Şiş-Man ve Öfkeli

25

 "Eftal abi vursana adamı, karşında lan!" Gazi oynadığı telefona kitlenmiş sağa sola çemkiriyordu.  

 Eftal ise pek beceremediği bu oyunda diğer arkadaşlarına ayak uydurmaya çalışıyordu. "Oğlum vuruyorum vuruyorum ölmüyor amına koyayım! Kaçıncı seviye yelek var bunda? Aha da çöktüm yere!"

 "Yettim Eftal! Dur adamı vurayım geliyorum. Kımıldama!" Mutlu'nun da diğerlerinden farkı yoktu. Sabah erken gelmişlerdi ve öğretmenleri derse gelesiye kadar oyun oynamakta kararlıydılar. "Dur senin eline yüzüne bir su çalalım, kendine gel!" Dedi Mutlu. 

"Eyvallah Mutlu reis!" Dedi Eftal. 

 Sınıfın çoğu gelmişti herkes kendi halinde idi. Mutlu'nun gözü Yasin'e takıldı. Sınıfın en arka tarafında oturmuş kulaklığı ile müzik dinliyordu. Ona bakanın yalnızca kendisi olmadığını fark etti. Berkan da gözlerini bir saniye olsun ondan ayırmıyordu. Aralarının düzelmesini temenni ederek tekrar oynadığı mobil oyuna verdi dikkatini. 

  Sınıfın ortasında yankılanan tokat sesi ile tüm sesler kesilmişti. Mutlu arkasına döndüğünde Aylin'in Berkan'ın karşısında sinirli sinirli nefes alıp verdiğini gördü. Beyaz tenli kız sinirden kıpkırmızı olmuştu. "Dananın kuyruğu koptu sonunda." Diye mırıldandı. Gözü önce kaş çatan Eftal'e ardından ağzı açık bakan Yasin'e kaydı. "Şerefsiz! Madem onu seviyordun, madem ikiniz de eş cinseldiniz neden bana bunu yaptınız? Ben size ne yaptım? Sen neden gelip benimle sevgili oldun? Madem başkasını seviyordun neden benim duygularımla oynadın orospu çocuğu? En başından neden Yasin'e gitmedin de bana geldin? Daha ne kadar beni saf yerine koymaya devam edecektin?" 

 Zavallı kız ağlayarak dışarı çıkarken Berkan öylece dikiliyordu. Tüm herkes şaşkın görünüyordu. Hepsi Yasin ve Berkan'ı öğrenmişlerdi. 

 Mutlu, Yasin'e doğru atakta bulunduğu sırada yakasından tutulup sıraya yapıştırıldı. "Sen! Sen yaptın değil mi? Aylin'e sen söyledin değil mi?" Eftal koyu gözleri ile çocuğun yakalarını sıkarken kükredi. 

 Sınıfta başka bir şok dalgası daha böylece yayılmış oldu. 

Mutlu olayın şoku ile sadece "Ne?" diyebildi.,

"Ulan o çocuklar seni aralarına aldılar! Sen gidip herkese yaydın mı bunu? Bu kadar mı nefret dolusun! Sana ne lan sana ne?" Eftal bağırmaya devam ederken Mutlu ne yapacağını bilemedi.  Aylin'e ya da bir başkasına söyleyen o değil idi. Eftal'in ona böyle bakıyor oluşu canını yakıyordu. Kavga ettikleri gün bile böyle bakmamıştı. 

 Şaşkınlığı üzerinden atan bir kaç kişi Mutlu'yu diğer çocuğun elinden almaya çalıştılar. Ama başarısız olmuşlardı. 

 "Sikeyim seni şerefsiz! Arkadaş dedik lan sana!" Eftal son kez küfür edip yumruğunu havaya kaldırdı. 

 Mutlu yüzüne gelecek olan darbeyi bekledi. Fakat güçlü yumruk yüzü yerine sıraya çarptığında yumduğu gözlerini araladı. Eftal onu tek eli ile sıradan kaldırıp sınıf kapısına doğru itti. "Siktir git! Gözüm görmesin seni!"

 Mutlu son kez Eftal'e baktı yaşadığı hayal kırıklığı ile. Ardından bir şey demeden sınıftan çıktı. 

 O çıktıktan sonra Eftal diğerlerine dönüp "Eğer bir kişinin bile Yasin ve Berkan'a laf ettiğini görürsem bu kadar nazik olmam!" dedi.  

 Diğerleri susarken Yasin "Eftal..." dedi. Açıklamak zorunda idi. Mutlu'nun bir suçu yoktu. Buna emindi. Boşu boşuna günah keçisi olmuştu zavallı çocuk.  Mutlu dün onunla o kadar iyi niyetli konuştuktan sonra Aylin'e gidip söylemezdi. Yasin böyle düşünüyordu. Fakat Eftal "Kes sesini Yasin. Kimsenin canı yanmasın daha fazla." diyerek onu susturdu. 

 Diğer herkes sus pus olurken Eftal sırasına çöküp az önce yumruk atmak için kullandığı eline baktı. Ne kadar sinirlense de ona vuramamıştı. Eftal ilk defa öfkeden patlarken birine vuramamıştı. Mutlu'nun bakışları sürekli gözünün önüne geliyordu ve bu canını yakıyordu. 

***

Kamu spotu: Yargısız infaz en sonunda sizi daha büyük yaralar. Dikkat etmekte fayda var.