya gelmişti..

"Kurcalamayı kesin bay jeon! Makineyi kontrol edeceğim. Siz de eşinizi alıp gelirsiniz.."

Odadan bir şey söylemeden çıkıp gittiğimde, yine bir taksi çevirmiştim..

•••••••••••••••••••

"Jungkook? Neredesin sen?"

Odaya girdiğimde, sevgilimin uyanmış olduğunu görünce sevincim artmıştı.. Minik gözleri etrafta gezinirken, odaya ben girince hızla sorularını yöneltmişti.

"Sevgilim.. Ah, uyanmışsın."

"Neredeydin jungkook?"

Annem oturmuş bizi izlerken, tek odak noktam jimin'di..

"Bir işim vardı.."

"Ne işin vardı?"

"Şimdi olmaz jimin.."