My Love

თავი 6

გაკვეთილების განმავლობაში ემილი არ მომშორებია, სულ დილანზე მესაუბრებოდა მე კივეს ნამდვილად არ მსიამოვნებდა.
სახლში წასვლას ვაპირებდი მაგრამ ემილიმ შემაჩერა.
-ჰეი ჰანა დაიცადე. მისმინე, დილანს უნდა უთხრა.
- რაა?? მეღადავები?? არ არსებოს მას არ ვეტყვი არაფერს.
- კარგი რაა ის ხო  იმ გოგოე ეძებს ანუ შენ.. უბრალოდ უთხარი.
- კარგი რა.. კარგად იცი ის როგორიც არის  , ნამდვილი player.  ერთ დღეს ერთ გოგოსთან არის, მეორე დღეს კი მეორესთან. თან არ მინდა რომ ჩემს ცხოვრებაში რამე შეიცვალოს, თავს მე ასეც კარგად ვგრძნობ.
- ჰანა ძალიან ჯიუტი ხარ..- ამ დროს სხვა მხარეს გავიხედე და დილანი და მელისა დავინახე ერთმანეთს ვნებიანად კოცნიდნენ... ამილის გავხედე და ვუთხარი.
- აი ხედავ როგორია დილანი- და თან იქითა მხარეს გავახედე- მას  არც ჩემნაირი არ ჭირდება და არც შეყვარებული, ის უბრალოდ ერთობა და არ მინდა მეც მის სათამაშოდ ვიქცე.. ახლა კი უნდა წავიდე..
    სახლში წამოვედი და იმ  ამაზრზენ სცენას თვალი ავარიდე.
 
  Emily's POV
   იმ ამბის გაგების შემდეგ მოსვენება დავკარგე.. იმაზე ვღიზიანდებოდი რომ ჰანა არაფრის თქმას არ აპირებდაა... ძალიან ჯიუტია... მხოლოდ ის ვიცოდი რომ რაღაც უნდა მეღონა. ტელეფონი ავიღე და მეთს დავურეკე.
- ჰეი მეთ ემილი ვარ, როგორ ხარ?
- კარგად შენ.
-მეც კარგად. მოკლედ შენთან საქმე მაქვს..როგორც გავიგე დილანს დაუმეგობრდი.. და მის ნომერს მომწერ?
- კი  მოგწერ მაგრამ იქნებ მითხრა რა ხდება..
-გეტყვი ოღონდ ახლა არა..
  
  მალევე მეთისგან შეტყობინება მოვიდა.. რადგან ჩემი დაქალი არაფრის გაკეთებას არ აპირებს ჯობია მე მოვიმოქმედი რამე...
 
  Hanna's POV
   სახლში ძალიან დაღლილი მივედი სადილის შემდეგ მეცადინეობა დავიწყე დაახლოებით 3 საათში მოვამზადე ყველა გაკვეთილი... მოწყენილობისგან ვკვდებოდიიი... არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა, ამ დროს კი ჩემმა საუკეთესო მეგობარმა დამირეკა.
- ოოოჰჰ ემილი როგორ გამიხარდა რომ დარეკე.. სახლში ძალიან მოვიწყინეე- ვუთხარი.
- ჰოოო... მეც... იქნებ სადმე გავიდეთ- მის ხმაში რაღაც უცნაური იყო.
- კარგი.. მაგრამ სად?
- აქვე ახლოს პარკი რომ არის იქ შევხვდეთ.
-კარგი ..
   ოთახში ავედი და წასასვლელად მოვემზადე.

 
  დაახლოებით 10 წუთში უკვე იქ ვიყავი, ემილოც მალე მოვიდა.
- ჰანა უნდა დავილაპარაკოთ- სერიოზული ჩანდა რამაც ცოტა ამაფორიაქა.
- რა ხდება??.
- უნდა უთხრა დილანს ყველაფერი..
- კარგი რა ისევ დაიწყე?... ხომ გითხარი არ ვეტყვითქო.
- რატომმ???.
- ემილი კიდევ ერთხელ აგიხსნი. არ მინდა რაიმე შეიცვალოს. ეს უბრალოდ კოცნა იყო დილანმაც დაივიწყა ის და ასევე მეც.. გაიგე?
  - შენი აზრით დავივიწყე?.- ეს ხმა.... ეს.... მისი ბოხი მაგრამ საოცარი ხმა... მან ყველაფერი გაიგო.. დილანმა სიმართლე გაიგო... ohhh shit!!!
  უკან არ შევტრიალებულვარ უბრალოდ ერთ ადგილზე გავჩერდი. ვერ ვინძრეოდი..
ხოლო ჩემი დაქალი უბრალოდ წავიდა.. როგორ შეეძლო ჩემთვის ეს გაეკეთებინაა... როცა ვნახავ ნამდვილად არ ვაცოცხლებ...
ამ ფიქრებში ვიყავი გართული როცა მხარზე ხელის შეხება ვიგრძენი..
  დილანმა თავისკენ შემატრიალა და თვალებში ჩამხედა... მისი თვალები უბრალოდ საოცარი იყოო... არცერთი ხმას არ ვიღებდით უბრალოდ ერთმანეთს ვუყურებდით, მაგრამ სიჩუმე მან დაარღვია..
  -  ჰჰმმმ... არ ვიცი რა ვთქვა... ძალიან გამიხარსა რომ გიპოვე- მითხრა და გაიცინა.
-......
-ვიცი რატომაც დამალე და არ მითხარი უბრალოდ..- წინადადების დასრულება არ ვაცადე იქაურობას მაშინვე გავეცალე..  არ მინდოდა მისი მოსმენა.. ან რა უნდა ეთქვა?...
იქ... მასთან ყოფნა არ მინდოდა..
  
  სახლში მისვლისთანავე ოთახში ავედი პიჟამა ჩავიცვი  და საწოლში ჩავწექი ამ დროს კი  შეტყობინება მომდის:
  " ძილინებისა პატარავ ხვალ გნახავ :)) <3"
   ჩემი ნომერი საიდან გაიგო?... ოოოჰჰჰ ემილი.. მაგ გოგოს ნამდვილად მოვკლავ...

----------------------------------------------------- იმედია მოგეწონათ.. თქვენი აზრი ჩემთვის ბევრს ნიშნავს💖💖 .. კიდევ ერთხელ დიდი მადლობა რომ კითხულობთ.. მიყვარხართ💖💖💖