heart beat | kookmin

~14~

"İçimde bir bebek olunca kanama bile oluyor.. benden.. bir erkekten?"

"Tanrım! Jimin! Nasıl bu kadar rahatsın?! Bu sıradan bir şey değil!"

"Bir erkeğin hamile kalması da sıradan değil? Ve bağırma bana!"
Derin derin nefesler alıp veriyordu.

"Niye bana söylemedin?"

"Doğal bir şey sanmıştım"

"Tanrı aşkına! Tamam hadi bana söylemedin! Bir internete yazıp niye araştırmadın!?"

"Bebek daha çok yeni diye-"

"Bebek yeni falan değil!"

Sinirlerini yatıştırmak için, kafasını göğüsüme çekmiştim. ellerimi saçlarına götürüp okşamaya başladığımda kendini bırakmıştı. Üstüne gitmeyecektim çünkü bu sefer haklıydı..

"Haklısın... özür dilerim.."

Sesim ona ninni gibi gelirken, nefeslerinin düzeldiğini hissettim.

"Okul çıkışı doktora gidelim.."

"İçin rahatlayacaksa gidelim. Ama şimdi teneffüs zili çalacak. Sınıfa gitmeliyiz."

"Daha kocaman bir teneffüs var. Böyle kalalım.."

Ellerim saçlarını okşamaya devam ederken, gözlerini açık tutmakta zorlanıyordu.. alnına tüy kadar hafif vurduğumda, tebessüm etmişti.

"Uyuma. Derse gireceksin."

"Farklı hissediyorum.."

"Neyi?"

"Bunca yıldır, birlikte bile uyuduk. Ama seni hiç fark edemedim. Nefes alış verişlerin, dokunuşların, gülüşün.. Seni sadece arkadaş veya bir hyung olarak kabullenmişim. Şimdi hepsi farklı hissettiriyor.. sana artık bir hyung ya da arkadaş olarak bakamıyorum."

"Ne olarak bakıyorsun?"

"Bilmiyorum.."

"Ben sana bildiğim bir şeyi söyleyeyim mi?"

"Söyle."

"sana asla, bir kardeş ve ya arkadaş gözü ile bakmadım.. İlk zamanlar sana aşıktım. Ama sen homofobiktin, çok üzülsem de sana yakın kalmak için arkadaş olmak istedim.."

"Ne?"

Kafasını hızla kaldırıp bana bakmaya başlamıştı.

"Özür dilerim.."

"Jimin.. ben de bir şey biliyorum."

"Neymiş o?"

"Artık homofobik değilim. Hatta gayim"

"Ne? Nasıl?"

Dudaklarıma tekrardan yapışması ile şaşırsam da, Çok mutluydum.. Ona karşılık veriyordum.. bu bile mutlu olmamı sağlıyordu..

Bakalım sevgili olacaklar mı??