Şiş-Man ve Öfkeli

34

  Sınıfın kapısında dikilen Mutlu derin bir nefes aldı. Gördüğü manzara hiç hoş değildi. Ne yapması gerektiği konusunda hala kararsızdı. Yavaş ve sakin adımlarla sarılan ikiliye doğru yürüdü. 

 "Mutlu valla benim bir suçum yok! Açıklayabilirim!"

"Kızım sen de bıraksana artık be!" Eftal hala kızdan kurtulamamıştı. 

 Sarışın çocuk "Bana bırak." Dedikten sonra Eftal kızın omuzlarından ellerini çekip havaya kaldırmıştı. Mutlu haricinde birinin ona yapışması çok kötü hissettirmişti. 

 Mutlu sırıtıp kızın siyah uzun saçlarına asıldı. "Sen bi gelsene benle!" 

 Zavallı kız can acısıyla çığlık atıp ellerini saçlarına götürünce Eftal özgürlüğüne tekrar kavuşmuş oldu. Zeynep bir yandan ağlıyor bir yandan çığlık atıyordu. "Bırak! Bıraksana beni!" 

 "Ya bak gördün mü? Birisine böyle yapışılması ne kadar acı verici oluyo? Ben sana demedim mi Eftal'e bulaşma diye!"  

 Sonunda kızın saçını bıraktı Mutlu. 

  Zeynep saçlarını düzeltmeye çalışırken bir yandan da ağlamaya devam ediyordu. Bu sırada zil çoktan çalmıştı. 

  "Bak zil çaldı hadi git sınıfına." Dedi. 

Eftal ise hiç bir şey demeden sadece izliyordu. Şu an bir şey söylemenin sonu olabileceğinin farkında olsa gerekti. 

  "Sen ne karışıyorsun? Sana ne!" 

 Mutlu dişlerini sıkıp "Yüce Allah'ım sen benim gibi kullarını yolundan ayırma ve bana bir parça sabır ver!" dedi. 

 "Zeynep!" 

  Kamil'in sesini duyduklarında üçü de kapıya bakmışlardı. 

"Noluyor burada?" Diye sordu gözlüklü esmer çocuk. 

 "Açıkla bakalım Zeynep hanım. Hani dikkat çekmek istiyordun ya." Mutlu iğneleyici bir şekilde konuştu. 

 Zeynep başını öne eğdi. "Benden ayrılmanı bir türlü hazmedemiyorum. Ben de sizin sınıftan biriyle çıkarsam tekrar ilgini çekerim belki diye düşündüm." Dedi. 

 Eftal "Oha! Allah'ım sen beni nasıl bir ateşten kurtardın böyle!" demekten kendini alamadı. 

Kamil ise derin bir iç çekti.  "Zeynep beni aldatan sendin. Ne yapacaktım başka? Seni durup dururken mi terk ettim. Bitti gitti işte. Ne diye arkadaşlarıma bulaşıp huzurlarını kaçırıyorsun?" 

 "Tekrar deneyelim bu sefer asla başkasına bakmayacağım. Lütfen beni bırakma!" 

 Bu sırada Mutlu Eftal'i kendisine doğru çekip "Bir şeyin var mı? İyi misin?" diye sordu. Eftal "İyiyim de bu ne amına koyayım? Üç sezonluk ergen dizleri gibi!" diye tepkisini belli etti. 

 "Ya ben sana dedim bu kız tekin değil. Tuhaf tuhaf hezeyanlara giriyor.  Onu merak etme diye boşuna demedim." Mutlu bilmiş bilmiş konuşurken Zeynep "Sizi duyabiliyorum! Dedikodumu yapmak için bari sınıftan çıkmamı bekleyin!" dedi. 

 "Zeynep ağır saçmalıyorsun. Bitti gitti. Uzak dur. Yoksa ailenle konuşmak zorunda kalacağım seni bir doktora götürsünler. Tamam hepimiz ergeniz ama bu kadar da saçmalanmaz be kardeşim. Neden kendini rezil ediyorsun?" Diye araya girdi Kamil. 

 "Yani beni artık sevmiyorsun?" Kız son bir umutla şansını denedi. 

 Kamil çoktan onları izleyen diğer sınıf arkadaşlarının önünde onu daha fazla utandırmak istemiyordu. Ama ona umut verecek bir şey söylemek istemiyordu. "Daha çok genciz. Dedim ya ergeniz biz. Şu an yaptığın şeyler için çok değil iki sene sonra pişman olacaksın. Uzatma işte. Bitti gitti. Benim seninle bir derdim yok. Sana karşı hiç bir şey hissetmiyorum." 

  Zeynep bir şey demeden sınıftan koşarak çıktı. Kamil ise "Mutlu! Teselli et beni!" Diye arkadaşının üzerine atladı. 

 Eftal onu hırkasından tutup geri çekti. "Ben seni çok daha güzel teselli ederim gel kardeşim!" Dedi. Bu sırada Kamil ondan kurtulmak için çırpınıp Mutlu'dan yardım istemeye devam etti. 

  "Oğlum siz olan şeylerden bir şey anladınız mı?" Diye sordu Gazi. Az önce gördükleri çok tuhaftı. 

 "Tiyatro kulübünde de değil bunlar? Ne diye böyle bi drama olayına girmişler ki?" Diye sordu Burcu. 

  "Abi kız Kamil'e çıkıyormuş ayrılmış. Sonra Eftal'e yürümüş. Uzatmayın işte. Bunlar olan şeyler." Mutlu üstün körü açıkladı. Diğerlerinin daha fazla uğraşmasını istemeyerek. 

 "Her neyse. Eftal seninle beni müdür çağırmış. Siz söylersiniz öğretmene." Dedikten sonra Eftal'i çekiştirerek sınıftan çıkardı Mutlu. Amacı sadece Eftal ile yalnız kalabilmekti.

 "Lan Mutlu Eftal'i dövecek!" Kamil arkalarından söylerken, Gazi onu yanına çekip "Sen boş ver onları. Onlar kavga eder barışır. Sen bize olayı anlat olayı!" dedi. 

  Kamil her ne kadar arkadaşlarının arkasından gidip anlatma derdinden kurtulmak istese bile Gazi'den kurtulabileceğini sanmıyordu. Çaresizce teslim oldu. 

***

Kamu spotu: Gençken hatalar yapmak normaldir ama başkalarının canını bile isteye yakmak sadece zalimlik. Zalimlik kimseyi mutlu etmez. Aksine çok daha yalnız kalırsınız.